"Πηγές" αλλεργίας μπορούν να παραμονεύουν και στο πιάτο μας, όχι μόνο στο περιβάλλον.
Η αντίδραση του οργανισμού σε κάποια τρόφιμα εκδηλώνονται ως τροφική αλλεργία ή ως δυσανεξία και γίνεται συνήθως άλλοθι για να δικαιολογηθούν τα περιττά κιλά.
Ξεκαθαρίζοντας τη σύγχυση μεταξύ των δύο αυτών.....

 προβλημάτων η κλινική διαιτολόγος - διατροφολόγος Γεωργία Καπώλη εξηγεί πως η τροφική αλλεργία είναι αντίδραση του οργανισμού σε αλλεργιογόνες ουσίες των τροφίμων και τα συμπτώματα εκδηλώνονται άμεσα, ενώ σε σπάνιες περιπτώσεις γίνονται απειλητικά για τη ζωή καθώς προκαλείται οίδημα στο λάρυγγα, οπότε δυσκολεύει η αναπνοή.

Πιο αλλεργιογόνες είναι κάποιες πρωτεΐνες του αβγού και του ψαριού και γι αυτό άλλωστε το αβγό και το ψάρι είναι οι τελευταίες τροφές που εντάσσονται στη διατροφή των νηπίων.
 Ειδικά το αβγό ευθύνεται για το 40% των κρουσμάτων τροφικής αλλεργίας, και, παρότι ο κόσμος θεωρεί πιο επικίνδυνο τον κρόκο, ισχύει ακριβώς το αντίθετο.
"Το ασπράδι προκαλεί τις περισσότερες αλλεργίες και γι αυτό δίνουμε στα νήπια πρώτα τον κρόκο και μετά το ασπράδι, ξεχωριστά στην αρχή, ώστε αν παρουσιαστεί αλλεργία να εντοπιστεί η προέλευσή της", εξηγεί ο επίκουρος καθηγητής Παιδιατρικής κ.Αντώνης Καττάμης.

Πιο επικίνδυνη πάντως είναι η αλλεργία στα φιστίκια, που ευθύνονται για ένα στα πέντε περιστατικά τροφικής αλλεργίας και μπορεί να μας στείλει στο νοσοκομείο, ενώ ακολουθεί η αλλεργία στο ψάρι και τα θαλασσινά.

Ο συνδυασμός κάποιων τροφών, πχ ψάρι με τυρί, δεν δημιουργεί αλλεργία, όπως πολλοί εσφαλμένα πιστεύουν, ενώ τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα ευθύνονται για την εμφάνιση τροφικών αλλεργιών, κάτι που το γνωρίζουν όσοι τρώνε τακτικά εισαγόμενα προϊόντα καλαμποκιού και σόγια από την Αμερική.
Αλεξία Σβώλου