Χρώμα και κέραμοι, με τάξη βαλμένοι

Το
κεραμίδι έχει μακρά ιστορία στην ελληνική γη και αναφαίρετα οικολογικά εύσημα.Οσο για τα χρώματα,ναι,και αυτά μπορούν να είναι οικολογικά. Αρκεί να γνωρίζουμε μερικά μικρά μυστικά που θα μας βοηθήσουν στη σωστή επιλογή
Ο εφευρέτης των κεραμιδιών, όπως αναφέρει ο Πλίνιος, είναι ελληνικής καταγωγής αφού πρόκειται για τον Κινύρα, τον βασιλιά της Κύπρου, και το υλικό αυτό έχει πια μιαν ηλικία μερικών χιλιάδων χρόνων. Τότε είχαμε τις «αγελαίες», δηλαδή τις συνηθισμένες κεραμίδες, και τις «ηγεμόνες», που έμπαιναν στο άκρο της στέγης σχηματίζοντας μια διακοσμητική προεξοχή. Σήμερα έχουμε ρωμαϊκό, γαλλικό, ολλανδικό τύπο και συνεχίζει το υλικό αυτό να γοητεύει. Η παραδοσιακή κεραμοσκεπή, χωρίς μπετόν, αναπνέει και διαθέτει όλα τα καλά χαρακτηριστικά που έκαναν τον πηλό να είναι για χιλιάδες χρόνια ένα εξαιρετικό υλικό δόμησης.
Οπως μας είπε κάποιος που ξέρει τα μυστικά του πηλού, πρέπει να κοιτάζουμε να μην έχουν προσμείξεις με χρώματα και να διαθέτουν πιστοποιητικό συμμόρφωσης με προδιαγραφές όπως π.χ. η ΕΝ 1304 και διαδικασίες πιστοποίησης κατά ΙSΟ 9001 και 14001. Επίσης καλό είναι να διαπιστώσουμε μόνοι μας για το αν θα περνάει νερό από τα κεραμίδια που ετοιμαζόμαστε να αγοράσουμε. Απλά παίρνουμε ένα, το γυρίζουμε με το κοίλο προς τα επάνω, κλείνουμε με λίγο πηλό ή λάσπη τα πλαϊνά και το γεμίζουμε νερό. Περιμένουμε ως και πέντε ώρες για να δούμε αν υπάρχει διαρροή νερού από κάπου.
Στην αγορά έχουν εμφανιστεί πλέον και πολυμερικά κεραμίδια, από συμπολυμερές πολυπροπυλένιο, που, όπως γράφει ο αντιπρόσωπος, είναι δέκα φορές ελαφρύτερα από τα πήλινα, παρουσιάζουν αντίσταση στον χρόνο και στη διάβρωση από την όξινη βροχή ή τις διαστολές, είναι ανακυκλώσιμα και εύκολα στην τοποθέτηση.
Τέλος, αφού φτιάξουμε τους τοίχους και τη στέγη, χρειάζεται και λίγο χρώμα. Γι΄ αυτό δίνουμε στη συνέχεια και έναν δωδεκάλογο του χρώματος για να μη χάνει τον προσανατολισμό του ο αναγνώστης καθώς βρίσκεται μέσα στη μαγεία των διαφόρων αποχρώσεων και των υποσχέσεων των φυλλαδίων προώθησης.
Ο ΔΩΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΧΡΩΜΑΤΩΝ
1 Υπάρχουν κοντά στις 10.000 χημικές ουσίες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τις μπογιές των τοίχων και των επίπλων του σπιτιού μας.
2 Πολλά παρασκευάσματα για τη διάλυση της παλιάς μπογιάς έχουν βάση το πετρέλαιο και επιπλέον περιέχουν μεθυλενοχλωρίδιο ή διχλωρομεθάνιο,ιδιαίτερα βλαπτικές για τον άνθρωπο ουσίες.
3 Οι χαρακτηρισμοί «οργανικό» (δηλαδή,ότι περιέχει άνθρακα;) ή «φυσικό» προϊόν δεν εξασφαλίζουν το ότι πρόκειται για κάτι που δεν βλάπτει την υγεία.
4 Οι εταιρείες χρωμάτων έχουν καταφέρει να εξαιρεθούν από την υποχρέωση να αναφέρουν τη λεπτομερή σύσταση του προϊόντος τους αλλά προφανώς όταν δεν την αναφέρουν εμείς πρέπει να γινόμαστε πολύ καχύποπτοι.
5 Χαμηλή περιεκτικότητα σε οργανικές πτητικές ουσίες (VΟC) δεν σημαίνει και εντελώς ακίνδυνη σύνθεση.Ακετόνη,αμμωνία,αιθυλένιο,γλυκόλη και βενζόλιο μπορούν μια χαρά να προσφέρουν τις κακές τους υπηρεσίες.
6 Μερικές ουσίες που χρησιμοποιούνται για να δίνουν το χαρακτηριστικό χρώμα σε μια μπογιά όπως η crystalline silica έχει αποδειχθεί ότι προκαλούν καρκίνο στους ποντικούς,ίσως και στους ανθρώπους,αλλά προϊόντα με αυτές μέσα έχουν την ένδειξη «οικολογικό».
7 Αν,παρ΄ όλα αυτά,κάποιος είναι αναγκασμένος να χρησιμοποιήσει ξύλα όπως το ΜDF που έχουν εμποτιστεί με βλαβερές ουσίες όπως η φορμαλδεΰδη,μπορεί να βρει προϊόντα που να περνιούνται από πάνω και να εξουδετερώνουν ως και 99% τις βλαβερές συνέπειές τους.
8 Το ότι σε μερικές μπογιές υπάρχει οξείδιο τιτανίου δεν είναι κάτι επικίνδυνο.
9 Απέναντι σε προϊόντα που διαλαλούν ότι δεν μυρίζουν πρέπει επίσης να είμαστε επιφυλακτικοί γιατί μερικές φορές χρησιμοποιούνται τοξικές ουσίες για να σκεπάσουν την οσμή των πτητικών οργανικών ουσιών.
10 Το θέμα «χρώμα στην οικοδομή ή στις ανακαινίσεις» θέλει πολύ περισσότερο ψάξιμο από ό,τι συνήθως φαντάζεται ο μέσος καταναλωτής.
11 Τα δοχεία με το χρώμα είναι έξυπνο όταν τα αποθηκεύουμε να τα βάζουμε ανάποδα.Ετσι διαπιστώνουμε αμέσως αν το καπάκι δεν έχει κλείσει καλά και υπάρχει ορατή διαρροή.
12 Επίσης,αν απλά υπάρχει χαραμάδα από όπου μπορεί να μπει αέρας σε αυτή τη στάση εμποδίζεται να μπει σε μεγάλη ποσότητα και να αλλοιώσει με οξείδωση τη σύσταση του χρώματος.