Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου 2010
Καλημέρα γάτε
"Ύπνος γάτων"
Τι ωραία που κοιμάται ο γάτος,
κοιμάται με πόδια με βάρος,
κοιμάται με τ' άγρια τα νύχια του,
και με το αιμόχαρο αίμα του,
κοιμάται μ' όλα τα δαχτυλίδια
που σαν καμμένοι κύκλοι
χτίσανε τη γεωλογία μιας ουράς
στο χρυσόχρωμα του άμμου.
Θα 'θελα να κοιμηθώ σα γάτος
με 'ολα τα πέλη των καιρών
με τη γλώσσα του τοπαζιού,
με το φύλο στεγνό απ'τη φλόγα
κι αφού δεν μιλήσω με κανέναν
να πέσω να ξαπλώσω απάνω σ' όλο τον κόσμο
στα κεραμίδια και στο χώμα
πηγαίνοντας δυναμικά
να κυνηγήσω τους ποντικούς του ονείρου.
Είδα πως κυμάτιζε
την ώρα που κοιμόταν ο γάτος:
κυλούσε η νύχτα μέσα του σα σκοτεινό νερό,
κι ώρες-ώρες πήγαινε να πέσει,
πήγαινε ίσως να χυμήξει
στις γυμνές χιονοκορφές,
ίσως να μεγάλωσε πολύ όσο κοιμόταν
σαν τον προπαππού του τον τίγρη,
και να πήδαγε μεσ' στις ομίχλες
στις στέγες, στα σύννεφα και ηφαίστεια.
Κοιμήσου, κοιμήσου νυχτιάτικε γάτε
με τις επισκοπικές σου ιερουργίες,
και το πέτρινο μουστάκι σου:
ρύθμιζε όλα τα όνειρά μας,
διαφέντευε τα σκότη
των ενύπνιων άθλων μας
με την αιμόχαρη καρδιά σου
και με της ουράς σου το μακρύ λαιμό.
Pablo Neruda
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΟ ΜΕ ΔΙΚΑ ΣΟΥ ΛΟΓΙΑ