Αποτελεί το σήμα κατατεθέν των Ελλήνων ψαράδων και μία γνώριμη εικόνα σε πολλές τουριστικές κάρτες ή ακόμη και σε παλιές ελληνικές ταινίες. Ο ψαράς στην Ελλάδα δεν αποχωρίζεται ποτέ το καπέλο του, το περίφημο "ελληνικό καπέλο του ψαρά" (greek fishermans cap), κυρίως σε μπλε και άσπρο χρώμα, με ένα μικρό γείσο και μία πλεκτή αλυσίδα να το στολίζει. Πλέον όμως, μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού είναι οι βιοτεχνίες στην Ελλάδα που το κατασκευάζουν καθώς απαιτείται εξαιρετική
δεξιοτεχνία, εξειδίκευση και ειδικά εργαλεία.
Στη Θεσσαλονίκη, μία τεχνίτρια με εμπειρία 25 χρόνων εξακολουθεί να δημιουργεί ολόκληρο το καπέλο αποκλειστικά στο χέρι «συντηρώντας» μια τέχνη που αργοσβήνει…
Η Κατερίνα Χατζηαδάμ εργάζεται για πάνω από δύο δεκαετίες στη βιοτεχνία κατασκευής και πώλησης καπέλων του συγγενή της, Τάσου Χατζηαδάμ. Πρόκειται για την εταιρεία "ΑΜΑΖΟΝΑ" που ιδρύθηκε το 1960 από τον Παύλο Χατζηαδάμ και από το 1983, τα «ηνία» της ανέλαβαν οι γιοι του, οι οποίοι συνεχίζουν την παραγωγή καπέλων.
Καπέλο με απαιτήσεις!
«Ακόμα και μια έμπειρη γαζώτρια ρούχων θα δυσκολευόταν να κατασκευάσει αυτό το καπέλο που έχει πολλές … απαιτήσεις» λέει η κ.Χατζηαδάμ, περνώντας τις κλωστές στη μικρή, γαζωτική της μηχανή.
Με περισσή επιδεξιότητα, κόβει το πατρόν, ταιριάζει τα κομμάτια και αρχίζει το ράψιμο. «Ακόμα δυσκολεύομαι να ευθυγραμμίσω το γείσο και πολλές φορές, αναγκάζομαι να το ξηλώσω για να το ξαναφτιάξω» σημειώνει.
Τις προηγούμενες δεκαετίες, στη βιοτεχνία του κ.Χατζηαδάμ εργάζονταν πάνω από 20 άτομα για την παραγωγή καπέλων, όχι μόνο ψαράδικων αλλά και ψάθινων. «Κατασκευάζαμε ακόμη τραγιάσκες σε διάφορα υλικά και χρώματα όμως τώρα έχουμε σταματήσει την παραγωγή τους» αναφέρει ο κ.Τάσος Χατζηαδάμ.
Το ψαράδικο καπέλο κατασκευάζεται στη βιοτεχνία χειμώνα και καλοκαίρι, με τσόχα και καμπαρντίνα αντίστοιχα. «Το χειμωνιάτικο είναι σε μαύρο και μπλε και το καλοκαιρινό σε μαύρο, μπλε, λευκό και τζιν. Οσο για την παραγωγή, το χειμώνα φτάνει τα 1000 τεμάχια και το καλοκαίρι τα 1500 με 2000, ανάλογα με τις παραγγελίες» εξηγεί ο κ.Χατζηαδάμ, προσθέτοντας ότι τα παλαιότερα χρόνια η παραγωγή ήταν αυξημένη και αναγκάζονταν να δουλεύουν 6 μήνες για να προλάβουν τις παραγγελίες.
Μοδάτη προτίμηση για όλα τα στυλ
Το παρήγορο είναι ότι, όπως παρατηρεί, το ελληνικό ψαράδικο καπέλο ανεβαίνει στις προτιμήσεις ανθρώπων της μόδας που αρχίζουν να το προωθούν και περισσότεροι καταναλωτές να το φορούν, ακόμη και μέσα στις πόλεις.
«Μακάρι να υπήρχε περισσότερη δουλειά και να προχωρούσαμε και σε εξαγωγές. Θα μπορούσα έτσι να εκπαιδεύσω και άλλα άτομα στην κατασκευή του ψαράδικου καπέλου» σημειώνει η κ.Χατζηαδάμ, εξηγώντας ότι μέσα σε ένα οκτάωρο, μπορεί να φτιάξει μέχρι 40 καπέλα.
Στη συνέχεια, περνιούνται τα κορδόνια πάνω στο γείσο, τα οποία στερεώνονται με ειδικά καρφιά που κοσμεί μία άγκυρα. Διαφέρουν σημαντικά με τα εισαγόμενα κινέζικα, κυρίως λόγω της απλότητάς τους- δεν έχουν χρυσές λεπτομέρειες- και φυσικά λόγω του σήματος του Έλληνα κατασκευαστή
«Πουλάμε λιανική το κάθε ψαράδικο καπέλο προς 12 -13 ευρώ αλλά, την τελευταία διετία, ο κόσμος δυσκολεύεται τρομερά ακόμη και στη διάθεση αυτών των χρημάτων. Υπάρχουν ηλικιωμένοι που περνούν από τα μαγαζί μας, θέλουν να αγοράσουν αλλά αναγκάζονται να περιμένουν τα επιδόματά τους ακόμη και για τη μικρότερη αγορά» καταλήγει ο κ.Χατζηαδάμ.

Νατ. Καραθάνου

http://efagonizesthe.blogspot.com