Γράφει ο  Αλέκος Στάμου

Μετά από αρκετές σχέσεις, κάμποσες συγκατοικήσεις, δύο γάμους και ισάριθμα διαζύγια, το μυστήριο «γυναίκα», παραμένει για μένα άλυτο.
Κάθε φορά που αποπειράθηκα να το λύσω ή έστω να φτάσω κοντά στη λύση, έσπαγα τα μούτρα μου.
Κάποια στιγμή τα παράτησα και το πήρα διαφορετικά.
Είπα στον εαυτό μου να πάψει να αγωνιά για το τι έχει μέσα το παιχνίδι και να αρκεστεί στο να παίζει μαζί του.
Πιο εύκολα απαντάς στο ερώτημα ποιος έφτιαξε τον κόσμο, παρά στην απορία για το τι σκέφτεται και πώς σκέφτεται μια γυναίκα.
Στην απόφασή μου αυτή, καθοριστικό ρόλο έπαιξε η παιδική χαρά.
Για λόγους που δεν έχουν και μεγάλη σημασία, βρέθηκα στη θέση να συνοδεύω αποκλειστικά την κόρη μου, για δύο περίπου χρόνια στο σχολείο, στα πάρτι των συμμαθητών, στην παιδική χαρά, στα μαθήματά της.
Ήμουν ο μοναδικός μόνιμος μπαμπάς, σε μια παρέα μαμάδων που συνόδευαν τα παιδιά τους στις αντίστοιχες εκδηλώσεις.
Στην αρχή αισθανόμουν κάπως άβολα με την πολυπληθή γυναικοπαρέα, αλλά οι κυρίες που με αποδέχτηκαν διστακτικά στην αρχή, με υιοθέτησαν σχεδόν, στη συνέχεια.
Φανταστείτε 10-12 μαμάδες σε ένα μεγάλο τραπέζι, στο καφέ της πλατείας, τα πιτσιρίκια να παίζουν στην παιδική χαρά και εγώ στη μέση της γυναικοπαρέας.
Ευτυχώς μου έκοψε και σταμάτησα νωρίς να παρεμβαίνω στις συζητήσεις τους, όταν δεν με ρωτούσαν.
Τις λίγες φορές που το έκανα στην αρχή, αποδείχθηκε ότι όχι μόνο δεν μπορούσα να έχω άποψη, αλλά και ότι ήμουν εκτός τόπου και χρόνου.
Και μη νομίσετε ότι ήταν τίποτα βαριές φιλοσοφίες τα λεγόμενα. Για την καθημερινότητα και τα προβλήματά τους συζητούσαν.
Και βεβαίως το σοκ είναι μεγάλο, όταν διαπιστώνεις πόσο διαφορετικά μπορεί να βιώνεις το ίδιο καθημερινό και αυτονόητο πράγμα.
Έπαιρνα το βιβλιαράκι μου, διάβαζα, έπινα τον καφέ μου ανάμεσα στις κυρίες και άκουγα. Κυρίως άκουγα και προσπαθούσα να καταλάβω.
Με το πέρασμα του χρόνου, είχα την αίσθηση ότι ήμουν αόρατος, γιατί οι συζητήσεις γινόντουσαν ολοένα και πιο αποκαλυπτικές, για καταστάσεις οικογενειακές και γκομενικές, για τριβές στη δουλειά και στο σπίτι, για αγωνίες, αδιέξοδα και μικροχαρές.
Σε αυτά τα δύο σχεδόν χρόνια της εκπαίδευσης στην παιδική χαρά, έμαθα πολλά και έγινα σοφότερος.
Δεν έλυσα ωστόσο το μυστήριο για τον τρόπο λειτουργίας της γυναίκας. Για να είμαι ειλικρινής, μάλλον μπερδεύτηκα περισσότερο.
Πάντως, αν οι σχέσεις μου με τις γυναίκες μέχρι τότε ήταν το πτυχίο, η θητεία στην παιδική χαρά ήταν το μεταπτυχιακό.
Με βοήθησε στο να κατασταλάξω σε μια κωδικοποίηση κανόνων επιβίωσης για το αρσενικό.

Την κωδικοποίηση αυτή την εφαρμόζω έκτοτε και όλα πάνε κατ΄ευχήν.
Σχεδόν κατ΄ευχήν δηλαδή -θυμίζω τους δύο γάμους και τα δύο διαζύγια.
Ας δούμε μερικούς από τους βασικούς κανόνες επιβίωσης τους είδους «αρσενικό».

1. Ποτέ, μα ποτέ, μην υποτιμάς μια γυναίκα όσο φυτό ή βλάκας κι αν σου φαίνεται. Πάντα η σκέψη της είναι ένα επίπεδο πιο πάνω από το δικό σου, έστω κι αν δεν το βλέπεις. Όταν χρειαστεί να στο δείξει, θα είναι αργά.
2. Αν πιστεύεις στη φιλία και ψάχνεις πραγματικό φίλο, τότε ψάξε ανάμεσα στις γυναίκες. Ξέρουν τι σε βασανίζει, πριν το καταλάβεις καλά ο ίδιος. Δεν είναι ανταγωνιστικές, θα μοιραστούν τα πάντα μαζί σου αν κρίνουν ότι το έχεις ανάγκη, θα βρουν πάντα πρακτικές, άμεσες και ρεαλιστικές λύσεις στο πρόβλημά σου. Δεν κρατάνε τεφτέρι υποχρεώσεων, πόσα σου έδωσαν και πόσα πρέπει να πάρουν. Κυρίως όμως οι γυναίκες φίλες, δεν κάνουν ποτέ πουστιές. Αν είσαι εντάξει και καθαρός στη συμπεριφορά σου, η γυναίκα φίλη δεν θα κάνει παιχνίδια πίσω από την πλάτη σου.
3. Ποτέ, μα ποτέ, μην υποθέτεις ότι μια γυναίκα δεν έχει αρχίδια και μην πουλάς μαγκιά. Ενενήντα εννιά φορές στις εκατό, αν χρειαστεί να αποδειχτεί ποιος έχει και ποιος δεν έχει, η γυναίκα θα έχει αρχίδια και εσύ μόνο το πουλί σου μαραμένο.
4.Δεν έχει νόημα να ζητάς επίμονα κάτι. Η γυναίκα είναι σαν το «Mall» ένα πράγμα. Ξέρει πριν από σένα, για σένα. Αν θέλει θα το δώσει, αν δεν θέλει όσο και να χτυπιέσαι, δεν θα πάρεις. Δεν είναι ότι δεν σε καταλαβαίνει, είναι ότι δεν θέλει.
5. Δεν έχει νόημα να κάνεις τον καλό και τον τέλειο. Οι γυναίκες ξέρουν ότι λόγω κατασκευής δεν είσαι τέλειος, ούτε πάντα καλός. Μην το κουράζεις και παιδεύεσαι. Μείνε αυτό που είσαι κάνοντας μια προσπάθεια προσαρμογής στον περιβάλλοντα χώρο. Θα το εκτιμήσει περισσότερο από ό,τι μπορείς να φανταστείς. Και θα φαίνεσαι λιγότερο νούμερο στα μάτια της.
6. Οι γυναίκες τιμούν τις παλαιότερες σχέσεις τους, όσο φυσικά το επιτρέπουν οι κοινωνικές συμβάσεις. Τις περισσότερες φορές που θα χρειαστείς κάτι και απευθυνθείς σε μια παλιά και ξεχασμένη αγάπη, δεν θα συναντήσεις τοίχο, αλλά πρόσωπο οικείο και πρόθυμο να συμπαρασταθεί. Κι ας έχεις φερθεί άσχημα στην κοινή σας περίοδο. Παράξενο κι όμως αληθινό.
7. Μην τσιμπάς όταν η γυναίκα εκφράζει το θαυμασμό της για σένα και τα επιτεύγματά σου. Το κάνει γιατί το έχει ανάγκη να σε αναβαθμίσει στη σκέψη της, προσπαθώντας να ισορροπήσει τις μαλακίες που βλέπει επάνω σου. Είναι μηχανισμός αυτοάμυνας για να συνεχίσει να μένει μαζί σου.
8. Μην τρελαίνεσαι με την ευγένεια, μην προσπαθείς να γίνεις πιο ευγενικός από ό,τι είσαι. Εκνευρίζεις και εκνευρίζεσαι.
9. Μη δουλεύεις το μυαλό σου στα κόκκινα προκειμένου να βγεις μπροστά και πάνω από το μυαλό της γυναίκας. Θα το κάψεις. Το γυναικείο μυαλό δουλεύει σε άλλη συχνότητα, τρέχει σε άλλη πίστα. Δεν έχει νόημα να γκαζώνεις, γιατί τρέχεις μόνος σου.
10. Να θυμάσαι πάντα ότι η σχέση παιδιού και μάνας είναι και μοναδική και αναντικατάστατη, όποιες κι αν είναι οι   συνθήκες. Ποτέ ο πατέρας δεν μπορεί να είναι πατέρας και μάνα ταυτόχρονα. Το αντίθετο συμβαίνει τις περισσότερες φορές. Η μάνα είναι και πατέρας.

Με αυτές τις παραδοχές πορεύομαι και μου βγαίνει. Ασφαλώς και εξακολουθώ να είμαι ανταγωνιστικός και περίεργος και φαλλοκράτης εξευγενισμένος και κωλόπαιδο και παρτάκιας κλπ.

Αλλά είμαι όλα αυτά, αφού έχω συνυπολογίσει τα προηγούμενα.
http://eyedoll.gr