ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΚΑΒΑΛΑΡΗ

Κόρδοβα μακρυνή εσύ και μόνη.

Φοράδα μαύρη, ολόγιομο φεγγάρι
και μέσα στο δισάκκι μου ελιές.
Παρ' όλο που τους δρόμους τους γνωρίζω
στην Κόρδοβα δεν φτάνω εγώ ποτές.

Φοράδα μαύρη, κόκκινο φεγγάρι.
Μες απ' τον κάμπο μες από τ' αγέρι.
Στης Κόρδοβας τους πύργους πώς να φτάσω;
Ο θάνατος μου έστησε καρτέρι.

Αχ τι μακρύς που είν' αυτός ο δρόμος.
Κι αν είσ' εσύ φοράδα μου γενναία
τίποτε και κανένας δεν με σώνει.
Πριν απ' την Κόρδοβα ο Θάνατος με ζώνει.

Κόρδοβα μακρυνή εσύ και μόνη.

Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα