Απλές οδηγίες για ενα πολύ σοβαρό θέμα

Όλοι στο σπίτι έχουμε ένα κοινό θερμόμετρο υδραργύρου, η χρήση του οποίου απαγορεύτηκε, ευτυχώς, από την 1/1/2011 με οδηγία της Ε.Ε. Όλοι κάποια στιγμή έχουμε σπάσει ένα τέτοιο θερμόμετρο. Και τι κάναμε:

Μαζέψαμε τις ασημένιες «μπιλίτσες» με τα χεράκια μας ή -ακόμα χειρότερα;- με την ηλεκτρική σκούπα και τις πετάξαμε στα σκουπίδια ή στη λεκάνη της τουαλέτας κ.λπ. Μόνο που τότε ίσως δεν ξέραμε ότι ο υδράργυρος είναι το πιο επιβλαβές βαρύ μέταλλο (θυμάστε τη Χημεία στο σχολείο;), η κατάποση ή, ακόμα χειρότερα, η εισπνοή του οποίου (ναι, οι μπιλίτσες αυτές εξατμίζονται και είναι χειρότερο να τις εισπνεύσεις από το να τις καταπιείς!) μπορεί να επιφέρει από πρόσκαιρες παρενέργειες (πονοκέφαλο, απώλεια συνείδησης κ.λπ.) έως μόνιμες  καρδιαγγειακές και νεφρικές βλάβες. Ακόμα, μπορεί να δημιουργήσει χρωμοσωματικές ανωμαλίες που οδηγούν σε μογγολισμό!

Συνεπώς, μόλις δούμε τις γλυκούλες ασημί μπαλίτσες:

1. Ανοίγουμε τα παράθυρα, για να αερίζεται καλά ο χώρος.

2. Απομακρύνουμε παιδί ή ζώο.

3. Φοράμε τα γάντια μας (όχι τα  μάλλινα του χιονιού, της κουζίνας).

4. Με ένα κομμάτι χαρτί συγκεντρώνουμε τα σώματα του υδραργύρου, τα οποία λόγω σχήματος και βάρους εκτοξεύονται μακριά. Προς Θεού, δε χρησιμοποιούμε ηλεκτρική σκούπα ή σκουπάκια!

5. Τα βάζουμε σε τρεις πλαστικές σακούλες, τις οποίες κλείνουμε όσο πιο καλά γίνεται και τα βγάζουμε στο μπαλκόνι.

6. Τα ρίχνουμε, όχι φυσικά στα σκουπίδια, αλλά σε σταθμούς  συγκέντρωσης τοξικών αποβλήτων. Οι περισσότεροι δήμοι έχουν πια τέτοιους.

7. Προμηθευόμαστε από το φαρμακείο ένα ηλεκτρονικό θερμόμετρο. Μην ακούσω από κανέναν ότι δεν το εμπιστεύεται γιατί δεν είναι ακριβείας.
 Δε θα πάθουμε τίποτα εάν μας δείξει 0,1 οC  απόκλιση.