Κυριακή 28 Ιουνίου 2009
Στα γερακλιώτικα
Θυμάμαι την γιαγιά μου μαζί με άλλους να φορτώνουν επάνω σε γαϊδουράκια ένα καζάνι και σκεπάσματα και πηγαίνανε σε αυτή την βρύση και καθότανε 2-3 μέρες. Με το καζάνι ζεσταίνανε το νερό και κάνανε μπάνιο για περάσουν τα "πονίδια" (χωρίς τότε να παίρνουν και το επίδομα λουτροθεραπείας).
Πήρα και γω λοιπόν μπουκάλια και τράβηξα για το αθάνατο νερό (με αυτοκίνητο μην νομίσετε με κανένα γαϊδουράκι, και που να βρεθεί τώρα άλλωστε).
Τώρα όμως έχει λιγοστέψει. Λίγο στάζει η βρύση.
Ο δρόμος όπως θα δείτε είναι πολύ καλός και αν έρθετε στο χωριό να πάτε.
Αφού έφτασα ως εκεί πήγα και μέχρι το Γερακλί. Ερημωμένο χωριό, όμως τα αμπέλια τους περιποιημένα.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Και μένα μ'αρέσει να τριγυρνάω στα χωράφια και στα ξωκκλήσια του χωριού μου,μα δε μου πάει και τόσο πια,γιατί όλα τα "ανακαίνισαν",γκρεμίσαν τα παλιά και χτίσανε καινούρια,κρίμα....
ΑπάντησηΔιαγραφή-όσο για τα αμπέλια στο Γερακλί, το ήπιαμε το κρασί τους!Θαύμα!
Η εκκλησία στο Γερακλί δεν έχει τη μορφή που έχω στη μνήμη μου από τα βράδια που κοιμήθηκα εκεί με τη βελέντζα της γιαγιάς της Ζήκαινας, κάπου στις αρχές της δεκαετίας του 1960.
ΑπάντησηΔιαγραφήΙ.Ν.Παπαδογιάννης.