Ένας αυξανόμενος αριθμός γιατρών αναρωτιούνται για το αν είναι πραγματικά νεκρά τα θύματα των δυστυχημάτων «που χαρακτηρίζονται νεκρά ενώ η καρδιά τους συνεχίζει να χτυπάει, και από τα οποία αφαιρούνται όργανα του σώματος για να χρησιμοποιηθούν σε μεταμοσχεύσεις», αναφέρει η The Sunday Times του Λονδίνου.
Οι γιατροί που επικρίνουν την τακτική του να δωρίζονται όργανα του σώματος «ενώ ακόμα η καρδιά χτυπάει» λένε ότι οι εξετάσεις που χρησιμοποιούνται σε αυτές τις περιπτώσεις για να καθορίσουν το θάνατο είναι «εντελώς εσφαλμένες».
Γιατί; Επειδή σύμφωνα με την έκθεση, το πτώμα από το οποίο πρόκειται να αφαιρεθούν αυτά τα όργανα, συχνά αντιδρά μόλις το νυστέρι του χειρούργου κάνει την πρώτη τομή. «Τα πόδια σηκώνονται αντιδρώντας προστατευτικά, οι μύες της κοιλιάς σφίγγονται εμποδίζοντας την επέμβαση. . . . Και η πίεση του αίματος και ο ρυθμός των χτύπων της καρδιάς του δωρητή αυξάνονται όταν αρχίζει η επέμβαση, . . . σημάδια που σε μια φυσιολογική επέμβαση θα έδειχναν . . . ότι ο ασθενής αισθάνεται πόνο», παρατηρεί η Times.
Εκφράζοντας ανησυχία γι’ αυτό το ζήτημα, ένας δικαστής παρατήρησε: «Μου φαίνεται ότι υπάρχει μια θεμελιώδης διαφορά ανάμεσα στον ονομαζόμενο θάνατο του εγκεφάλου και στο θάνατο του σώματος. . . . Η αλήθεια σχετικά με αυτό το ζήτημα είναι ότι όταν θέλουν τα όργανά σου . . . θα προχωρήσουν και θα αφαιρέσουν μερικά από τα ‘ανταλλακτικά’ σου ενώ εσύ δεν είσαι νεκρός έχοντας την άποψη ότι εσύ και εγώ θα δείξουμε κατανόηση».
periodiko