Το έθιμο προστάζει κάθε πρωτοχρονιά να κόβουμε την βασιλόπιτα.
Η βασιλόπιτα τότε ήταν μια απλή πίτα, συνήθως τυρόπιτα. Μέσα της, εκτός από το καθιερωμένο νόμισμα, βάζανε άχυρο, τσακνάκι (κλαράκι) από πουρνάρι, στάχυ
Το καθένα συμβόλιζε τα δικά του.
Όποιος πετύχαινε το νόμισμα ήταν φυσικά ο τυχερός θα γινόταν πλούσιος και αν ήταν κορίτσι θα παντρευόταν πλούσιο (το κορίτσι δεν θα μπορούσε από μόνο του να γίνει πλούσιο...) Όποιος το άχυρο, θα γινόταν αγελαδοτρόφος και το κορίτσι γαμπρό του επαγγέλματος, όποιος το τσακνάκι θα γινόταν κτηνοτρόφος και για το κορίτσι ο γαμπρός κτηνοτρόφος και το στάχυ γεωργός.
Οι υπόλοιποι απλώς γεύονταν την νοστιμιά της πίτας.

Ο Αϊ Βασίλης; Ποιος; αυτός ο μουστακαλής κοκκινοντυμένος κυριούλης; Μπα που να φανεί! Μάλλον ερχόταν από Λαμία και στο Δομοκό με την αντάρα έχανε τον δρόμο στις στροφές. Δεν έβλεπε την Περιστεριά (ύψωμα του χωριού - περιοχή) να πάρει στροφή. Πήγαινε κατευθείαν στο κάμπο.
Το "ΠΑΡΤΑ ΟΛΑ", το "21" και το "31" ήταν τα πρωτοχρονιάτικα παιχνίδια μας.
Οι μάρκες μας ήταν φασόλια. Οχι δεν φτιάχναμε φασολάδα. Παιχνίδι να γίνεται.

Την άλλη μέρα το πρωί όλοι περιμένανε ποιος θα πάει πρώτος στο σπίτι τους να τους κάνει ποδαρικό. Τότε τον έβαζαν να κάθεται κάτω, μπροστά στο τζάκι με ένα ξύλο να σκαλίζει την στάχτη λέγοντας:

«Σπουρν’ υγεία, σπουρν’ αυγά, σπουρν’ πλια., σπουρν’ λεφτά, και ότι άλλο ευχές.

Σπούρν είναι τα κάρβουνα στο τζάκι που σιγοκαίνε σε σωρό.
Δηλαδή σε αυτό το σπίτι το νέο έτος να φέρει υγεία αυγά, πουλιά (κλωσοπούλια) λεφτά.
Τότε υπήρχαν ζώα σε κάθε σπίτι και αν αυτά ήταν καλά τότε και οι σπιτονοικοκυραίοι είχαν τα αγαθά τους.

Μετά φυσικά το καθιερωμένο κέρασμα, γλυκά, πίτες.....
Και όσοι πήγαιναν μετά έπρεπε οπωσδήποτε να καθίσουν Αλλιώς δεν θα κάθονταν και οι κλώσσες να κλωσσήσουν πουλιά.
Αν κάποιοι ήταν προληπτικοί και φοβόταν μην τυχόν πάει κάποιος που δεν ξέρουν και τους φέρει γρουσουζιά φώναζαν μόνοι τους κάποιον από την γειτονιά που στο κάτω κάτω ήταν και γνωστός και είχε δοκιμαστεί το γούρι του από άλλη χρονιά.

Αλλά και όταν δεν πήγαινε κανένας για αρκετή ώρα δεν το είχαν σε καλό. Δεν έπρεπε πρώτη μέρα του χρόνου το σπίτι του να μην υποδεχτεί κανέναν και τότε φώναζαν κάποιον.

Τι; Άδειο θα είναι το σπίτι όλο το χρόνο;
Ωραίες Πρωτοχρονιές! Τις περισσότερες τις θυμάμαι με χιόνι. Τα κρύσταλλα, σπαθιά ολόκληρα, κρέμονταν ακόμα και από τα κλαδιά των δέντρων.
ΚΑΙ ΟΠΟΙΟΣ ΜΠΗΚΕ ΠΡΩΤΟΣ ΑΣ ΡΙΞΕΙ ΕΝΑ ΣΠΟΥΡΝ'

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ
ΣΠΟΥΡΝ' ΥΓΕΙΑ
ΚΑΙ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ