Τι είδους σχέσεις θέλω να έχω στη ζωή μου εξαρτάται από την ποιότητα της ενέργειας με την οποία τις τροφοδοτώ.
Είναι αλήθεια ότι όπου στρέφω την ενέργεια μου, εκεί θα πάω. Είχα διαβάσει κάπου, ότι όπου θες να πας, εκεί θα πρέπει να κοιτάξεις, αλλιώς απλά θα πηγαίνεις…εδώ θα προσθέσω ότι είναι εξαιρετικής σημασίας και ο τρόπος που θα πας.
Πιστεύετε ότι τα γεγονότα στη ζωή μας είναι τυχαία; Και αν ναι, μέχρι ποιο βαθμό; Η δική μας ευθύνη που αρχίζει;
Η προσωπική ελεύθερη βούληση ή ότι είμαστε απλά «άτυχοι/τυχεροί» παίζει το σημαντικότερο ρόλο;
Στη διάρκεια της ζωής μας υπήρχαν φορές που θέλαμε μια δουλειά, αλλά δεν την πήραμε, κάποιοι άνθρωποι μας φέρθηκαν άδικα, δεν δικαιώθηκαν οι κόποι μας ή ελκύσαμε τους λάθους ανθρώπους.
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ, τι θα κάνατε διαφορετικό αν σας δινόταν η ευκαιρία να προσπαθήσετε άλλη μια φορά; Εγώ το έχω κάνει. Στην πραγματικότητα όμως,
δεν θα άλλαζα τίποτα, διότι όλα είναι πολύτιμα μαθήματα και οδηγοί στη ζωή και όλα χρειάζονται, για να μάθουμε. Αν όμως θα άλλαζα κάτι, θα άλλαζα τη δική μου στάση. Θα την έκανα πιο αληθινή, πιο υγιή, γεμάτη αυτοπεποίθηση, θα της έδινα με άλλα λόγια, τα χρώματα της θετικότητας, Έτσι οδηγούμαστε στο σημερινό άρθρο.
Ας δούμε ένα παράδειγμα, για να καταλάβει κανείς, πως λειτουργεί το να αντιμετωπίζει κανείς τη ζωή με στάση θετική και χαμόγελο:
Προσπαθώ να πάρω μια καινούργια δουλειά, είμαι όμως αγχωμένος γιατί δεν πιστεύω απόλυτα ότι θα τα καταφέρω. Γεμίζοντας την ενέργεια μου από αυτήν την ποιότητα (του φόβου), ο άλλος διαισθητικά (δεν έχει απαραίτητα την επίγνωση από πού προέρχεται η γνώμη του), θα με χειριστεί με την ίδια ενέργεια που λαμβάνει από εμένα. Δηλαδή, θα ανταποδώσει το συναίσθημα του φόβου, επειδή δεν του εμπνέω σιγουριά.
Ο Συμπαντικός Νόμος της Έλξης μας βοηθά να το καταλάβουμε καλύτερα υπενθυμίζοντας μας πως ελκύουμε την αντίστοιχη ενέργεια με τη δική μας, με άλλα λόγια, ότι δίνεις παίρνεις. Ένα συνηθισμένο παράδειγμα, που όλοι έχουμε βιώσει, αποτελεί ο Νόμος της Έλξης, του Μέρφυ. Όταν θέλουμε να πάμε γρήγορα κάπου και έχουμε καθυστερήσει, τότε είναι που συμβαίνουν όλα τα ανάποδα στο δρόμο μας και καθυστερούμε περισσότερο.
Δεν σας φαίνεται παράξενο, ότι κάποιοι άνθρωποι που είναι πολύ συνεσταλμένοι από τη φύση τους και γενικά δεν διεκδικούν, ελκύουν ανά διαστήματα στη ζωή τους, ανθρώπους που τους φοβίζουν; Σε αυτού του είδους τις σχέσεις αναφέρεται εκτεταμένα το βιβλίο «Η ΟΥΡΑΝΙΑ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ, ΜΙΑ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ» του James Redfield.
Είναι σημαντικό να μην επηρεαζόμαστε από τις εξωτερικές και εσωτερικές φωνές που μας γεμίζουν με φόβους, ανασφάλειες, ερωτηματικά, απαξίωση, αυτολύπηση και θέλουν να μας κρατούν ενεργειακά «κάτω». Είναι πολύ ασφαλές και βολικό να μη δραστηριοποιούμαστε. Ο εαυτός μας δεν θέλει να πληγωθούμε και κάνει ότι μπορεί «καλύτερο» για να μας κρατήσει ασφαλείς. Άρα θα μας αποτρέψει από το να βρούμε καινούργια δουλειά, για να μην πάρουμε το ρίσκο ειδικά «σε τέτοιες εποχές που ζούμε», θα προσελκύσει τα λάθος άτομα μπροστά μας, για να επιβεβαιώσουμε άλλη μια φορά «τι καλά που είμαι μόνος/ μόνη μου, δεν έχω ανάγκη κανένα» (άρα: γεμίζω κι άλλες φοβίες την καρδιά μου, μπλοκάρω) και άλλα πολλά.
Επίσης, και οι δικοί μας άνθρωποι στην προσπάθεια τους να μας προστατεύσουν, μας γεμίζουν ερωτηματικά. Ναι, δεν θέλουν να μας δουν να πληγωνόμαστε, αλλά κανείς μα κανείς δεν μπορεί να ξέρει στην καρδιά μας βαθιά τι θέλουμε, τι έχουμε ανάγκη, τι ονειρευόμαστε όταν πέφτουμε στο κρεβάτι μας, αλλά και το μάθημα που πρέπει να πάρουμε στο κάτω κάτω της γραφής για να εξελιχθούμε στη ζωή μας. Τα μαθήματα είναι καλά. Εμείς όμως είμαστε φυγόπονοι και δεν αντιλαμβανόμαστε τη σπουδαιότητα τους.
Έτσι όλοι μένουμε βαλτωμένοι σε συνήθειες και σχέσεις που μόνο μας αδειάζουν, δεν μας κάνουν χαρούμενους στην ουσία τους παρά μόνο επιφανειακά και δεν προσφέρουν πνευματική θρέψη. Μένουμε παθητικοί παρατηρητές και τα μοτίβα επαναλαμβάνονται στη ζωή μας.
Κανείς δεν μας αναγκάζει να κόψουμε τις σχέσεις με τους ανθρώπους της ζωής μας, κανείς δεν προτείνει να παραιτηθούμε όλοι από τις δουλειές μας και να ταξιδέψουμε στο άγνωστο. Εκτός από τα σημεία εκείνα στη ζωή μας, όπου θέλουν «καθάρισμα», και εδώ μπορεί να έχουμε απώλειες, στους υπόλοιπους τομείς μπορεί να είναι απαραίτητη μόνο η ανανέωση. Έτσι, αν εστιάσουμε την προσοχή μας σε θετικά πράγματα και στα θετικά σημεία των ανθρώπων μας, και η πρόθεση μας γεμίσει ζωντάνια και θετικότητα, θα μπορέσουμε να ανανεώσουμε τις σχέσεις μας με τους άλλους ή να αποκτήσουμε ότι μας κάνει ευτυχισμένους. Και εδώ επιστρέφουμε στο πάντα επίκαιρο και ζωντανό ότι οι αλλαγές ξεκινάνε σε όλα τα επίπεδα από εμάς πρώτα. Δεν πρέπει να περιμένουμε από τον άλλον να αλλάξει, για να δούμε τη διαφορά. Εμείς, αλλάζοντας τον μικρόκοσμό μας, θα αρχίσουμε να βιώνουμε αλλαγές γύρω μας. Όταν αλλάζει η ενέργεια έστω και του ενός, αυτομάτως αλλάζει η διαδραστικότητα μεταξύ και των δύο, δεν γίνεται αλλιώς.
Ένα άλλο παράδειγμα εδώ για τις ανθρώπινες σχέσεις μεταξύ συντρόφων:
Όταν φοβόμαστε ότι κανείς δεν αξίζει ή ο τάδε/ η τάδε θα με πληγώσει, τότε θα ελκύσουμε έναν ανάλογο άνθρωπο που θα μας προσφέρει απλόχερα ότι ζητήσαμε. Ναι, καταλαβαίνω ότι δεν το ζητήσαμε, το φοβόμαστε, δυστυχώς το ίδιο είναι. Αφού στρέφουμε την ενέργεια μας προς τα εκεί και χρωματίζουμε την ποιότητα της σχέσης μας με αυτά τα χρώματα, είναι σαν να το ζητάμε. Θα πρέπει να αγαπήσουμε τον Εαυτό μας και να νιώσουμε ότι αξίζουμε το καλύτερο. Να έχουμε Εμπιστοσύνη. Να είμαστε και να παραμένουμε Θετικοί παρά τα όσα μπορεί να μας συμβαίνουν, είναι μόνο μαθήματα, είναι μόνο προκλήσεις.
Ο Ανώτερος Εαυτός μας κάνει ότι καλύτερο μπορεί φέρνοντας τις προκλήσεις στο δρόμο μας για να μάθουμε το μάθημα και να εξελιχθούμε. Με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο. Το ταξίδι είναι μοναδικό και ιδιαίτερο για τον κάθε άνθρωπο.
Θα πρέπει να γίνει τρόπος ζωής καθημερινά το πως θα κρατάμε την πρόθεση μας καθαρή, φωτεινή και θετική, πως θα βάφουμε με υγιή και θετικά χρώματα τις σχέσεις μας με όλους τους άλλους ανθρώπους και πως θα προβάλλουμε ένα αρμονικό αύριο στη Ζωή μας.
Το που και με τι τρόπο θα διοχετεύσουμε την ενέργεια μας κάνει όλη τη διαφορά του κόσμου.
Μια επεξήγηση εδώ: το «πνευματικό» κομμάτι δεν αφορά απαραίτητα στο να μπούμε σε μοναστήρια, να απαρνηθούμε τα εγκόσμια και άλλες συναφείς πράξεις. Μια χαρά πνευματικότητα προσφέρει ένας περίπατος στη φύση, ένα αξιόλογο βιβλίο, το μοίρασμα με φίλους, οι ενεργειακές θεραπείες. Έτσι θρεφόμαστε ενεργειακά και πνευματικά.

Ρούλα Παπαθανασίου
πηγή