Το 1/3 του Άρη κάποτε καλυπτόταν από ωκεανό

Έ
νας τεράστιος ωκεανός με μέγεθος σαν τον Ατλαντικό, που δεν αποκλείεται να φιλοξενούσε εξωγήινη ζωή, είναι πιθανό ότι, πριν περίπου 3,5 δισ. χρόνια, κάλυπτε πάνω από το ένα τρίτο του πλανήτη Άρη, που σήμερα πια είναι κατάξερος, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική μελέτη, η οποία όμως δεν έχει πείσει όλους τους επιστήμονες – προς το παρόν τουλάχιστον.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις ο αρειανός ωκεανός κάλυπτε το βόρειο πόλο του πλανήτη και περιείχε όγκο νερού όσο περίπου το ένα δέκατο των γήινων ωκεανών.
Τελευταία, έρχονται στο προσκήνιο συνεχώς νέες εκτιμήσεις επιστημόνων ότι ο «κόκκινος πλανήτης» κάποτε διέθετε έναν κανονικό «υδρολογικό κύκλο», που επέτρεπε την ύπαρξη σύννεφων, βροχών, επιφανειακών και υπόγειων ποταμών, λιμνών και θαλασσών, όμως οι αμφιβολίες παραμένουν ακόμα.
Η νέα μελέτη, υπό τον Γκαετάνο Ντι Ακίλε και τον Μπράιαν Χάινεκ του πανεπιστημίου του Κολοράντο, η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό “Nature Geoscience”, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο και το «Science», μελέτησε ξανά τον τεράστιο όγκο εικόνων που έχουν συλλέξει κατά τα τελευταία χρόνια τα αμερικανικά και ευρωπαϊκά διαστημικά οχήματα. Αν και τα στοιχεία δεν ήσαν νέα, οι ερευνητές τα επαναξιολόγησαν και πιστεύουν ότι ανακάλυψαν 52 «δέλτα» ποταμών, διάσπαρτα στον Άρη, εκ των οποίων περισσότερα από τα μισά βρίσκονται στο ίδιο περίπου υψόμετρο και εικάζεται ότι αποτελούσαν το όριο του κάποτε εκτεταμένου αρειανού ωκεανού.
Όλα αυτά τα δέλτα πιστεύεται ότι κατέληγαν στον ωκεανό, είτε απευθείας, είτε μέσω γειτονικών λιμνών.
Οι επιστήμονες υπολόγισαν ότι η αρχαία θάλασσα κάλυπτε το 36% περίπου της επιφάνειας του πλανήτη και περιείχε γύρω στα 124 εκατ. κυβικά χιλιόμετρα νερού, την ίδια περίπου εποχή (πριν 3,5 δισ. χρόνια) που στη Γη άρχισαν να αναπτύσσονται οι πρώτοι μονοκύτταροι οργανισμοί.Σε μια ξεχωριστή μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό της Αμερικανικής Γεωφυσικής Εταιρίας “Journal of Geophysical Research”, o Χάινεκ και οι συνεργάτες του κατέγραψαν κάπου 40.000 κοίτες ποταμών διαφόρων μεγεθών στον Άρη, τετραπλάσιες σε σχέση με όσες πίστευαν μέχρι τώρα οι επιστήμονες ότι μπορεί να υπήρχαν.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, όλες αυτές οι κοίτες δείχνουν ότι κάποτε στον Άρη υπήρχαν άφθονες βροχοπτώσεις και εκτιμούν ότι επιβεβαιώνεται έτσι οριστικά πως υπήρχε πλήρης υδρολογικός κύκλος στον πλανήτη.
Πάντως η οριστική απόδειξη όλων αυτών των εκτιμήσεων δεν είναι εύκολη υπόθεση, επειδή η ηφαιστειακή λάβα έχει εδώ και πολύ καιρό καλύψει τον υποθετικό βυθό του αρχαίου ωκεανού, ενώ η διάβρωση έχει εξαφανίσει το παραμικρό ίχνος από την αρχαία ακτογραμμή.
Από την άλλη, οι επιστήμονες εκτιμούν ότι αν ποτέ υπήρξε ζωή στον Άρη, τα στοιχεία θα βρεθούν ακριβώς στα δέλτα των αρχαίων ποταμών του.
Όμως παραμένουν ακόμα αναπάντητα ερωτήματα. Το κυριότερο, σύμφωνα με τον Ντε Ακίλε, είναι «που πήγε όλο αυτό το νερό του Άρη».
Οι μελλοντικές επανδρωμένες και μη διαστημικές αποστολές της NASA και της ESA στον «κόκκινο πλανήτη» ίσως μπορέσουν να ρίξουν φως στο ζήτημα. Η απόσταση του Άρη από τη Γη κυμαίνεται μεταξύ των 55 και άνω των 400 εκατ. χλμ.