Η Μαρίκα Μητσοτάκη, το γένος Γιαννούκου, σύζυγος του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, πρώην Πρωθυπουργού και επίτιμου προέδρου του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας.
Γεννήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 1930. Μητέρα της πρώην Δημάρχου Αθηναίων και πρώην Υπουργού Εξωτερικών Ντόρας Μπακογιάννη και του βουλευτή της Β' Αθήνας Κυριάκου Μητσοτάκη και είχε 13 εγγόνια.
Γόνος της ευκατάστατης οικογένειας.....

Γιαννούκου και σύζυγος του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη από το 1953.
Κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας του συζύγου της (1990-1993) απασχόλησε πολλές φορές την κοινή γνώμη (δημοσιεύματα στον Τύπο, πολιτική αντιπαράθεση), καθώς θεωρούνταν ότι η επιρροή που ασκούσε στο σύζυγό της επεκτεινόταν, ως μη ώφειλε, και σε θέματα θεσμικά, όπως την επιλογή ή απομάκρυνση υπουργών.


Η Μαρίκα Μητσοτάκη μαζί με το σύζυγο της ήταν κάτοχοι μιας ιδιαιτέρως πλούσιας αρχαιολογικής συλλογής.

Η συλλογή αυτή επέστρεψε οριστικά στο κράτος από το ζεύγος Μητσοτάκη και τοποθετήθηκε στο Μουσείο Χανίων το 2000, αν και κάποια κομμάτια της είχαν ήδη επιστρέψει νωρίτερα από τους κατόχους τους.


Μια γυναίκα με φανατικούς φίλους αλλά και ορκισμένους εχθρούς, όπως κάθε δυναμική προσωπικότητα.


 Στάθηκε στο πλευρό του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη για σχεδόν 60 χρόνια, ανέθρεψε τέσσερα παιδιά, δεκατρία εγγόνια, πέντε δισέγγονα και έχει συνδέσει το όνομά της με ορισμένες σημαντικές στιγμές στην ιστορία του τόπου.


Τα πρώτα χρόνια της ηγεσίας του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη στη Νέα Δημοκρατία, εκείνη υπήρξε ο άνθρωπος που οργάνωσε μαζί με στελέχη του κόμματος το ιδιαίτερα δυναμικό τμήμα γυναικών το οποίο πρωτοστάτησε στις εκλογικές μάχες του 19895, του 1989 και του 1990.


Ο αστικός μύθος θέλει τους πολιτικούς ηγέτες της οικουμενικής κυβέρνησης του 1989 να συμφώνησαν στο σχηματισμό της γύρω από ένα τραπέζι με τα ονομαστά ντολμαδάκια της! Χρειάστηκε να περάσουν 22 χρόνια για να αποκαλύψει η ίδια ότι η συνάντηση των Χαρίλαου Φλωράκη, Λεωνίδα Κύρκου και Κωνσταντίνου Μητσοτάκη που έγινε σπίτι του τελευταίου στη Γλυφάδα «δεν ήταν καν δείπνο, αλλά μια απλή συνάντηση, με εξίσου απλό κέρασμα, καφέ και γλυκό».

Κι όμως υπάρχουν σήμερα άνθρωποι που πιστεύουν ότι τα ντολμαδάκια συνέβαλαν στην συμφωνία.


Η αλήθεια είναι ότι κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας του συζύγου της (1990-1993) πολλά ήταν τα δημοσιεύματα του Τύπου που έκριναν ότι ασκούσε στον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη μεγαλύτερη επιρροή από ό,τι επιτρεπόταν σε μία σύζυγο πολιτικού ηγέτη.

Ειπώθηκε μάλιστα ότι ο λόγος της στην επιλογή ή απομάκρυνση υπουργών είχε ιδιαίτερη βαρύτητα με πιο χαρακτηριστική ίσως την αντιπαράθεσή της το 1991 με τον τότε Υπουργό Βιομηχανίας Σταύρο Δήμα, για τον οποίο είχε γραφτεί ότι τον χαστούκισε, κάτι που διαψεύστηκε και από τις δύο πλευρές.

Και λίγο καιρό νωρίτερα όμως είχε γίνει μεγάλος ντόρος όταν στην συζήτηση για την ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Μητσοτάκη είχε ένα καβγά με τον τότε βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Κίμωνα Κουλούρη.

Ο κ. Κουλούρης είχε χειρονομήσει προς την πλευρά των εδράνων που καθόταν η σύζυγος του τότε πρωθυπουργού κι εκείνη με την πληθωρικότητα του χαρακτήρα της τον είχε αποκαλέσει «κ...παιδο»!


Η πυγμή, η άποψη και το μεγάλο πείσμα είναι άλλωστε στοιχεία που την χαρακτήριζαν από τη νιότη της ακόμη.

Η εσωτερική της δύναμη φάνηκε στα εννιά της χρόνια όταν διέψευσε με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο καθηγητή ιατρικής ο οποίος είχε γνωματεύσει ότι «αυτό το παιδί δεν θα ξαναπερπατήσει ποτέ».


Τα δύσκολα στη ζωή της έμαθε να τα αντιμετωπίζει από πολύ μικρή παρότι σαν γόνος γνωστής αστικής οικογένειας της μεσοπολεμικής Αθήνας, η Μαρίκα Γιαννούκου ανατράφηκε σε πολύ φροντισμένο περιβάλλον.

Φοίτησε στα καλύτερα σχολεία της εποχής, έμαθε ξένες γλώσσες, παρακολούθησε μαθήματα χορού και κολύμβησης με τον αθλητισμό να στιγματίζει τελικά τη ζωή της για πάντα.

Στο κολυμβητήριο ήταν που ήρθε σε επαφή με το μικρόβιο της πολιομυελίτιδας.


Ηταν τότε μόλις το τρίτο περιστατικό στην Ελλάδα και η ασθένεια γρήγορα διέλυσε τμήματα της σπονδυλικής της στήλης μετατρέποντας την καθημερινότητά της σε εφιάλτη.

Ενας θείος της στην Ουάσιγκτον κατάφερε σύμφωνα με τη δική της μαρτυρία «να εξασφαλίσει την πολυπόθητη βίζα μέσω του ίδιου του Ρούζβελτ, που είχε ιδιαίτερη ευαισθησία στο θέμα, καθώς είχε πάθει και ο ίδιος την αρρώστια. Γι' αυτό και μας έδωσε την άδεια...»

Υποβλήθηκε στην πρώτη εγχείρηση και έμεινε στην απόλυτη ακινησία για έξι μήνες ενώ στα 17 της ταξίδεψε ξανά στις ΗΠΑ αποφασισμένη να υποβληθεί σε πρωτοποριακή χειρουργική επέμβαση με μεγάλο ρίσκο.

 «Μαρίκα, είσαι νέα κοπέλα, όμορφη, η ζωή είναι μπροστά σου, θα ερωτευτείς έναν ωραίο άντρα, αξίζει να το κάνεις», της είπε ο γιατρός της και έπειτα από πέντε ακόμη μήνες στο γύψο άρχισε να νιώθει πως η περιπέτεια υγείας ήταν πια παρελθόν.


Η επιστροφή στην Ελλάδα την βρήκε να απολαμβάνει, στα 18 της, το πρώτο πραγματικά χαρούμενο καλοκαίρι της εφηβείας της.

Ηταν πια έτοιμη να ερωτευτεί.

 «Τελείωσα το σχολείο και όταν άρχισαν οι διακοπές, πήρα μια μέρα μια φίλη μου και πήγαμε στη Βουλή, έτσι για να δούμε πώς ήταν. Στις πρώτες σειρές καθόταν ο Μητσοτάκης, ο οποίος μου τράβηξε αμέσως την προσοχή. Ο Κώστας τότε ήταν σχεδόν τριάντα ετών - και η αλήθεια είναι ότι, από την πρώτη στιγμή, τον έβαλα στο μάτι!», έχει δηλώσει η ίδια.


Δύο χρόνια μετά, ήρθε η ώρα για τον μοιραίο πρώτο χορό: «Ένα βράδυ, έβαλα ένα ωραίο φουστάνι και πήγα στο χορό που είχε διοργανώσει ο Ερυθρός Σταυρός, προς τιμήν της Νταίζης Μαυράκη, η οποία είχε εκλεγεί τότε σταρ Ελλάς - σπουδαίο γεγονός για την εποχή! Να τος λοιπόν μπροστά μου ο Κώστας! Εγώ στεκόμουν πίσω από τον πάγκο με τα ποτά, ως μέλος της Επιτροπής του χορού. Πλησιάζει λοιπόν εκείνος, ψηλός, ωραίος και μου λέει: "Θέλω, παρακαλώ, ουίσκι με πάγο". "Ένα ποτήρι;" ρωτάω εγώ. "Όχι", απαντά εκείνος, "δύο ποτήρια! Ένα για μένα κι ένα για σας"...»

Το επίμονο φλερτ του κρητικού τρόμαξε την οικογένεια Γιαννούκου και η μητέρα της αποφάσισε να την απομακρύνει από κοντά του στέλνοντάς την να περάσει τα Χριστούγεννα στους θείους της στην Αμερική.

Ο νεαρός βουλευτής όμως την ακολούθησε.

Και εκεί, σε ένα ρομαντικό ουγγαρέζικο μαγαζί στην άλλη άκρη του Ατλαντικού αρραβωνιάστηκαν, τη δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων!


Ο γάμος έγινε το 1953 και τα πρώτα χρόνια της συμβίωσης δεν ήταν καθόλου εύκολα για την αριστοκράτισσα Μαρίκα.

Η ίδια έχει διηγηθεί τις εικόνες της από εκείνες τις πρώτες επισκέψεις στο πατρικό του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη στην Κρήτη, «ένα σπίτι χωρίς θέρμανση και με ελάχιστο ζεστό νερό», όπου «φόρεσα φανελένια νυχτικιά που δεν είχα βάλει ποτέ στη ζωή μου. Όμως, ένα πράγμα που δεν άντεχα στο σπίτι της πεθεράς μου ήταν το φαγητό. Μια μέρα λοιπόν, με περίσσιο θράσος, της λέω: "Μητέρα, θέλω να σας πω κάτι: το φαΐ σας είναι απαίσιο". Κι εκείνη απάντησε "Περιπεράστε, μαντάμ!". Από τότε ανέλαβα σιγά σιγά να μαγειρεύω τα δικά μου φαγητά και άφηνα εκείνους να φτιάχνουν τα ...νεροπίλαφα!»


Η μαγειρική έγινε μία από τις μεγάλες της αγάπες, όχι μόνο για την δημιουργία πάνω από τις ζεστές εστίες αλλά και για τις στιγμές της οικογένειας γύρω από το τραπέζι οι οποίες ομόρφαίνουν τη ζωή της.

Μια ζωή που η ίδια διηγήθηκε μέσα από τις σελίδες του βιβλίου «Συνταγές με... ιστορία», από τις εκδόσεις Λιβάνη, το οποίο κυκλοφόρησε τη Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2011, μία μέρα πριν τα 81α γενέθλιά της.


Χαρακτηριστικό είναι το περιστατικό του 1991 όταν ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζωρτζ Μπους με τη σύζυγό του Μπάρμπαρα επισκέφτηκαν το σπίτι του Ελληνα πρωθυπουργού, καλοκαίρι, στα Χανιά.

Η Μαρίκα Μητσοτάκη έχει ετοιμάσει αστακό, πίτες και κολοκυθάκια γεμιστά αλλά μέχρι να τα σερβίρει πέρασε πολλές ώρες αμηχανίας.

 «Οι φρουροί του άρχισαν να ανοίγουν τις κατσαρόλες και να δοκιμάζουν τα πάντα, για να σιγουρευτούν ότι δεν θα δηλητηριαστεί ο πρόεδρος. Όλο το βράδυ, δε, είχαν βάλει έναν ειδικό σωματοφύλακα να φυλάει τα...ψυγεία!», διηγήθηκε η ίδια.


 Η κυρία Μαρίκα αποτελούσε το πρότυπο κάθε καλής συζύγου, νοικοκυράς και μαγείρισσας, η οποία κάνει αισθητή πάντοτε τη δυναμική φιγούρα της στο πλευρό του επιτίμου και παγώνει με το έντονο βλέμμα της όποιον πει κάτι κακό για τον πρόεδρο, είτε είναι πολιτικός είτε όχι.

Παρά το γεγονός δε ότι ήταν πάντοτε χαμογελαστή, ποτέ η προσοχή κανενός δεν μένει στα αψόγως μακιγιαρισμένα με κόκκινο κραγιόν χείλη της αλλά επικεντρώνεται στα τεράστια μαύρα μάτια της που κυριολεκτικά καθήλωναν τους συνομιλητές της. Τα σκούρα καστανά μαλλιά της ήταν από παλιά ως σήμερα μαζεμένα σφιχτά προς τα πίσω κάνοντας φυσικό λίφτινγκ στο πρόσωπό της και καταλήγοντας σε ένα κοκαλάκι που παίζει τον ρόλο διακοσμητικού στο μικρό σινιόν της.

Η φίρμα που προτιμούσε στην ένδυση είναι η γερμανική Escada, η οποία είναι γνωστή για την άψογη ποιότητα, τα έντονα φωτεινά χρώματα, τα μεγάλα μεγέθη και τις πανάκριβες τιμές της.

Στα κοσμήματα συνήθως δεν υπερβάλλει, ειδικά τον χειμώνα.

Το καλοκαίρι, όμως, που η επιδερμίδα της είναι μαυρισμένη από τα μπάνια, αγαπούσε να φοράει σκουλαρίκια και κολιέ στολισμένα με μεγάλες πέτρες και κυρίως τυρκουάζ.


Η ίδια ισχυρίζεται ότι ουδέποτε αναμείχθηκε στην πολιτική όσο ο σύζυγός της ήταν πρωθυπουργός. Αναγνωρίζει βέβαια το γεγονός ότι ήταν πιο δυναμική από τον ίδιο αλλά προτιμάει να μένει με την οικογένειά της και να φροντίζει ώστε τα πάντα στο σπίτι, συμπεριλαμβανομένης της κουζίνας, να πηγαίνουν ρολόι από το να εμπλέκεται στα κοινά.

Ο Μητσοτάκης για τα άτομα με ειδικές ανάγκες


http://www.i-diadromi.com