Οι

καπνιστές συχνά νιώθουν την ανάγκη να καπνίσουν ένα τσιγάρο για να ηρεμήσουν τα νεύρα τους, αλλά σύμφωνα με νέα βρετανική μελέτη, η διακοπή του καπνίσματος μπορεί να συντελέσει σε μείωση των επιπέδων του χρόνιου στρες.
Όπως αναφέρεται στο επιστημονικό έντυπο Addiction, ο Δρ Πήτερ Χάγιεκ από την Σχολή Ιατρικής και Οδοντιατρικής του Λονδίνου «Μπαρτς», σε μελέτη 469 καπνιστών που προσπάθησαν να διακόψουν το τσιγάρο μετά από νοσηλεία για καρδιακή νόσο έδειξε ότι όσοι πέτυχαν αποχή για έναν χρόνο είχαν μείωση των αυτό-αντιλαμβανόμενων επιπέδων του στρες. Αντίθετα, τα επίπεδα άγχους παρέμεναν αμετάβλητα μεταξύ των καρδιοπαθών που τελικά συνέχισαν να καπνίζουν.
Η μελέτη υποστηρίζει τη θεωρία που θέλει τουλάχιστον ορισμένους ανθρώπους το κάπνισμα να τους προκαλεί χρόνιο στρες.
Οι καπνιστές μπορεί να βλέπουν το τσιγάρο ως μέσο διαχείρισης του στρες και συχνά οι πρώην καπνιστές υποκύπτουν και ανάβουν πάλι τσιγάρο αναζητώντας την ελπίδα ότι θα μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τα στρεσογόνα γεγονότα της καθημερινότητας.
Όμως οι μελέτες δείχνουν ότι οι μη καπνιστές έχουν χαμηλότερα επίπεδα στρες, από τους καπνιστές. Ο λόγος της διαφοροποίησης δεν είναι ξεκάθαρος, αλλά μπορεί να σημαίνει ότι τα ευάλωτα στο άγχος άτομα είναι πιθανότερο να υιοθετήσουν την συνήθεια του τσιγάρου και η ξαφνική διακοπή της ίσως επιδεινώνει το προϋπάρχον άγχος.
Απ' την άλλη, το ίδιο το κάπνισμα μπορεί να παράγει μακροχρόνιο στρες, ακόμη κι αν το άτομο αισθάνεται ότι του προσφέρει προσωρινή ανακούφιση από επώδυνες καταστάσεις.
Εξάλλου όπως φαίνεται και από την παρούσα μελέτη, το 85% των συμμετεχόντων είχε αρχικά δηλώσει ότι πίστευε πως το κάπνισμα τους βοηθούσε στην διαχείριση του στρες. Οι μισοί μάλιστα δήλωσαν ότι το τσιγάρο βοηθούσε πολύ στην αντιμετώπιση του άγχους.
Έναν χρόνο μετά όταν οι συμμετέχοντες ερωτήθηκαν και πάλι, το 41% είχε καταφέρει να διακόψει του τσιγάρου. Αυτοί λοιπόν είχαν και 20% μείωση του αναφερόμενου στρες, ενώ οι ασθενείς που είχαν προσπαθήσει να διακόψουν το κάπνισμα αλλά δεν τα κατάφεραν, είχαν ελάχιστες αλλαγές στα επίπεδα του στρες.
Η σχέση μεταξύ αποχής και μειωμένου άγχους τονίστηκε όταν οι ερευνητές συνυπολόγισαν παράγοντες όπως η ηλικία του ασθενή και το μορφωτικό του επίπεδο, πόσο κάπνιζε πριν το σταματήσει και πόσο υψηλό σκορ άγχους είχε στην αρχή της μελέτης.
Η μελέτη λοιπόν αποδεικνύει ότι η ίδια η εξάρτηση από το τσιγάρο είναι πηγή χρόνιου άγχους.
Όταν ο καπνιστής δεν μπορεί να καπνίσει, και όσο μεγαλώνει η περίοδος αποχής, τείνει να αισθάνεται πιο εκνευρισμένος και ευερέθιστος. Το τσιγάρο ανακουφίζει απ�αυτή την κατάσταση και γι' αυτό οι καπνιστές πιστεύουν ότι το τσιγάρο έχει αγχολυτική δράση.