Άνθρωπος είμαι, άνθρωπος και την ζωήν μου σύρω

Άνθρωπος είμαι, άνθρωπος και την ζωήν μου σύρω
μ’ ολίγα ψευτοδάκρυα, μ’ ολίγα ψευτογέλοια,
κι’ άμα κυττάζω στα ψηλά και χαμηλά και γύρω
όλα παντού μου φαίνονται τρελλού παπά Βαγγέλια.

Όλα πρόβλημα και γρίφος κι όλα λόγια στον αέρα..
Ε, σοφοί, δεν μ’απαντάτε; Την κακή ψυχρή σας μέρα.
Κι όμως τόση βασιλεύει αρμονία θαυμαστή,
που κι ο δύσπιστος πιστεύει κι ο πιστεύων δυσπιστεί.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΣΟΥΡΗΣ