1920
Την προηγούμενη δεκαετία τα πράγματα δεν ήταν ευνοϊκά για το καρναβάλι. Οι συνεχείς πόλεμοι και οι συγκρούσεις (Βαλκανικοί πόλεμοι, Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος, Εθνικός Διχασμός, Μικρασιατική Εκστρατεία) έστειλαν τους άντρες στο μέτωπο και έφεραν στην πόλη οικονομική στενότητα και δυστυχία. Το 1920 όμως έμεινε στην ιστορία του Καρναβαλιού, γιατί οι τουαλέτες χορού έγιναν σκανδαλωδώς αποκαλυπτικές και οι κυρίες έδειξαν το ντεκολτέ τους.
1923
Για πρώτη φορά την τήρηση της τάξης στην περίοδο του Καρναβαλιού ανέλαβε η Αστυνομία Πόλεων.
1927
Στο Δημοτικό Θέατρο οργανώνεται ξανά το “Μουρμπούλι” ως απογευματινός χορός, όπου κυρίαρχος ήταν η γυναίκα. Τα “Μπουρμπούλια” ξεκίνησαν ως έθιμο μάλλον το 1872, που ολοκληρώθηκε και η κατασκευή του θεάτρου Απόλλων. Μπουρμπούλι σημαίνει κρέας που βράζει γρήγορα, μεζές, πρόχειρο γεύμα στο πόδι. Μεταφορικά αποδίδει το κλίμα που επικρατούσε στους αντίστοιχους χορούς της Ευρώπης, αυτό της τυχαίας, στιγμιαίας γνωριμίας. Τότε όλες οι γυναίκες της πόλης έρχονταν στο θέατρο, που μετατρεπόταν σε αίθουσα απογευματινού χορού. Οι γυναίκες προσέρχονταν ελεύθερα, χωρίς εισιτήριο και χωρίς συνοδό, αλλά με μαύρο φαρδύ και μακρύ ντόμινο και μάσκα, ώστε να μην αναγνωρίζονται και να έχουν την πρωτοβουλία στην εκλογή καβαλιέρου στο χορό. Στα χρόνια που οι σχέσεις των δυο φύλλων ήταν υπό αυστηρή επιτήρηση, το μπουρμπούλι ήταν μια ετήσια απόδραση και τόπος πραγματικών, αλλά και φανταστικών ερωτικών περιπετειών. Γίνονται και σήμερα, για να διατηρείται η παράδοση.
1928
Η Ένωση Συντακτών Πατρών οργάνωσε για πρώτη φορά επίσημο αποκριάτικο χορό στο Δημοτικό Θέατρο στις 23/2. Το έθιμο διήρκεσε μέχρι το 1940 και μέχρι τότε ήταν η πιο επίσημη εκδήλωση του Καρναβαλιού.
1938
Αυτή τη χρονιά οι ταβέρνες είχαν την τιμητική τους. Οι καρναβαλιστές γυρνούσαν από γειτονιά σε γειτονιά και δοκίμαζαν στο πόδι το κρασί της καθεμιάς, αφού είχε προκηρυχθεί και διαγωνισμός για το ποια ταβέρνα θα παρουσίαζε τον ωραιότερο εορταστικό διάκοσμο και τις πιο κεφάτες παρέες.
1939
Το 1939, όπως και το 1938 ήταν τα καλύτερα και πιο εντυπωσιακά προπολεμικά καρναβάλια. Εκείνη τη χρονιά πραγματοποιήθηκε παρέλαση με τη συμμετοχή περίπου 25 αρμάτων, στην πλειοψηφία τους καλλιτεχνικά, χωρίς να λείπουν όμως και τα σατυρικά. Την ίδια χρονιά επικράτησε η συνήθεια η βασίλισσα της Αποκριάς να είναι Πατρινοπούλα και όχι ηθοποιός.
1940
Ο Ταχυδρόμος της 13/3/1940 έγραφε: “Με παιδιάστικη χάρη μια Αθηναία με κόμμωση αλαπάζ, εγγονή παλαιού και γνωστότατου δημοτικού άρχοντα της πρωτεύουσας που πήγε στην Πάτρα και απέσπασε από όλους βλέμματα θαυμασμού. Είναι η προσωποποίηση της γλυκύτητας, καθώς μαρτυρεί και το όνομά της”. Επρόκειτο για την αξέχαστη Μελίνα Μερκούρη. Από το 1940 μέχρι το 1950 λόγω της ξενικής κατοχής και του εμφυλίου δεν έγιναν καρναβάλια, με εξαίρεση κάποιους χορούς που έγιναν το 1940 χωρίς μεγάλο κέφι.
1951
Στις αρχές της δεκαετίας του 1950 γίνονται οι πρώτες διστακτικές σκέψεις για αναβίωση του καρναβαλιού. Οι πλέον απαισιόδοξοι προεξοφλούσαν την αποτυχία: "τίποτα δε θα είναι όπως παλιά". Κι όμως το καρναβάλι ξαναγεννήθηκε από τους πρωτοπόρους μουσικούς ομίλους "Ορφέας" και "Πατραϊκή Μανδολινάτα", που είχαν τα ηνία της προσπάθειας. Το πατρινό καρναβάλι επέστρεψε στις ζωές των Πατρινών, αλλά και όλων των Ελλήνων, ιδίως όμως όσων είχαν την οικονομική δυνατότητα (κυρίως εύποροι Αθηναίοι) να ταξιδέψουν στην Πάτρα για να συμμετάσχουν στο καρναβάλι, όπως και στα περίφημα μπουρμπούλια. Την ίδια περίοδο ο κινηματογραφικός φακός αποτύπωσε στιγμιότυπα του καρναβαλιού σε ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου. Ακόμα πιο πολλές ιστορικές σκηνές, βέβαια, υπάρχουν και σε ιστορικά προπολεμικά επίκαιρα.
1952
Από εκείνη τη χρονιά την πρωτοβουλία για την οργάνωση του Καρναβαλιού ανέλαβε ο Δήμος Πατρών. Ο Καρνάβαλος "βασιλιάς" της Αποκριάς και σύμβολο κεφιού παρουσιάστηκε για πρώτη φορά. Τον Καρνάβαλο συνοδεύει πάντα πολυπρόσωπη ακολουθία, η Αυλή του. Εκτός απ’ το Βασιλιά του, όμως, το Καρναβάλι, έχει και την Βασίλισσά του. Είναι ένα όμορφο κορίτσι, διαφορετικό κάθε χρονιά, που παρελαύνει πάνω σε άνθινο άρμα. Ο Βασιλιάς Καρνάβαλος και η Βασίλισσα της Αποκριάς, δεσπόζουν στη μεγάλη παρέλαση της τελευταίας Κυριακής, που αποτελεί την πιο σημαντική εκδήλωση και στο σύγχρονο Καρναβάλι. Το πρώτο μεταπολεμικό άνθινο άρμα παρουσιάστηκε στο Καρναβάλι του 1952 και ήταν κατασκευή του ανθοκόμου Μαρούδα.
1953
Το Καρναβάλι της Πάτρας προβάλλεται πιο συστηματικά σαν πανελλήνιο γεγονός και προσελκύει αυξανόμενο, χρόνο με το χρόνο, αριθμό επισκεπτών. Ο Καρνάβαλος αποκτά περιστρεφόμενο κεφάλι και σύρει την παρέλαση κινώντας τα χέρια του και χαιρετώντας τους καρναβαλιστές.
yeskid