Η αντίστροφη μέτρηση για το λιθοβολισμό μιας γυναίκας έχει αρχίσει

  Το
όνομα της Ιρανής Σακίνεχ Μοχαμάντι Αστιάνι σίγουρα θα σας είναι άγνωστο. Όπως ήταν και σε μένα, μόλις πριν από λίγα 24ωρα. Ωστόσο δεν υπάρχει ούτε μια ώρα για χάσιμο καθώς η τύχη της 43χρονης μητέρας δύο παιδιών κρέμεται κυριολεκτικά από τις αντιδράσεις αυτού που αορίστως αποκαλούμε «διεθνής κοινή γνώμη», πιο συγκεκριμένα από τις αντιδράσεις της κοινής γνώμης των ξένων χωρών, τις δικές μας.
Είναι θέμα ημερών λοιπόν η εκτέλεση, δια λιθοβολισμού, της Σακίνεχ Μοχαμάντι Αστιάνι, που βρίσκεται φυλακισμένη στο βορειοδυτικό Ιράν, στην πόλη Ταμπρίζ, από το 2005 για μοιχεία. Σύμφωνα με την ακτιβίστρια Σοχέιλα Βαχντάτι, η Αστιάνι καταδικάστηκε σε 99 μαστιγώσεις το 2006 για «παράνομες σχέσεις». Η ποινή εκτελέστηκε και θεωρήθηκε ότι η υπόθεση έκλεισε. Ωστόσο αργότερα οι αρχές κατηγόρησαν την Σακίνεχ Μοχαμάντι Αστιάνι για το φόνο του άνδρα της, ανοίγοντας ουσιαστικά ξανά την υπόθεση της μοιχείας για την οποία είχε ήδη κριθεί και καταδικαστεί. Τούτη τη φορά η Αστιάνι, που αρνείται τις κατηγορίες, καταδικάστηκε σε θάνατο δια λιθοβολισμού, παρά το γεγονός ότι δύο από τους πέντε δικαστές της πίστευαν στην αθωότητά της. Σε αυτές τις περιπτώσεις, όταν υπάρχουν αμφιβολίες, το δικαστήριο δεν μπορεί να καταδικάσει σε θάνατο, παρατήρησε ο δικηγόρος της, Μοχάμεντ Μοσταφάι. Η Αστιάνι ομολόγησε τη μοιχεία κατά τη διάρκεια της ανάκρισης και ενώπιον του δικαστηρίου ανακάλεσε την ομολογία της. Χωρίς να αποφύγει την ποινή του λιθοβολισμού…
Η δημοσιογράφος Αζιέχ Αμίνι, που ειδικεύεται σε υποθέσεις λιθοβολισμού, παρατηρεί εξάλλου μια εγγενή αδυναμία στις περιπτώσεις αυτές –που ισχύει και για την Αστιάνι: «σύμφωνα με τον Ισλαμικό Ποινικό Κώδικα, χρειάζονται τέσσερις αντικειμενικοί μάρτυρες που να έχουν διαπιστώσει από πρώτο χέρι την πράξη, πλήρως και από κοντά. Μια εναλλακτική απόδειξη είναι η ομολογία ενός κατηγορούμενου, την οποία πρέπει να επαναλάβει τέσσερις φορές. Πώς βρίσκουν τους τέσσερις μάρτυρες; Αν παρατηρήσουμε προσεκτικότερα, οι αποφάσεις λιθοβολισμού λαμβάνονται στη βάση μιας χαλαρής θρησκευτικής νομολογίας». Καλώς ήλθατε στον κόσμο της ιρανικής θεοκρατικής δικαιοσύνης…
Η βραβευμένη με νόμπελ Ειρήνης Σιρίν Εμπαντί, που ελέω του θεοκρατικού καθεστώτος που δεν ανεχόταν γυναίκες δικαστές, επέλεξε το επάγγελμα της δικηγόρου, έχει μεγάλη εμπειρία από τον τρόπο που λειτουργεί η ιρανική δικαιοσύνη. Και στην αυτοβιογραφία της, «Ιρανή και Ελεύθερη», περιγράφει όχι μόνο την αλλαγή της καθημερινότητάς της μετά από την ισλαμική επανάσταση του Χομεϊνί το 1979 αλλά και τη λειτουργία της νέας Δικαιοσύνης που εγκαθιδρύει το θεοκρατικό καθεστώς. Μιας δικαιοσύνης σύμφωνα με την οποία η ζωή ενός άνδρα αξίζει δύο φορές εκείνη μιας γυναίκας! Περιγράφει, για παράδειγμα, την περίπτωση του βιασμού και της δολοφονίας της 11χρονης Λειλά, το καλοκαίρι του 1996, στο κουρδικό χωριό Σαναντάι, στα βορειοδυτικά του Ιράν. Το δικαστήριο καταδίκασε σε θάνατο τους δράστες, ζητώντας ωστόσο, στη βάση της προαναφερθείσας αρχής περί μεγαλύτερης αξίας της ζωής ενός άνδρα έναντι μιας γυναίκας, από την οικογένεια του θύματος να… πληρώσει για την εκτέλεση των δολοφόνων της κόρης τους!!! Η οικογένεια κυριολεκτικά χρεοκόπησε χωρίς να καταφέρει να εκτελέσει την απόφαση του δικαστηρίου…
Σε ό,τι αφορά την 43χρονη, της οποίας έχει απορριφθεί και το αίτημα να της δοθεί χάρη, ανά πάσα στιγμή μπορεί να λιθοβοληθεί. Δηλαδή, συγκεκριμένα, θα δεθεί και θα τοποθετηθεί σε έναν λάκκο, ως το στήθος για να λιθοβοληθεί μέχρι θανάτου, με μικρές πέτρες για να επέλθει το τέλος πιο βασανιστικά…
Ο λιθοβολισμός μέχρι θανάτου είναι η ποινή που προβλέπει το άρθρο 83 του Νόμου της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν για το αδίκημα της μοιχείας… Να σημειωθεί ότι ο φόνος τιμωρείται με απαγχονισμό…
Στο Διαδίκτυο, όπως και στο Twitter, η κινητοποίηση για να μην εκτελεστεί η Σακίνεχ Μοχαμάντι Αστιάνι έχει ήδη αρχίσει: δεν έχει κανείς παρά να γράψει σε μια μηχανή αναζήτησης το όνομα, Sakineh Mohammadi Ashtiani, για να βρει όλα τα μέσα δράσης. Θα αφήσουμε κάποια χέρια να λιθοβολήσουν για να αποδώσουν «δικαιοσύνη»;
Τσερεζόλε Ε.

Η ΑΥΓΗ, Ημερομηνία δημοσίευσης: 07/07/2010