Παναϊτάκι μ’ Παναϊτάκι μ’

Παναϊτάκι μ’ Παναϊτάκι μ’
λούφαξε κι κοιτάσ’ παιδάκι μ’
τιγουρλίεις απ’ τ’ απουτώρα
του μπλαρ’ θα ’δεσω και θα ρθου
κάτσι κουτούλα μ’ αδευτού.
Μη σιακεί γιατ’ θ’ απστουμθείς
μη θα πέεις κι θα βροντίεις
κι θ’ ανοίξ’ η κεφάλα σ’ σαν κουλουκίθ!
Σύρε μέσ’ απ’ τ’ χαϊάτ’
δεν αηκούς παληουμπιρμπάτ!
Δεν αηκούς μαρή θα πέσ’
θα ρθει κατ’ κι θα βαρέσ’
κακόν απόπαθα η μαβρ’
μεσ’ στ’ ν’ αυλή, στα λθάρια θα βρ’!
Παναϊτάκη Παναϊτάκη μ’
έλα μάνα μ’ πιδοπλάκι μ’
τράβα μέσα όσο ν’ ρθου
κι θα σ’ φέρου κι τουτού
Πάρε μέσα τα χιράκια
Βρε, είν’ σάπια τα παρμάκια
δεν αηκούς βουμπιγιασμένου;
Θα ρθου κακομοιριασμένου
κι θα σ’ τινάξω ένα ξύλου
θα σε κάμω ταρατόρ!
Τράβα μέσα και θα σ’ φέρου
κι πετιμέζ’ κι κουμπουδόρ!
Τράβα μέσα λύκου είπα
τι μπελάς είν’ αυτός που βρήκα
κι ειν’ αμάζωχτις οι δλειές
κι είν’ οι γίδες απουλ’ τες.
Βρε θα η κούεις κανιά βουλά
ή θα σι ξικιφαλιάσου;
έρμου θα σι στουμπανιάσου
άμα ρθου για τα καλά!
Τήρα το μαρή τ’ αλιβάνιγο
ρχέται τρόϋρα σαν την σβούρα
μάγκανο όλου και βαζούρα
κι’ έχω το κατώι ανάνοιγο.
Παν’ οι κότες θα ψοφήσνει
[οι γειτόν’ θα τις ταϊσνει;]
Μπα π’ να ξεραθείς να μείνεις
στο λαιμό αγκίδα τσ’ άγαν’ς
μπα π’ να πιες το αίμα τσ’ Πάγαν’ς
να μη σώσεις ν’ απογίνεις
Παναϊτάκι μ’ Παναϊτάκι μ’
σύρε μέσα μαναράκι μ’
παραμέσα απ’ τα παρμάκια
κι θα ρθου να δεις καλούδια
θα σου βάλω τσουραπάκια
θα μαζώξωμε λιλούδια....
Σύρε μέσα κείνο κάμε.
Πω! Πω! Πω! Παιδί που έχω
πως ακούει και δε φοβάμαι.
Ε, μα πια και δεν αντέχω!
Αϊντε ρε αναποδιασμένο
σα δε παιρν’ς με το καλό
στάσ’ να ιδείς πως ανεβαίνω
και σου λυώ τον αφαλό.
Στάσ’ να μάθεις πως ακούνε
με τη λούρα πως βαρούνε.
Στασ’ εκεί και παλουκώσ’
Όχ’ - δε περάσ’ το δ’κός!

Δημ. Χαλατσάς
Από το βιβλίο
ΕΝΩΣΗ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΩΝ
ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΕΓΚΟΛΠΙΟ 2008