Social Icons

.

Κυριακή 11 Μαρτίου 2012

PSI στον κακό μας εαυτό και στο τηλεοπτικό σκουπιδομάνι.

Η αρχή της τηλεοπτικής Δημοκρατίας, κατάφερε, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, να δημιουργήσει ένα πληκτικό και ρηχό πανηγύρι, ανόητο και προβληματικό στο σύνολό του, ταυτόσημο της χυδαιότητας και της ακατανίκητης βλακείας.

Υποστήριξε ένα ξενόφερτο νεοτερισμό φέρνοντας σ΄ επαφή, πρωτίστως τη νεολαία με μια ανεύθυνη επαναστατικότητα που τάχα υπερασπίζονταν τα δικαιώματα των κοινωνικών μειονοτήτων

Αποτέλεσε το δούρειο ίππο που με τον καιρό και παρά τις αρχικά φαινομενικά  αγαθές προθέσεις εξελίχτηκε σε προπομπό του «lifestyle.»

Διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο ώστε να  καταλήξουμε να τρώμε το σκουπιδαριό και να πληρώνονται οι επινοητές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για να μας μυούν στον κόσμο τις ευτέλειας.

Παράλληλα,
Επέτρεψε τον κάθε λογής χοντράνθρωπο που αποτελούσε προνομιακό τηλεοπτικό συνομιλητή, να μας οδηγήσει στην ανάδειξη κοσμοπολίτικου τρόπου ζωής.

Επιβάλλοντας τιμωριτικό διδακτισμό μας ενταφίασε κοινωνικά, πολιτισμικά αξιακά χαρίζοντας χώρο στο θανάσιμο αμάρτημα της κολακείας και σε θεάματα πνευματικής φτώχειας.

Η ιδιωτική τηλεόραση εισέβαλε στη ζωή μας επιβλήθηκε με τρόπο απόλυτο και έφερε μαζί της το κιτς την υποκουλτούρα την κρυφή κάμερα και την οθόνη της κλειδαρότρυπας.

Όλα τα παραπάνω εξαιτίας της ταχύτητας με την οποία άνοιξε η τηλεοπτική αγορά και τα ΜΜΕ, κυριαρχήθηκαν από πρόσωπα απαίδευτα και αγράμματα, της ευκολίας, του αφρού και της συμφοράς μαζί ώστε εκούσια  ή  ακούσια συμμετείχαν στην προώθηση νέων  μεθόδων  χειραγώγησης του κοινού όπως:

10 στρατηγικές χειραγώγησης από τα ΜΜΕ {του Νόαμ Τσόμσκι/ πιστή αντιγραφή}
 

1.  Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΣΠΑΣΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ
Το θεμελιώδες στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου είναι η στρατηγική της απόσπασης της προσοχής που έγκειται στην εκτροπή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα. Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους.

2.ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΛΥΣΕΩΝ
Αυτή η μέθοδος καλείται επίσης «πρόβλημα- αντίδραση - λύση». Δημιουργείται ένα πρόβλημα, μια προβλεφθείσα  «κατάσταση» για να υπάρξει μια κάποια αντίδραση από τον κόσμο, με σκοπό αυτός ο ίδιος να ορίσει τα μέτρα που η εξουσία θέλει να τον   κάνει να δεχτεί.

3. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΔΙΑΚΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ
Για να γίνουν αποδεκτά τα διάφορα απαράδεκτα μέτρα, αρκεί η σταδιακή εφαρμογή τους, λίγο επί συναπτά έτη.

4. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΝΑΒΟΛΗΣ  
Ένας άλλος τρόπος για να γίνει αποδεκτή μια αντιλαϊκή απόφαση είναι να την παρουσιάσουν ως «επώδυνη και αναγκαία», εξασφαλίζοντας τη συγκατάβαση του λαού τη δεδομένη χρονική στιγμή και εφαρμόζοντάς τη στο μέλλον. Είναι πιο εύκολο να γίνει αποδεκτή μια μελλοντική θυσία απ' ό,τι μία άμεση.

5. ΑΠΕΥΘΥΝΣΗ ΛΟΓΟΥ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟ ΣΑΝ ΑΥΤΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ
Η πλειονότητα των διαφημίσεων που απευθύνονται στο ευρύ κοινό χρησιμοποιούν λόγο, επιχειρήματα, προσωπικότητες και τόνο της φωνής, όλα ιδιαίτερα παιδικά, πολλές φορές στα όρια της αδυναμίας, σαν ο θεατής να ήταν μικρό παιδάκι ή διανοητικά υστερημένος.

6. ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ ΠΑΡΑ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ
Η χρήση του συναισθήματος είναι μια κλασική τεχνική προκειμένου να επιτευχθεί βραχυκύκλωμα στη λογική ανάλυση και στην κριτική σκέψη των ατόμων.

7. Η ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΣΤΗΝ ΑΓΝΟΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑ 
Κάντε το κοινό να είναι ανήμπορο να κατανοήσει τις μεθόδους και τις τεχνολογίες που χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο και τη σκλαβιά του

8. ΕΝΘΑΡΡΥΝΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΜΕ ΤΗ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑ
 
Προωθήστε στο κοινό την ιδέα ότι είναι της μόδας να είσαι ηλίθιος, χυδαίος και αμόρφωτος.

 9. ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΕΝΟΧΗΣ
Κάντε τα άτομα να πιστέψουν ότι αυτά και μόνον αυτά είναι ένοχα για την κακοτυχία τους, εξαιτίας της ανεπάρκειας της νοημοσύνης τους, των ικανοτήτων ή των προσπαθειών τους.

10. ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠ' Ο,ΤΙ ΑΥΤΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ
Κατά τα τελευταία 50 χρόνια, η ταχεία πρόοδος της επιστήμης έχει δημιουργήσει ένα αυξανόμενο κενό μεταξύ των γνώσεων του κοινού και εκείνων που κατέχουν και χρησιμοποιούν οι κυρίαρχες ελίτ. Αυτό σημαίνει ότι στις  περισσότερες περιπτώσεις το σύστημα ασκεί μεγαλύτερο έλεγχο και μεγάλη εξουσία πάνω στα άτομα, μεγαλύτερη από αυτήν που τα ίδια ασκούν στους εαυτούς τους.

- Έτσι,
με τα χρόνια το μοντελάκι θα επικρατήσει και εντέλει θα κυριαρχήσουν κακέκτυπά του, τα οποία κατά βάση θα αποτελέσουν τα εργαλεία που θα διαμορφώσουν τις απολιτίκ γενιές οι οποίες στο χρόνο θα μετατραπούν σε φορείς αδιαφορίας και αποχαύνωσης. Πρόδρομοι δείκτες υπήρχαν.

Η νέα υλικοψυχαγωκοινωνική ευκολία ήταν προ των πυλών.

Η μετάλλαξη της κοινωνίας ξεκίνησε. Οι άλλοτε μη προνομιούχοι κέρδισαν χώρο και εισοδήματα το πρώτο κύμα νεοπλουτισμού είχε εισβάλει.

Ένα δείγμα μεγαλομανίας και μικροαστισμού άρχισε να καταλαμβάνει το ντουνιά ο οποίος άρχισε να αποδέχεται αδιαμαρτύρητα  το νέο πολιτισμό.

Η σαπίλα ρίζωσε παντού. Οι μηχανισμοί αντίστασης κατέρρευσαν μαζί με  αντίστοιχους υποστηρικτικούς που φάνηκαν ανίσχυροι χωρίς διορατικότητα να ελέγξουν τη γέννηση αυτού του εξουσιαστικού πολιτισμικού τύπου, ο οποίος δυστυχώς  συνεχίζει να μας τυλίγει στον ιστό του.

Καινούργια γούστα, άρχισαν να επικρατούν, «νέα μαγαζιά», ανεδείχθησαν κατευθυνόμενα από επιτελεία της πλάκας, στα οποία, ως διαφημιστές της πραμάτειας, κύρια θέση είχαν «ξιπασπένες τηλεπερσόνες». Δυστυχώς στο δρόμο που μας οδήγησαν ακόμα πορευόμαστε, παρ΄ ότι οι περισσότεροι βρίζουν και λοιδορούν το τηλεοπτικό σκουπιδομάνι. Τα πάντα εκτέθηκαν στη θύελλα της νεωτερικότητας.

Χρονικοί περίοδοι πολιτισμικής παιδευτικής παραποιούνται, αγώνες συνυφασμένοι με την Εθνική και φυλετική ιερότητα επιδέξια χειραγωγούνται. Τεράστια κομμάτια που χαρτογραφούσαν την ιστορική διαδρομή του Έθνους μπαίνουν στο χρονοντούλαπο της λησμονιάς, θρησκευτικές αναφορές  καταργούνται και όλες οι οντότητες παραδίδονται στην Προκρούστια κλίνη. Βασιλιάδες γυμνοί.

Ακούγονται συντηρητικά; Ποιος μπορεί να οριοθετήσει τι είναι και τι όχι;

Κάποιος βρε αδερφέ απ΄αυτούς που απόλαυσαν τις εξαλλοσύνες της ευνοιοκρατικής μεταχείρισης αγνοώντας ό,τι τα επίχειρα της «μπούστου κουλτούρας», θα τα πληρώσει ο λαός.

Θεωρούσαν ό,τι ο χώρος είναι προνομιακός, εξυπηρετώντας απόλυτα τα  συμφέροντά τους. Φέρθηκαν άγαρμπα χωρίς κανόνες σχεδόν στα όρια της συνομωσίας. Σφετερίστηκαν το προνόμιο των ιερατείων και γεύτηκαν τα πλουμίδια της εξουσίας χωρίς να αναλογισθούν ότι το «παιχνίδι της αθώας απάτης», έχει ημερομηνία λήξης.

Ο χρόνος έδειξε ότι η πολιτική δημιούργησε σχέση εξάρτησης με την TV, έχασε βαθμούς ελευθερίας και ανεξαρτησίας σκλαβώθηκε στην κυριολεξία.

Εκχώρησε, συνειδητά, μέγιστη ισχύ στον κύκλο των εκδοτών , τους κατέστησε ρυθμιστές και προσέφερε ισόβια εξουσία σε πρόσωπα τα οποία δεν υπόκεινται σε λαϊκό έλεγχο.

Τη χρησιμοποίησαν για  ίδιον όφελος την κατέστησαν βάση επιρροής, εργαλείο προώθησης συμφερόντων.

Δυστυχώς για άλλη μια φορά η πνευματική ηγεσία είχε ενταφιασθεί. Από καιρό δεν ασκούσε καμία παρέμβαση στα πράγματα της χώρας. Ποιος θα διέσωζε τα όρια;

Μοιραία «το κενό θα συμπληρωθεί από κενό». Όλα τα άνθη τα μπουμπούκια  της δημοσιογραφίας ήλθαν στην επικαιρότητα και υποκατέστησαν τους πάντες και τα πάντα. Υπήρχαν και υπάρχουν βέβαια εξαιρέσεις αλλά δυστυχώς πνίγονται στο χυλό της μετριότητας.

Προς τέρψιν του φιλοθεάμονος κοινού η ΤV θα επιτρέψει ημιμαθείς αστέρες να ξεδιπλώσουν τις «αρετές τους » να μετατραπούν με μοναδική ευκολία σε γιατρούς,  δικηγόρους, οικονομολόγους, διεθνολόγους, τον κακό τους το ¨φλάρο¨, πάσης φύσεως αναλυτές, ανακριτές και εν τέλει τρομοκράτες της ενημέρωσης. Κακοποίησαν βάναυσα όλα αυτά τα χρόνια, δικαιώματα και  αρχές, ευτέλισαν  και λοιδόρησαν με απίστευτο μίσος  όποιον τους έμπαινε στα ρουθούνια και χάλαγε τη σούπα.

Το ατομικό συμφέρον μπήκε πάνω από το συλλογικό η φαυλότητα πάνω απ΄την αξιοκρατία και το μεγαλύτερο προτέρημα της Ελληνικής Φυλής, η Αλληλεγγύη, μετατράπηκε σε ιδεολογία της αρπαχτής και του βολέματος.

Η ίδια η δημοκρατία πυρπολήθηκε στα κανάλια της συμφοράς.
Όντως δημιουργήθηκε μια συμμαχία διαβόλων την οποία προσπαθούσαν να κρύψουν στις λεπτομέρειες. Αράδιαζαν, καταιγιστικά, σωρεία ψευτοπροοδευτικών νεωτεριστικών διλλημάτων, ώστε με μεγαλύτερη ευκολία να μας σπρώξουν σε γκρίζο τοπίο.

Εκεί που όλα βαφτίζονται « ίδια κι όμοια», υπόκεινται σε διαδικασίες διατίμησης και στο τέλος εύκολα καταργούνται. Εκεί που μας βολεύει καλύτερα μια ψεύτική υπόσχεση από μια αληθινή άρνηση. Εκεί που οι συμμαχίες καθορίζονται από τη «μαγεία της γάμπας», εκεί που το μέλλον σηματοδοτείται από «στρίνγκια γύμνια». Δοσομετρική αυτοκτονία.

Συνεπώς, απλά μπαίνει το ερώτημα,

Γιατί αφέθηκαν οι άχρηστοι να μας προσβάλλουν και τώρα υποφέρουμε απ΄την κακή μας φήμη;

Με εκτίμηση
Κλεάνθης Παπάγγελος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΠΕΣ ΤΟ ΜΕ ΔΙΚΑ ΣΟΥ ΛΟΓΙΑ