Περίπου έξι μήνες μετά την καταστροφή του φοινικόδασους από τη μεγάλη πυρκαγιά που ξέσπασε στην περιοχή, οι κορυφές των φοινίκων πρασινίζουν -αφού τουλάχιστον αυτές παρέμειναν ζωντανές - και το έδαφος βλασταίνει και πάλι.
Τη ζωή, την εξέλιξη, δεν τη σταματάς, προχωράει σβήνοντας όσο μπορεί τα σημάδια που τη βασάνισαν.
Οι κορμοί μπορεί να είναι μαύροι αλλά τα φύλλα αντιστέκονται και η καρβουνιασμένη εικόνα δίνει τη θέση της στην αναγέννηση του περιβάλλοντος.