Tο έθιμο της Μπάμπως

ΤοΣάββατο, 8 Ιανουαρίου, στις περιοχές του νομού Σερρών, Ν. Πέτρα, Μονοκκλησιά, Α. Καμήλα και Χαροπό, αναβιώνει το έθιμο της "Μπάμπως" η "Βρεξούδια".
Στο έθιμο, οι ρόλοι των γυναικών και των ανδρών αλλάζουν. Ο γυναίκες έχουν τον κυρίαρχο ρόλο, ενώ οι άνδρες μένουν στα σπίτια τους και κάνουν δουλείες. Σε πολλές περιοχές, η μέρα αυτή ονομάστηκε μεταγενέστερα "Ημέρα της Γυναικοκρατίας"
Στο νομό Σερρών, η μέρα αυτή είναι μέρα τιμής στην γηραιότερη γυναίκα του χωριού (μπάμπω), που εκτελούσε κατά το παρελθόν και χρέη μαμής .
Ανήμερα του εθίμου, όλες οι παντρεμένες γυναίκες του χωριού, υπό τους ήχους μουσικών οργάνων (παλιότερα με τους ήχους της γκάιντας), μαζεύονται στην κεντρική πλατεία και από εκεί πορεύονται προς το σπίτι της μπάμπως για να της προσφέρουν δώρα. Στην συνέχεια, σχηματίζοντας πομπή, με σκωπτικά τραγούδια χορό και κρασί, την περιφέρουν στην πλατεία.
Καθ' όλη τη διάρκεια του παραπάνω "τελετουργικού", δεν επιτρέπεται να πλησιάσει κανείς άντρας, διότι τα δρώμενα είναι ακατάλληλα για τα αντρικά μάτια κι αυτιά. Αν παρόλα αυτά, "τολμήσει" κάποιος να πλησιάσει, τότε οι γυναίκες τον κυνηγούν, τον καταβρέχουν και προσπαθούν να του βγάλουν ένα ρούχο, το οποίο στην συνέχεια θα δημοπρατήσουν. Μετά το πέρας της πομπής, ακολουθεί γλέντι "κεκλεισμένων των θυρών", με σκωπτικά τραγούδια, παραδοσιακά εδέσματα και πολύ κρασί, μέχρι τελικής πτώσης.
Το έθιμο αυτό, το έφεραν οι Θρακιώτισες από την Πέτρα της Αν. Ρωμυλίας και το γιορτάζουν κάθε χρόνο, από την εγκατάσταση τους στη Ν. Πέτρα Σερρών. Πολύ αργότερα διαδόθηκε και σε άλλα χωριά του Νομού Σερρών, όπου υπήρχαν Θρακιώτες, όπως είναι η Μονοκκλησιά.
Σύμφωνα με τους λαογράφους, το έθιμο έχει ρίζες αρχαιοελληνικές και θυμίζει τα Θεσμοφόρια και περισσότερο τα Αλώα , που γίνονταν την ίδια εποχή.