Έχουμε έναν κεντρικό εαυτό, που πρέπει να αποφασίσει για το τι απόφαση θα πάρει και πολλούς υπο- εαυτούς, που ο καθένας έχει την δική του φωνή.

Να ενημερωθούμε για τον εαυτό μας, λοιπόν. Ποιος είναι αυτός ο εαυτός? Είναι μόνος του, είναι ένας, είναι πολλοί, κι αν ναι, ποιοι είναι και τι θέλουν?
Παρατηρώντας και ακούγοντας τον εαυτό μας βλέπουμε ότι συνυπάρχουν «πολλοί εαυτοί». Θέλουμε, για παράδειγμα, να πάρουμε μια απόφαση ή να κάνουμε ή να μην κάνουμε κάτι και τότε αρχίζει ο εσωτερικός διάλογος:
− Θέλω, απόψε, να βγω για να διασκεδάσω.
− Καλέ, που θα πας? Έχεις πολύ διάβασμα..σε λίγο αρχίζει η εξεταστική.
− Καλά, αν μάθει η μάνα σου ότι είσαι όλη μέρα έξω και δε διαβάζεις..θα στεναχωρηθεί η καημένη.
− Κι αυτός ο καημένος ο φίλος σου τι φταίει που είσαι όλη μέρα μέσα και δεν συναντιέστε καθόλου?
− Θέλω να βγω να ξεσκάσω, μπούχτισα, δεν μπορώ άλλο.
− Που θα πάς, καλέ? Αφού έχεις βάλει στόχο να κερδίσεις την υποτροφία, έτσι όπως πας δεν θα τα καταφέρεις.
− Κι αύριο από το ξενύχτι δεν θα μπορείς να διαβάσεις καθόλου, θα κοιμάσαι όλη μέρα.
− Ουφ, δεν μπορώ..τελικά τι να κάνω? Να βγώ ή όχι?
Και τότε αρχίζει το μπέρδεμα, η αγωνία, το άγχος, η απογοήτευση…..
Βλέπουμε, λοιπόν, ότι έχουμε έναν κεντρικό εαυτό, που πρέπει να αποφασίσει για το τι απόφαση θα πάρει και πολλούς υπο- εαυτούς, που ο καθένας έχει την δική του φωνή. Είναι οι φωνές της λογικής, της επιθυμίας, της κριτικής, του ΅πρέπειΆ, του φιλικού, του φιλόδοξου, του εργατικού, του συντρόφου, του παιδιού κλπ.
Συνηθίζω να λέω ότι ο κεντρικός εαυτός είναι ο μαέστρος και οι υπο-εαυτοί είναι τα όργανα της ορχήστρας, οι φωνές. Ο μαέστρος αποφασίζει πως θα ερμηνευθεί το κομμάτι από τα όργανα. Για να το κάνει αυτό χρειάζεται να μελετήσει το κάθε όργανο χωριστά, να το γνωρίσει και να το ακούσει. Στη συνέχεια θα ανέβει στο πόντιουμ, όπου θα διευθύνει τις φωνές σύμφωνα με την ενορχήστρωση, που έχει αποφασίσει. Κάπως έτσι λειτουργεί και ο κεντρικός εαυτός με τους υπο-εαυτούς.
Προτείνω, κάθε φορά που ακούμε τόσες φωνές μέσα μας και είμαστε μπερδεμένοι να αφιερώνουμε χρόνο να τις καταγράφουμε σε ένα χαρτί. Είναι πολύ βοηθητικό να δούμε καταγεγραμμένους τους υπο –εαυτούς μας, να τους αναγνωρίσουμε και να αποφασίσουμε ποιος θα παίξει σόλο.

http://www.psyhealth.gr