Ω αδελφέ μου που θρηνείς της Γλώσσας την κατάντια,
πάρε από μένα τον πυρσό κι' ένα ζευγάρι γάντια,
μαζί να προχωρήσουμε, μαζί να πορευθούμε,
στο Επιδαύρου Θέατρο να παρουσιαστούμε !
Σαν Μινωτές, σαν Παξινού, στα βλέμματα του κόσμου,
μπροστά ν' αναφωνήσουμε: "Την Γλώσσαν πίσω δώσ' μου"!
Θέλω βραχέα και μακρά και πνεύματα και τόνους,
βρε πώς μας ξεγυμνώσανε και μας άφησαν μόνους.
Άτονα μείναν κι' άχρονα, ξεφεύγουνε κι' οι κλίσεις
κι' οι δάσκαλοι λησμόνησαν πως γίνονται οι ασκήσεις !

Ποια άραγε δασύνονται και ποία περισπώνται,
βρε πώς εκαταντήσαμε βασίλειο του
Τσόντε !!!

Λευτεράκης