Οι πρώτες Δημοτικές εκλογές μετά την προσάρτηση της Θεσσαλίας και συνεπώς και του Δομοκού, έγιναν τον Ιούνιο του 1883. Πριν από τις εκλογές αυτές είχαν διοριστεί και διατελέσει Δήμαρχοι Δομοκού ο Τούρκος Αβδούλ Αγά το 1881, οπότε και έφυγε από την Ελλάδα, ο Στέργιος Ζαρίμπας, ο οποίος διαδέχτηκε τον Αβδούλ Αγά το 1881, αλλά μάλλον δεν πρόλαβε να ασκήσει τα καθήκοντά και ο θωμάς Καλιαμπάκας που διαδέχθηκε το Στέργιο Ζαρίμπα από τον Οκτώβριο του 1881 μέχρι τις εκλογές (1883).

Διετέλεσαν Δήμαρχοι:
1883: εκλέχτηκε ο Αντώνιος Οικονομίδης (Ξυνιάδος Ανανγνώστης Σακελλαρίου και Μελιταίας Δημ. Παπαρρίζος)
1887: εκλέχτηκε και πάλι ο Αντώνιος Οικονομίδης (ή Οικονόμου) (Ξυνιάδος Αναγνώστης Σακελλαρίου και Μελιτάιας Δημ. Παπαρρίζος)
1891: εκλέχτηκε ο Θωμάς Καλιαμπάκας (Ξυνιάδας Θεόδωρος Γρηγορίου και Μελιταίας Νικ. Κ. Αβαριτσιώτης)
1895:εκλέχτηκε ο Θεόδωρος Γρηγορίου γιατρός (Ξυνιάδας Αν. Σακελλαρίου και Μελιταίας Φ. Φίλος).
1899: εκλέχτηκε ο Κων/νος Καρατζάς φαρμακοποιός (Ξυνιάδας Δημ. Οικονομίδης και Μελιταίας ο Δ. Παπαρίζος)
1903: εκλέχτηκε ο Θεόδωρος Γρηγορίου (Ξυνιάδας Δημ. Γκοντονάσιος και Μελιταίας Δημ. Γκίκας)
1907: εκλέχτηκε με 3 ψήφους διαφορά ο Χαρίλαος Ζαρίμπας. Αντίπαλός του ήταν ο γιατρός Δημ. Μανωλόπουλος (Ξυνιάδας Στυλιανός (Αναγνώστης) Παπαχρίστος ή Καπνιάς και Μελιταίας Δημ. Παπαρίζος)
Οι εκλογές του 1907 ήταν οι τελευταίες δημοτικές που έγιναν.
Με το νόμο ΔΝΖ (4057) της 14-2-1912 "Περί συστάσεως Δήμων και Κοιονοτήτων" (ΦΕΚ 58/1 4-2-1912 καταργήθηκαν οι πολυοικιστικοί δήμοι και σχηματίστηκαν οι Κοινότητες. Έτσι και ο Δομοκός αναγνωρίστηκε ως κοινότητα (Β.Δ. 29-8-1912 ΦΕΚ 261/31-8-1912) Οι κοινοτικές εκλογές προσδιορίστηκαν για το Νοέμβριο του 1912 αλλά λόγω των Βαλκανικών πολέμων έγιναν τον Φεβρουάριο του 1914
Στο μεταξύ τον Ιούλιο του 1909 έγιναν εκλογές για το Κοινοτικό Συμβούλιο Δομοκού και εκλέχτηκαν οι Αναγν. Μαρούτσης κτηματίας Πρόεδρος, Σύμβουλοι δε οι Δημ. Μάμος έμπορος, Λεωνίδας Γαλλής έμπορος, Δημ. Μπανούτσος μεγαλοεπιχειρηματίας και Χαρ. Πίστης.
Στις Κοινοτικές εκλογές του 1914 που έγιναν με ψηφοδέλτιο και όχι με σφαιρίδιο, όπως μέχρι τότε, Πρόεδρος εκλέχτηκε ο γιατρός Γεώργιος Γκανάς με 138 ψήφους και Σύμβουλοι οι Δημ. Μανωλόπουλος (121) Ι. Ζαρίμπας (97) Κ. Αβαριτσιώτης (86) Γ. Μωραϊτόπουλος (85) και Θ. Γρηγορίου (81).
Αργότερα παραιτήθηκε (ή αναγκάστηκε σε παραίτηση) ο Γ. Γκανάς και Πρόεδρος ανέλαβε ο Δημ. Μανωλόπουλος. Μετά το Δ. Μανωλόπουλο και μέχρι τις επόμενες εκλογές που έγιναν το 1925 (δηλ. ύστερα από 11 χρόνια) πρόεδρος διετέλεσε ο Ζαχαρίας Σακελλαρίου.
Στις εκλογές του 1925 πρόεδρος εκλέχτηκε ο Κων/νος Κασιδόπουλος. Μέχρι τις εκλογές του 1929 διετέλεσε πρόεδρος και Δημ. Μάμος.
Στις εκλογές του 1929 εκλέχτηκε ο Γεώργιος Κ. Γαλλής έμπορος. Αντίπαλό του είχε τον Αντώνιο Σάββα δάσκαλο. Εκτός από του Γ. Γαλλή και Αν. Σάββα εκλέχτηκαν ως Σύμβουλοι και οι Ν. Παπαγεωργίου, Γ. Καρατζάς, Κ. κασιδόπουλος, Κυρ. Αργυρόπουλος, Φ. Γουλής, Β. Αλαμάνης και Γ. Καψιμάνης. Στη δημοτική περίοδο 1929-1934 εκτός από τον Γαλλή διετέλεσαν πρόεδροι και οι, από την ίδια παράταξη προερχόμενοι, Φ. Γουλής, Γ. καρατζάς και Ν. Παπαγεωργίου.
Στις εκλογές του 1934 πρόεδρος εκλέχτηκε ο Αριστομένης Γρηγορίου γιατρός και σύμβουλοι οι Κ. Καψιμάνης, Νάκος Μπάγιας, Ιωαν. Αραπάκος, Φ. Γουλής, Κυρ. Αργυρόπουλος, Μιλτ. Κοντινόπουλος και Θ. Τράντας.
Τον Ιούλιο του 1936 καθήκοντα προέδρου ανέλαβε ο Μιλτ. Κοντινόπουλος μέχρι το 1938 οπότε με Β.Δ. διαλύθηκε το κοινοτικό συμβούλιο Δομοκού και διορίστηκε διοικούσα επιτροπή με πρόεδρο τον Χρίστο Κυριαζόπουλο έμπορο και μέλη τους Γ. Κασιδόπουλο, Ευαγ. Γαλανόπουλο, Ν. Γουργιώτη και Τρ. Μωραϊτόπουλο.
Στην περίοδο της κατοχής (1941 -1944) και μέχρι το 1947 καθήκοντα προέδρου κοινότητας άσκησαν, με πολύ άσχημες συνθήκες "ενναλάξ" οι Φ. Γουλής και Χαρ. Αργυρόπουλος.
Το 1947 (με Β.Δ. της 8-2-1947) ο Δομοκός αναγνωρίστηκε και πάλι ως Δήμος.

Το Δήμο Θαυμακών αποτέλεσαν σύμφωνα με το από 31-3-1883 Β.Δ. τα χωριά: Δομοκός (πρωτεύουσα) Σκάρμιτσα, Πουρνάρι, Τσιφλικάκι, Λεύκα, Γερακλί, Βούζι, Βελεσιώτες, Αγόριανη, Τσουφλάρι, Τσόμπα, Μπεκριλέρ, Βαρδαλί, Γιακαρόμπα,Κοσλόμπα, Πασαλί (ακατοίκητο), Αϊδουμοσλί, Καρατσάλι και Τσατμά.

ΠΗΓΗ: Χρονικά Επ. Δομοκού Κ. Γαλλής.