«Βάλτε μια μάσκα σε έναν υποκριτή και δεν θα είναι πια ικανός να λέει ψέματα», είχε πει ο διακεκριμένος Ιρλανδός θεατρικός συγγραφέας Τζορτζ Μπέρναρντ Σω. Και φαίνεται ότι δεν είχε και πολύ άδικο, αφού σύμφωνα με τους ειδικούς η στολή που επιλέγουμε τις Απόκριες, όχι μόνο δεν σκεπάζει, αλλά, αποκαλύπτει ακόμη και ασυνείδητα, στοιχεία του χαρακτήρα μας.

Η δρ. Λίζα Βάρβογλη, PhD Ψυχολόγος- Ψυχοθεραπεύτρια, Νευροψυχολόγος, μιλώντας στο Πρακτορείο Fm και στην εκπομπή 104,9 ΜΥΣΤΙΚΑ ΥΓΕΙΑΣ της Τάνιας Μαντουβάλου, κάνει ένα ψυχογράφημα «τύπου μασκέ» για τις ανάγκες των ημερών και εξηγεί τι υποδηλώνει η επιλογή συγκεκριμένων στολών.
Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη:

Ερ: Τo μασκάρεμα σκεπάζει η τελικά αποκαλύπτει πράγματα για το χαρακτήρα μας;

Απ: Αυτός που μασκαρεύεται νομίζει ότι σκεπάζει το χαρακτήρα του, την προσωπικότητα του, αλλά στην πραγματικότητα αυτό που κάνει είναι ακριβώς το αντίθετο. Βγάζει τον χαρακτήρα του προς τα έξω, χωρίς να το θέλει. Όπως και η επιλογή των κουστουμιών ή της μάσκας. Φαινομενικά μπορεί να μοιάζει τυχαία η επιλογή μίας στολής, αλλά γιατί επιλέγουμε να ντυθούμε κοκκινοσκουφίτσα και όχι λύκος; Υπάρχει κάποιος λόγος, που δεν είναι συνειδητός. Μία επιλογή που δείχνει, κάτι το οποίο υπάρχει μέσα μας. Μία ανάγκη να εκφραστούμε και να εκδηλωθούμε. Και σε συνειδητό επίπεδο μπορεί να νομίζουμε, μα εγώ δεν είμαι αυτός, για αυτό ντύνομαι έτσι. Μπορεί όμως ασυνείδητα, είτε να είμαστε ο κακός λύκος που θέλουμε να ντυθούμε, είτε να θέλουμε να βγάλουμε προς τα έξω κάποια τέτοια χαρακτηριστικά που εμείς δεν τα έχουμε, ή που τα φοβόμαστε (είτε τα έχουμε είτε δεν τα έχουμε).

Ερ: Τι υποδηλώνουν οι φανταχτερές στολές

Απ: Τέτοιες στολές επιλέγουν οι άνθρωποι που θέλουν να τραβήξουν την προσοχή επάνω τους. Και ξέρετε, πολλές φορές όσο πιο εντυπωσιακός είναι ένας άνθρωπος στην καθημερινότητα του, τόσο πιο εντυπωσιακή στολή θα διαλέξει. Δεν του πάει, δεν τολμάει να ντυθεί κάτι που δεν θα είναι όμορφο, από φόβο, μήπως οι άλλοι τον δουν σε φάση «ασχήμιας», αδυναμίας, μήπως κακοχαρακτηριστεί, οπότε μερικές φορές βγαίνει και μία έλλειψη αυτοπεποίθησης. Αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν να τσαλακωθούν και θέλουν να έχουν μία τέλεια εικόνα.

Ερ: Πώς ερμηνεύεται ο χαρακτήρας μίας ωραίας γυναίκας που επιλέγει να μεταμφιεστεί σε άσχημη;

Απ: Μια πολύ ωραία γυναίκα που δεν διστάζει να ντυθεί άσχημη, έχει μέσα της μία αυθεντικότητα, μία πηγαιότητα, έναν αυθορμητισμό που της βγαίνει ωραία, γιατί έχει μεγάλη σιγουριά για τον εαυτό της. Και ξέρει ότι ακόμη και με την άσχημη στολή εκπέμπει ομορφιά και μπρίο. Οπότε αυτή η γυναίκα δεν θα το φοβηθεί, να μεταμφιεστεί σε άσχημη, γιατί το υποστηρίζει.

Ερ: Η «αλλαγή φύλου» μέσα από τη στολή τι σημαίνει;

Απ: Όταν οι άντρες μεταμφιέζονται σε γυναίκες ή το ανάποδο, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι κάποιος θα ήθελε να είναι το άλλο φύλο. Πολύ περισσότερο είναι ότι θέλει να πειραματιστεί. Πώς θα ήταν; Τι θα γινόταν αν; Ξέρετε αυτό το αν, που καμιά φορά μας δυναστεύει λίγο… Πώς θα ήταν η ζωή μου αν; Και είναι ένας πολύ ωραίος τρόπος να παίξει κανείς και άκρη-άκρη να προσεγγίσει πράγματα τα οποία δεν του είναι οικεία, δεν του είναι κοντινά. Ενδεχομένως δεν θα άλλαζε τις ερωτικές του επιθυμίες, απλώς πειραματίζεται.

Ερ: Ποιοι ντύνονται μωρά;

Μωρά ντύνονται όλοι αυτοί οι άνθρωποι που θέλουν να κανακέψουν και να νταντέψουν το μωρό μέσα τους. Που θέλουν προσοχή, λίγο παραπάνω τρυφερότητα, που όμως δεν θα το ‘λέγαν και ποτέ. Για αυτό έχουμε και «μαντράχαλους» δύο μέτρα που επιλέγουν τέτοιου είδους στολές. Και μάλιστα αν προσέξετε δεν θα δείτε ποτέ μικροκαμωμένους άντρες να ντύνονται μωρά. Θα δείτε συνήθως μεγαλόσωμους άντρες να ντύνονται έτσι, οι οποίοι έχουν μία ανάγκη να τους αγκαλιάσουν οι γυναίκες τους, οι άλλοι άνθρωποι γύρω τους κυριολεκτικά η μεταφορικά. Και βγάζουν κάπως έτσι αυτή την τρυφερότητα που δεν έχουν ή δεν δείχνουν στην καθημερινότητα τους.

Ερ: Υπάρχει και μια μερίδα ανθρώπων που δεν ντύνονται ποτέ γιατί δεν τους αρέσουν οι μεταμφιέσεις.

Απ: Νομίζω ότι συνήθως είναι άνθρωποι πολύ φοβισμένοι στο να βγάλουν κάτι διαφορετικό προς τα έξω, φοβισμένοι να πειραματιστούν, φοβισμένοι να αφήσουν τον εαυτό τους ελεύθερο να περάσει καλά. Όταν κανείς βάζει πολλά πρέπει στον εαυτό του, εννοώ εσωτερικά πρέπει, χτίζει έτσι ένα κλουβάκι, μία φυλακή και δεν μπορεί να αφεθεί, να κάνει κάτι διαφορετικό, να δοκιμάσει κάτι καινούργιο. Αυτοί λοιπόν οι άνθρωποι έχουν αυτό το σφίξιμο κι έναν φόβο πώς θα τους δουν οι άλλοι, με αποτέλεσμα στα πάρτι των ημερών να εμφανίζονται με τα πολιτικά τους, σαν τη μύγα μες το γάλα. Αλλά ούτε και οι ίδιοι νιώθουν καλά.

Ερ: Πάντως, νομίζω με όλα αυτά που μας λέτε κάποιος μπορεί να κάνει κανονικό ψυχογράφημα, σε ένα πάρτι μασκέ, αν παρατηρήσει γύρω του τι φοράει ή δεν φοράει ο καθένας.

Απ: Θα μπορούσε να κάνει, αλλά εγώ θα πρότεινα να φροντίσει να διασκεδάσει, να γελάσει, να περάσει όμορφα, και να ξεφύγει από την καθημερινότητα. Είναι άλλωστε ένας ωραίος τρόπος να σταματήσει κανείς να σκέφτεται τα αρνητικά και τα δύσκολα, κάτι που είναι αναγκαίο σήμερα, παρά ποτέ. Και οι Απόκριες είναι μία ωραία αφορμή.