Εάν ψάχνετε – για άλλη µία φορά – τα κλειδιά του αυτοκινήτου σας ή ακόµη και το ίδιο το αυτοκίνητο, που κάπου, κάπως παρκάρατε χθες βράδυ, µην πανικοβάλλεστε. ∆εν πάσχετε από ανίατη ασθένεια, και σε κάθε περίπτωση υπάρχει «φάρµακο». Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζει στο νέο του βιβλίο ο αµερικανός δηµοσιογράφος Τζόσουα Φόερ, όπου παρουσιάζει τεχνικές για να µην ξεχνάµε αυτά που πρέπει να θυµόµαστε. Εικόνες ασυνήθιστες, αλλόκοτες, αστείες,πολύχρωµε ςκαι πρωτίστως σεξουαλικού περιεχοµένου είναι το µυστικό για µια δυνατή µνήµη, αποκαλύπτει ο Φόερ στο βιβλίο του µε τίτλο «Βόλτα στο φεγγάρι µε τον Αϊνστάιν: η τέχνη και η επιστήµη τού να θυµάσαι τα πάντα». Και συµπληρώνει πως η «τέχνη» της µνήµης αναφέρεται επίτης ουσίας σε ειδικές τακτικές,τις οποίες εφηύραν οι αρχαίοι Ελληνες.
Κατά τονίδιο τρόπο,µετατρέποντας δηλαδή σε ευφάνταστες εικόνες καθετίπου υπάρχειφόβος να καταχωνιαστεί βαθιά στηµνήµη, ο Κικέρωνας αποστήθιζε τους ρητορικούς του λόγους και οι φιλόλογοι στον Μεσαίωνα αποµνηµόνευαν ολόκληρα βιβλία.
«Οταν πλάθεις εικόνες, βοηθάει πολύ να διαθέτεις αυτό που αποκαλούµε βρώµικο µυαλό», γράφει ο συγγραφέας. «Ο εγκέφαλός µαςείναι προγραµµατισµένοςώστε να βρίσκει δύο θέµατα ιδιαιτέρως ενδιαφέροντα, καιγι’ αυτό αξέχαστα: τα αστεία και το σεξ– πόσω µάλλον όταν πρόκειταιγια αστεία γύρω από το σεξ».
Για να µην ξεχνάµε τη λίστα µε τα ψώνια τουσούπερ µάρκετ, λ.χ., η προτεινόµενητακτική προβλέπει την εξήςδιαδικασία:τοποθετούµε νοητά ταπράγµατα σε µία σειρά, σ’ ένα µέρος οικείο – στο πατρικό µας σπίτιγια παράδειγµα. Στη συνέχεια φανταζόµαστε ανθρώπους να επιδρούν µε κάποιον τρόπο στα αντικείµενα καισε αυτήν την εικόνα προσθέτουµε κάτι πρόστυχο ή κάτι τρελό. Εάν δηλαδή στη λίστα περιλαµβάνεται τυρί κότατζ, µιαπετυχηµένη φαντασίωση θα περιελάµβανε µια µπανιέρα γεµάτη µε τέτοιου είδους τυρί και την Κλόντια Σίφερ να κολυµπά µέσα σε αυτήν.
ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ ΛΟΓΟ όµως η µνήµη γίνεται από κάποια ηλικία καιµετά επιλεκτική; Η απάντηση είναι απλή και λίγο - πολύ γνωστή: συγκρατούµε στη µνήµη µας γεγονότα τα οποίασυνδέουµε µεσυγκεκριµένα περιστατικά. Καθώς όµως τα χρόνια περνούν, και οι εµπειρίες παύουν να είναι µοναδικές, οι αναµνήσεις µας µεταµορφώνονται σ’ ένα συνονθύλευµα. Γι’ αυτόν τον λόγο εύκολα ξεχνάµε τι φάγαµε την προηγουµένη και γι’ αυτόν τον λόγο είναι σηµαντικό να εµπλουτίζουµε την καθηµερινότητά µας µε ενδιαφέροντα βιώµατα.
Ακόµη και όταν ήταν 20 ετών, ο Φόερ ξεχνούσε σηµαντικές λεπτοµέρειες όπως τα γενέθλια της κοπέλας του ή την πληθώρα των µυστικών κωδικών του.
«Οι ηλεκτρονικές συσκευές έχουν περιορίσει πλέον την ανάγκη να συγκρατούµε τέτοιου είδους πληροφορίες», επισηµαίνει.