Όσο οι ρόλοι παρέμεναν διακριτοί και οι κοινωνικοί παράγοντες που τους εμπέδωναν σαν τέτοιους, εθεωρούντο νομοτελειακοί, δεν υπήρχε καμιά εμφανής τριβή. Οι γυναίκες όταν έφταναν σε ηλικία γάμου παντρεύονταν και έκαναν παιδιά τα οποία και μεγάλωναν, ενώ οι σύζυγοι ήταν αυτοί που χρηματοδοτούσαν το όλο προτσές. Η οικονομική δε κυριαρχία, όπως είναι γνωστό συνεπάγεται και εξουσία, η οποία για να τρωθεί θα πρέπει το άλλο φύλο να αντιπαραθέσει ισότιμη τουλάχιστον οικονομική ισχύ.
Οι σχέσεις των φύλων είναι βασικά σχέσεις εξουσίας, ο συσχετισμός δε δυνάμεων είναι θέμα 

Η οικονομική ανεξαρτησία είναι βασικός παράγοντας ελευθερίας και επιλογής, και ένας από τους καθοριστικούς όρους της σεξουαλικής συμπεριφοράς. Στο παρελθόν ο αφέντης είχε όλη την ευχέρεια να διαλέγει τις ομορφότερες και υγιέστερες γυναίκες για να εξασφαλίσει καλή γονιδιακή προίκα στους απογόνους του, οι οποίοι ήσαν ταυτόχρονα και κληρονόμοι της περιουσίας του. Η οικονομική ανεξαρτησία των γυναικών σήμερα έχει επιδράσει ομοίως και στην δική τους σεξουαλική συμπεριφορά με το να επιδίδονται στο ευκαιριακό σεξ και να επικεντρώνουν τα κριτήρια επιλογής συντρόφου στην εξωτερική κυρίως εμφάνιση, όπως στην αρρενωπότητα και την συμμετρία των χαρακτηριστικών. Εξ ου και η ανταπόκριση των ανδρών με την αυξημένη φροντίδα που δείχνουν στην περιποίησή τους και η ταυτόχρονη μεγέθυνση της βιομηχανίας προϊόντων ανδρικού καλλωπισμού.
Η οικονομική αυτάρκεια των γυναικών συνετέλεσε επίσης και στο σπάσιμο του μονοπωλίου της απιστίας εκ μέρους των ανδρών, με τις γυναίκες να αυξάνουν σταθερά τα ποσοστά συμμετοχής τους. Επειδή ο οικονομικός μετασχηματισμός μιας κοινωνίας συνεπάγεται και την πολιτισμική της μετάλλαξη, η οικονομική ανεξαρτησία των γυναικών συνετέλεσε και στην αλλαγή των ηθών, τα οποία με τη σειρά τους επέδρασαν θετικά στην εξάπλωση του φαινομένου της γυναικείας απιστίας και στην κοινωνική της αποδοχή.
Έχει βρεθεί ότι σε κοινωνίες με σχετικό πλεόνασμα ανδρών, οι άνδρες τείνουν περισσότερο προς μονογαμικές συμπεριφορές, ενώ το αντίθετο συμβαίνει όταν πλειοψηφούν οι γυναίκες. Ο λόγος είναι καθαρά ο συσχετισμός μεταξύ προσφοράς και ζήτησης και προέρχεται από τους αναλλοίωτους νόμους της σεξουαλικής αγοράς. Όταν οι άνδρες πλειοψηφούν, διαθέτοντας τοιουτοτρόπως ανταγωνιστικό μειονέκτημα σε σχέση με τις γυναίκες, η σεξουαλική τους συμπεριφορά υπαγορεύεται κυρίως από την επιθυμία των γυναικών, οι οποίες σε γενικές γραμμές προσανατολίζονται προς σταθερές και μονογαμικές σχέσεις. Απεναντίας, όταν οι άνδρες μειοψηφούν, τότε είναι περισσότερο επιρρεπείς στα κελεύσματα της φύσης τους, όπως η πολυγαμία και το περιστασιακό σεξ.
Είναι όμως οι άνδρες πολυγαμικοί; Αν επικαλεστούμε τη φυσική επιλογή, η πρακτική αυτή δεν αντιτίθεται στους νόμους της φύσης, διότι εμπεριέχει το μικρότερο κόστος για τη διαιώνιση της κοινωνίας και της ανθρωπότητας που είναι και το τελικό ζητούμενο. Το αρσενικό μπορεί να διασπείρει το σπέρμα του χωρίς κανένα κόστος, διότι το βάρος της κύησης και της ανατροφής πέφτουν εκ φύσεως σε άλλους ώμους. Η πολυγαμία όμως εκ μέρους των γυναικών δεν αποτελεί παρά σπατάλη πόρων, μιας και ένα μόνο αρσενικό είναι ικανό να γονιμοποιεί το θηλυκό. Αν μου αντιτείνετε το επιχείρημα ότι λόγω ενδεχόμενης μειωμένης γονιμότητας, ένα θηλυκό δικαιούται να προστρέξει σε περισσότερα του ενός αρσενικά για να συλλάβει, θα σας απαντήσω ότι το πρόβλημα αυτό είναι γέννημα θρέμμα των τελευταίων δεκαετιών του πολιτισμού μας και δεν έχει ακόμα προλάβει να εγγραφεί στα κατάλληλα γονίδια. Ήδη, η διαπιστωμένη αύξηση τής περιστασιακού χαρακτήρα σεξουαλικής πρακτικής των γυναικών μετά τα 30, (όπως δείχνουν οι μελέτες), αντανακλά αυτό ακριβώς το γεγονός, δηλαδή, αφ’ ενός την μετάθεση της τεκνοποίησης σε μεγαλύτερες ηλικίες, όπου η αναπαραγωγική ικανότητα μειώνεται, και αφ’ ετέρου την μείωση της ίδιας της αναπαραγωγικής ικανότητας αμφοτέρων των φύλων, ανεξαρτήτως ηλικίας, λόγω τρόπου ζωής και επιβαρημένου περιβάλλοντος.
Η δραστηριοποίηση των γυναικών τα τελευταία χρόνια σε σεξουαλικές πρακτικές, που ανέκαθεν αποτελούσαν προνομιακό πεδίο και καμάρι των ανδρών, όπως περιστασιακό σεξ, πολλαπλούς συντρόφους, και απιστία, και παρά τη μικρή αριθμητική τους υπεροχή, ενεργοποίησε όπως ήταν φυσικό και την αντίστοιχη έρευνα των ψυχολόγων, κοινωνιολόγων, βιολόγων και άλλων τινών -ολόγων.
Αν το φαινόμενο έχει βιολογικές καταβολές, (όπως είναι τώρα της μόδας), κι αν τα γονίδια του αχαλίνωτου γυναικείου σεξ δεν έχουν ακόμα ανακαλυφθεί, σε αντίθεση με τα γονίδια της απιστίας των ανδρών τα οποία δεν ήταν καθόλου δύσκολο να εντοπιστούν με τη βιολογία να τους παρέχει ένα αδιαμφισβήτητο συγχωροχάρτι, τότε τι κάνει τις γυναίκες σήμερα να συμπεριφέρονται περισσότερο σαν άνδρες;
Η τεστοστερόνη, η τεστοστερόνη, αποφαίνονται οι επιστήμονες!. Δηλαδή, οι γυναίκες που βρίσκονται πλησιέστερα στο μοντέλο του «σκοινιού και του παλουκιού», έχουν μεγαλύτερα ποσοστά τεστοστερόνης στο αίμα τους. Και εδώ αρχίζει το «επιστημονικό» τζέρτζελο.
Πώς διαπιστώνεται όμως, ότι μια γυναίκα έχει τη συγκεκριμένη προδιάθεση, ώστε να την αποφεύγουμε, αναρωτιούνται οι άνδρες; Α! Πολύ απλά. Αντί να την στείλουμε στο κοντινότερο μικροβιολογικό ιατρείο και να την αναγκάσουμε να υποβληθεί σε εξέταση αίματος, τής πιάνουμε δήθεν τρυφερά το χέρι και με μια γρήγορα ματιά υπολογίζουμε στο περίπου το λόγο μηκών του δείκτη με τον παράμεσο δάχτυλο. Αν τον βρούμε μικρότερο της μονάδας, τότε, δυστυχώς, την κάναμε από κούπες, και κόβουμε λάσπη. Η γυναίκα αυτή θα μας φορέσει το κέρατο πολύ πιο γρήγορα απ’ ότι θα προλάβουμε εμείς, μονολογούν οι άντρες και απομακρύνονται.
Αλλά, το ίδιο συμβαίνει αντίστοιχα και με τους άνδρες. Άνδρες με μικρότερες συγκεντρώσεις τεστοστερόνης στο αίμα είναι συνήθως μονογαμικοί και πολύ πιο αξιόπιστοι για να φτιάξουν οικογένεια. Πώς βρίσκουμε λοιπόν τα κελεπούρια, αναρωτιούνται με τη σειρά τους οι γυναίκες; Στην περίπτωση αυτή, ο εντοπισμός τους είναι λιγάκι πιο περίπλοκος. Τους υποκλέπτουμε με κάποιο τρόπο το σάλιο, το οποίο και υποβάλλουμε σε εργαστηριακή ανάλυση. Τα πράγματα βέβαια αλλάζουν αν ο άντρας βρεθεί παντρεμένος. Έχει αποδειχτεί ότι οι παντρεμένοι άντρες διαθέτουν πολύ χαμηλότερα επίπεδα τεστοστερόνης, απ’ ότι όταν ήταν ελεύθεροι, που σημαίνει ότι οι γυναίκες θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεχτικές, μην και μετά το χωρισμό τους, η τεστοστερόνη τους επανέρθει στα πρωταρχικά, προ του γάμου επίπεδα και άντε να τους πιάσεις!
Από την προηγούμενη ανάλυση βγαίνει το συμπέρασμα ότι η συγκέντρωση τεστοστερόνης στο αίμα των ανδρών, όπως και των γυναικών, δεν είναι αποκλειστικά γενετικά προκαθορισμένη, αλλά μπορεί να τροποποιηθεί και κατά τη διάρκεια του βίου, και φυσικά ανάλογα με το είδος του βίου που διάγουμε. Επομένως, μπορούμε να υποθέσουμε ότι η αύξηση του ποσοστού των γυναικών με μεγαλύτερες του κανονικού συγκεντρώσεις τεστοστερόνης, δύναται να οφείλεται και στο ίδιο το γεγονός της οικονομικής τους ανεξαρτησίας, η οποία όπως είδαμε και στην αρχή αυτού του πονήματος, αποτελεί μια σημαντική προυπόθεση για τον έκλυτο βίο, ο οποίος με θετική ανάδραση αυξάνει τα επίπεδα τεστοστερόνης κ.ο.κ.
Επειδή το όλο θέμα, πολύ εύκολα μπορεί να πάρει εκρηκτικές διαστάσεις, θα ήταν εύλογο να επανεξεταστεί η θέση των γυναικών στην παραγωγή και την κοινωνία.
dialogoi.enet