Οι Έλληνες στην παλιά φτωχή Ελλάδα είχαν συγκεκριμένη διατροφή, που βασιζόταν στα λαχανικά, τα όσπρια και το ψωμί.
Η αμέσως προηγούμενη γενιά από αυτήν που διαβάζει τούτες τις γραμμές της ηλεκτρονικής εποχής, ζούσε μια ζωή, που τώρα χαρακτηρίζουμε “φτωχή”.
Εδώ και λίγα χρόνια, όμως, έρευνες αμερικανών και βορειο-ευρωπαίων επιδημιολόγων απέδειξαν ότι οι παλιοί, φτωχοί αυτοί Έλληνες ήσαν μακροβιότεροι και υγιέστεροι.
Οι επιστημονικές μελέτες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι υπεύθυνες ήσαν οι διατροφικές συνήθειες, ιδιαίτερα των νησιωτικών περιοχών.
Έτσι παίρνοντας από την Ελλάδα τη διατροφή κι από την Αίγυπτο τους φαραωνικούς τάφους “έχτισαν” την πυραμίδα της σωστής διατροφής.
Στη στενή κορυφή βρίσκονται τα τρόφιμα που πρέπει να τρώμε σπάνια και σε μικρές ποσότητες και στη φαρδιά βάση αυτά που είναι υγιεινά και πρέπει να τρώμε συχνά και σε μεγαλύτερες ποσότητες.
Στην 1η κατηγορία ανήκει το κρέας τετράποδων, τα γλυκά, τα αυγά & τα ζυμαρικά, που καλό είναι να τρώμε το πολύ 1-2 φορές/εβδομάδα.
Ακολουθούν το κρέας των δίποδων (εννοώ τα πουλερικά όχι τους ανθρώπους), οι ξηροί καρποί, οι ελιές και τα όσπρια που μπορούμε να τρώμε 3 φορές/εβδομάδα, καθώς και τα ψάρια, που θα έπρεπε να τρώμε 4 φορές/εβδομάδα.
Τα γαλακτοκομικά και το ελαιόλαδο επιτρέπονται σε καθημερινή βάση, ενώ τα φρούτα και λαχανικά επιβάλλονται σε κάθε γεύμα.
Τέλος το ψωμί πρέπει να είναι πανταχού παρόν.
Σας θυμίζει τίποτα;
Όχι! Δεν σας θυμίζει, ή στους μεγαλύτερους κάτι θυμίζει από την παλιά φτωχή Ελλάδα.
Όπως κάποιος ηλικιωμένος καρδιακός ασθενής, που μετά από πολύωρη εξήγηση της διαίτης του, γύρισε και μου είπε: “Δηλαδή γιατρέ κατοχικά φαγητά θα τρώω τώρα;”
Τελικά οι σύγχρονοι Έλληνες είμαστε πραγματικοί Ευρωπαίοι.
Μαγειρεύουμε λιγότερο γιατί βαριόμαστε, τρώμε πολύ συχνά σε ταβέρνα νόστιμο κρέας και τηγανητούς μεζέδες. Δεν προτιμάμε τα λαχανικά γιατί είναι άνοστα.
Δεν συμπαθούμε τα όσπρια γιατί προξενούν φούσκωμα και αέρια (τα οποία ως γνωστόν είναι αντικοινωνικά).
Βαριόμαστε να φάμε ψάρια γιατί έχουν πολλά κόκκαλα, και φρούτα γιατί πρέπει να τα ξεφλουδίσουμε.
Δεν τρώμε πολύ ψωμί γιατί όλοι λένε πως παχαίνει (!).
Τρώμε όμως πολλά γλυκά γιατί είναι άριστα αντικαταθλιπτικά (ειδικά τα σοκολατούχα).

Και μήπως δεν είναι αλήθεια;
Αλήθεια είναι.
Όλο το παιχνίδι όμως παίζεται στη συχνότητα και στη ποσότητα.
Η γευστική απόλαυση δεν μπορεί να είναι η ρουτίνα αλλά “η ευχάριστη εξαίρεση”.
Το γρήγορο (fast) – σκουπιδο (junk) – φαγητό (food) δεν πρέπει να είναι η καθημερινή λύση, αλλά “η αναπόφευκτη εξαίρεση”.
Αυτά ως προς την ποσότητα και την συχνότητα.
Γιατί αν αρχίσουμε να μιλάμε για την ποιότητα θα μας πιάσει κατάθλιψη (και θα το ρίξουμε στα γλυκά!).

- Το ψωμί το κατ’ ευφημισμό “χωριάτικο” είναι κάτασπρο και πανάλαφρο. Αλήθεια, που πήγε το πίτουρο και οι φυτικές ίνες;

- Τα φρούτα και τα λαχανικά είναι “εκτός εποχής” και μεγαλώνουν σε θερμοκήπια εν ριπή οφθαλμού. Αλήθεια, γιατί να απαιτούμε ντομάτα το χειμώνα & μπρόκολο το καλοκαίρι;

- Τα αυγά έχουν άλλη σύσταση, πιο επιβαρημένη σε χοληστερίνη και οι γεννήτορές τους μεγαλώνουν «ακίνητες» σε κλουβιά καναρινιού μέσα σε λίγες μέρες. Αλήθεια, που πήγαν οι αλάνες;

Αν αυτό δεν είναι διαστροφή της φύσης και του ανθρώπου τότε τι είναι; Και τώρα ήρθε η σειρά του Ίλιτς Βλαντιμήρ Λένιν να αναφωνήσει: “Τί να κάνουμε;” (Que faire?)

- Να θυμόμαστε την αξία του “εξαιρετικού” ( = εξαίρεση) και να ζούμε με εγκράτεια την καθημερινότητά μας.

- Να τηρούμε όσο γίνεται την “πυραμίδα” Μεσογειακής Διατροφής.

- Να προκρίνουμε τα βιολογικά προϊόντα, που είναι ακριβότερα.

Σε ένα επίπεδο πιο προχωρημένο:

- Να καλλιεργούμε σε ζαρντινιέρες ή γλάστρες μερικά πανεύκολα λαχανικά: σπανάκι, μαρούλια, μπρόκολο τον χειμώνα, πιπεριές, μελιτζάνες το καλοκαίρι (αφορά τους “διαμερισματοποιημένους”).


Σε ένα ακόμα πιο υψηλό επίπεδο:

- Να μετατρέψουμε τον μικρό μας ανθόκηπο σε λαχανόκηπο (αφορά τους “μεζονετούχους”)

Μερικές φορές δεν είναι κακό να κάνεις μια «στροφή» προς το παρελθόν. Η διαστροφή του σύγχρονου Ευρωπαίου δεν απέχει τελικά τόσο πολύ από την υγιεινή διατροφή του παλιού φτωχού Έλληνα. Μόνο κατά ένα “σίγμα”…
.postnews