Ο Διάλογος των Μηλίων με τους Αθηναίους είναι ένα από τα δραματικότερα επεισόδια του Πελοποννησιακού Πολέμου και εξιστορείται στο 5ο βιβλίο της Ιστορίας του Θουκυδίδη. Το περιστατικό συνέβη το 416 π.Χ.. Οι Αθηναίοι επιτέθηκαν στην Μήλο, μια μικρή, Λακεδαιμονική αποικία, με σκοπό να την αναγκάσουν να ενταχθεί στην Αθηναϊκή Συμμαχία. Οι Μήλιοι ζήτησαν να γίνει σεβαστό το δικαίωμά τους να μείνουν ουδέτεροι στη σύγκρουση των Αθηναίων με τη Σπάρτη. Τελικά οι Αθηναίοι εκμεταλλευόμενοι την τεράστια στρατιωτική τους υπεροχή καταλαμβάνουν την Μήλο, εκτελούν όλους τους ενήλικους άνδρες, και εξανδραποδίζουν τις γυναίκες και τα παιδιά, εγκαθιστώντας στο νησί Αθηναίους εποίκους.

Ο διάλογος αυτός έχει μείνει στην ιστορία ως η αντιπαράθεση του δικαίου έναντι της ισχύος. Πιθανότατα η τοποθέτησή του στο συγκεκριμένο σημείο από το Θουκυδίδη αποσκοπεί στο να παρουσιάσει τη δική του εκδοχή για τη μεταβολή της Αθηναϊκής Συμμαχίας σε ηγεμονία και εν τέλει σε τυραννίδα. Θυμίζει έντονα το τρίπτυχο της δραματικής ποιήσεως Ύβρις-Τύσις-Νέμεσις. Η Νέμεση για τους Αθηναίους ήλθε λίγο αργότερα με την καταστροφή τους στη Σικελία.

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΜΗΛΙΩΝ ΚΑΙ ΑΘΗΝΑΙΩΝ:

ΕΝΑ ΜΗΝΥΜΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗΣ

Ή ΛΟΓΟΣ ΑΡΧΑΙΟΣΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ ΤΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ

του Φ. Κ. Βώρου

 makelio