Εδώ και δεκαετίες οι επιστήμονες προσπαθούν να δώσουν λύση στο ακόλουθο παράδοξο: ενώ ο πολιτισμός των Ίνκας ήταν ένας από τους πλέον ανεπτυγμένους της αρχαιότητας με σπουδαία τεχνολογικά επιτεύγματα, δεν έχει βρεθεί σε αυτόν κανένα στοιχείο για χρήση γραφής...
Για πολλά χρόνια οι ανθρωπολόγοι δυσκολεύονταν να δεχτούν ότι ο πολιτισμός, που δημιούργησε το Μάτσου Πίτσου, με ένα εξελιγμένο δίκτυο δρόμων και σύστημα υδροδότησης που θα ζήλευαν ακόμη και σύγρονοι πολιτισμοί, δεν είχε σύστημα γραφής- έστω και στοιχειώδους.
Η αλήθεια μάλλον βρίσκεται ακριβώς στην άλλη πλευρά αφού, όπως όλα δείχνουν, οι Ίνκας δεν είχαν μεν γραπτό τρόπο επικοινωνίας, χρησιμοποιούσαν όμως μια μέθοδο ανάλυσης δεδομένων που έχει πολλά κοινά στοιχεία με το σύστημα δυαδικού κώδικα που χρησιμοποιούν σήμερα οι υπολογιστές!! Και όλα αυτά 500 χρόνια πριν ανακαλυφθούν καν οι υπολογιστές!!
Το σύστημα μετάδοσης δεδομένων των Ίνκας μέσω υφαντών σπάγγων!
Οι Ίνκας ήταν ένας πολιτισμός με ιδιαίτερη κουλτούρα και ανεπτυγμένη αρχιτεκτονική και αστρονομία. Υπολογίζεται οτι κάποια στιγμή η αυτοκρατορία των Ίνκας έφτασε και στον αριθμό των 12 εκατομμυρίων κατοίκων ενώ η έκταση της ξεπέρασε τα 600.000 τ.μ. από την Κολομβία μέχρι την Χιλή! Για να υπάρξει σωστή διακυβέρνηση ενός τόσο μεγάλου πληθυσμού είναι σαφές οτι έπρεπε να υπάρχει ένα σύστημα "γραφειοκρατικού" ελέγχου όχι με την σημερινή έννοια του όρου αλλά με την μορφή της καταγραφής των εξουσιών. Καθημερινά οι Ίνκας μετέφεραν και παραλάμβαναν μηνύματα σε μια περιοχή που κάλυπτε σχεδόν όλες τις Άνδεις. Αυτό γινότανε μέσω ενός εκτεταμένου οδικού δικτύου και με την βοήθεια δρομέων.

Το εργαλείο που χρησιμοποιούσαν για την μεταφορά των πληροφοριών πέρα από τον προφορικό λόγο ήταν τα Quipu. Τα Quipu ήταν ένα είδος διακοσμητικού υφαντού φτιαγμένο από χρωματιστά νήματα και επινοήθηκε αρχικά από τους Ινδιάνους. Το μεγαλύτερο μέρος των quipu καταστράφηκε από Ισπανούς κατακτητές ενώ όσα σώθηκαν βρέθηκαν κλεισμένα σε αεροστεγεις σπηλιές μαζί με μούμιες των Ινκας.
Σήμερα υπολογίζεται οτι υπάρχουν περίπου 600 quipu τα οποία βρίσκονται σε διάφορα μουσεία και συλλογές ανα τον κόσμο. Χάρη σε αυτά οι επιστήμονες κατάφεραν να ανακαλύψουν και να μελετήσουν ένα από τα πλέον εντυπωσιακά στοιχεία του πολιτισμού των Ινκας: το σύστημα μεταφοράς δεδομένων.
Τα Quipu αποτελούνταν από έναν οριζόντιο σπάγκο μήκους περίπου ενός μέτρου,πάνω στον οποίο ήταν δεμένοι κατακόρυφα πολλοί άλλοι σπάγκοι διαφόρων χρωμάτων. Αρχικά τα quipu χρησιμοποιούνταν ως αριθμητική μέθοδος με την οποία κατέγραφαν τα διάφορα προϊόντα που μετακινούσαν από επριοχή σε περιοχή.
Ανάλογα με το χρώμα ο κάθε σπάγκος μετρούσε ένα άλλο είδος. Οι λευκοί σπάγγοι αντιστοιχούσαν στο μαλλί, οι κίτρινοι στο χρυσό, οι καφετί στους καρπούς. Στην συνέχεια οι Ίνκας άρχισαν να χρησιμοποιούν την μέθοδο αυτήη για να καταγράφουν τους φόρους, τις μετακινήσεις πληθυσμών, ακόμη και τον αριθμό των στρατιωτών που υπήρχε σε κάθε περιοχή στον οποίο αντιστοιχούσαν τα κόκκινα νήματα.
Είχαν ανακαλύψει τον δυαδικό κώδικα, 500 χρόνια πριν εφευρεθεί ο ηλεκτρονικός υπολογιστής!
Μια πιο σύγχρονη έρευνα έγινε από τον ανθρωπολόγο του Harvard, καθηγητή Gary Urton, ο οποίος κατάφερε να μελετήσει 450 από τα διασωθέντα quipu. Τα ευρύματα του, προκαλούν δέος για τον πολιτισμό των Ινκας:
"Τα κορδόνια και οι κόμποι των quipu περιέχουν ένα δυαδικό κώδικα παρόμοιο με αυτόν που χρησιμοποιούν σήμερα οι υπολογιστές, ικανό να μεταβιβάσει περισσότερους από 1.500 χαρακτήρες. Ο δημιουργός του quipu κάθε φορά έπρεπε να πάρει μια απόφαση μεταξύ δύο πιθανοτήτων: παραδείγματος χάρη να κρεμάσει το κορδόνι στο μπροστινό ή στο πίσω μέρος του βασικού οριζόντιου σπάγκου ή να δέσει ένα μάλλινο ή ένα βαμβακερό κορδόνι κλπ. Με δεδομένο οτι οι Ίνκας χρησιμοποιούσαν 24 διαφορετικά χρώματα σπάγκων για την δημιουργία ενος quipu, οι πιθανότητες που τελικά είχαν σε έναν κωδικα 7 bit ήταν 1536".
Με απλά λόγια, εάν δεχτούμε πως όλα αυτά είναι γεγονότα, τότε οι Ινκας είχαν ανακαλύψει έναν δυαδικό κώδικα που τους επέτρεπε να μεταφέρουν περίπου 1536 μονάδες πληροφοριών και ο οποιος μοιάζει πολύ με αυτόν των σύγχρονων ηλεκτρονικών υπολογιστών. Ο Urton υποστηρίζει οτι με το σύστημα αυτο οι Ίνκας όχι μόνο κατέγραφαν αριθμητικές πληροφορίες αλλά είναι πολύ πιθανό να περνούσαν στα quipu και την ιστορία του πολιτισμού τους.
Τα εθνομαθηματικά μελετούν τους υφαντούς υπολογιστές των Ίνκας.
Μια από τις πιο σημαντικές έρευνες για το πρωτότυπο αυτό σύστημα μετάδοσης και αποθήκευσης πληροφοριών των Ινκας, έκαναν το 1981 οι Marcia & Robert Ascher
μαθηματικοί και ανθρωπολόγοι με ειδίκευση στον τομέα των "εθνομαθηματικών"- δηλαδή των μαθηματικών σε σχέση με τον πολιτισμό κάθε έθνους. Στην μελέτη τους με τίτλο "Code of the Quipu: a Study in Media , Mathematics and Culture" οι δύο επιστήμονες ανέλυσαν περίπου 200 quipu. Τα συμπεράσματα τους, εντυπωσιάζουν:
"Σε κάθε κατακόρυφο σπάγκο υπήρχαν δέσμες από κόμπους. Αυτή ήταν η συμβολική αναπαράσταση ενός αριθμού. Στις δέσμες αυτές μετρήσαμε από 0 εως 9 κόμπους. Το κάθε κατακόρυφο σκοινί είχε μια μικρή απόσταση από το διπλανό του έτσι ώστε να ξεχωρίζουν τα ψηφία μεταξύ τους. Το πρώτο σκοινί αντιστοιχούσε στις μονάδες. Το επόμενο στις δεκάδες,το διπλανό στις εκατοντάδες κλπ. Όταν ήθελαν να γράψουν τον αριθμό μηδέν, τότε στο αντίστοιχο σκοινί δεν έκαναν καθόλου δέσμες κόμπων".
πηγή: newsmme