Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2011
Η φόρμουλα του Μαραθωνίου
Στην ουσία, αυτό σημαίνει ότι ο αθλητής έχει κάψει όλους τους υδατάνθρακες που αποθηκεύονται στο συκώτι και τους μυς των ποδιών, και αναγκάζεται να επιβραδύνει δραματικά, καθώς το σώμα αρχίζει να καίει λίπος.
«Νιώθεις σαν να μην πηγαίνεις πουθενά.
Δεν μπορείς να δώσεις εντολή στον εαυτό σου να τρέξει γρηγορότερα», επισημαίνει.
Αν και πολλοί θεωρούν ότι αυτό είναι αναπόφευκτο, ο Rapoport που έχει τρέξει 18 Μαραθωνίους το διαψεύδει.
Το ατομικό του ρεκόρ, που έκανε φέτος στη Βοστόνη, είναι 2 ώρες και 55 λεπτά.
«Οι συμμετέχοντες πρέπει να γνωρίζουν 3 πράγματα: το βάρος τους, το χρόνο που επιθυμούν να κάνουν και τη μέγιστη δυνατότητα πρόσληψης οξυγόνου.
Αυτό είναι ένα μέτρο της αερόβιας φυσικής κατάστασής τους», εξηγεί.
Η ικανότητα αυτή περιγράφεται ως η ποσότητα οξυγόνου που μπορεί το σώμα να μεταφέρει στους μυς και να καταναλώσει για τη διάρκεια της αερόβιας άσκησης.
Η μέτρηση της περίφημης VO2max γίνεται με stress test στον κυλιόμενο διάδρομο με μέγιστη προσπάθεια, αλλά ένας πρόχειρος τρόπος υπολογισμού είναι η διαίρεση των μέγιστων σφυγμών από τους ελάχιστους, αυτούς δηλαδή που έχετε κατά την χαλάρωση, και ο πολλαπλασιασμούς του πηλίκου με 15.
Θα βρείτε τους μέγιστους σφυγμούς αφαιρώντας την ηλικία σας από τους 220 σφυγμούς ανά λεπτό.
Ο αριθμός που προκύπτει από τον υπολογισμό της VO2max λέει στους δρομείς, πόσες περισσότερες από το κανονικό θερμίδες πρέπει να πάρουν από τους υδατάνθρακες για να μπορέσουν να τερματίσουν.
Αν το γνωρίζουν μπορούν να τους αποθηκεύσουν προκαταβολικά και όχι μόνο κατά τη διάρκεια του αγώνα πίνοντας αρκετά ειδικά ροφήματα.
Ο Rapoport έφτιαξε και έναν online υπολογιστή για να βοηθήσει τους μαραθωνοδρόμους, που θα βρείτε στο http://endurancecalculator.com/
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΟ ΜΕ ΔΙΚΑ ΣΟΥ ΛΟΓΙΑ