ΚΑΤΣΕ ΣΤ' ΑΒΓΑ ΣΟΥ
Είναι μια κοινή έκφραση , που κατά τον Πανταζίδη , τη συναντάμε ( μεταφορά ) και στον Όμηρο : " αλλά μεν αυθ' επί σοίσι καθήμενος " , που θα πει " μείνε καθισμένος πάνω στα χρήματά σου " . Την ίδια παροιμιώδη έκφραση παραφθαρμένη , τη βρίσκει κανείς και στο Δημοσθένη : " μένειν επί της αυτού Φίλιππον αναγκάσετε " . Εξηγεί ο πανταζίδης ότι : δεν είναι ορθόν , όπως συνήθως ερμηνεύεται , αντί του εν τη αυτού ( χώρα δηλ . ) Γράφε λοιπόν " επί τοις αυτού " ο εστί να κάθεται 'ς ταυγά του , και να μη ζητή να κατακτά ξένας χώρας " . Λέγεται περιφρονητικά σε εκείνους , που θέλουν ν' αναμιχθούν σε ξένες υποσχέσεις .
ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΟΡΤΗΣ
Συνηθισμένη φράση που τη χρησιμοποιούμε , όταν βρισκόμαστε σε τελειωμένα γεγονότα ή , όταν χάνουμε την ευκαιρία . Αρχαία παροιμία που τη χρησιμοποίησε ο Πλάτωνας στο " Γοργία " .. " αλλ' η το λεγόμενον κατόπιν εορτής ήκομεν και υστερούμεν ; " , όπου ο Σωκράτης ρωτάει με σκωπτική χαριτολογία , μήπως έφτασε καθυστερημένος για να πάρει μέρος στη ¨μάχη " ( λογομαχία ) με το Γοργία ( το σοφιστή και ρήτορα ) .
ΚΑΤΙ ΤΡΕΧΕΙ ΣΤΑ ΓΥΦΤΙΚΑ
Κάποτε γύρω στα 1830 , ένα μεγάλο καραβάνι τσιγγάνων κατέβηκε από τη Θράκη , πήγε κι έστησε τα τσαντίρια του στη μέση του Θεσσαλικού κάμπου . Όλη τη μέρα οι τσιγγάνοι γύριζαν στα διάφορα χωριά και το βράδυ , αντί να πέσουν για ύπνο , το 'ριχναν σε ένα τρικούβερτο γλέντι με νταούλια ..Αλλά πάνω στο γλέντι τους , πολλές φορές πιανόντουσαν σε ομηρικούς καυγάδες . Τότε άρχιζαν άλλου είδους φασαρία : φωνές , πιστολιές ... Στην αρχή οι χωρικοί της περιφέρειας τρόμαζαν κι έβγαιναν από τα σπίτια τους , για να δουν τι συμβαίνει , Σιγά , σιγά όμως , άρχισαν να συνηθίζουν και δεν τους έκανε εντύπωση όλος εκείνος ο " σαματάς " . Έτσι , όταν καμιά φορά τις νύχτες , μετά το τσιγγάνικο γλέντι άκουγαν ξεφωνητά , έλεγαν απλώς : " Κάτι τρέχει στα γύφτικα " . Αλλά γύφτικα λένε και τα σιδεράδικα , εκεί που ακούγονται τόσοι κρότοι και φασαρία .
ΚΑΤΑ ΦΩΝΗ ΚΑΙ Ο ΓΑΙΔΑΡΟΣ
Ένα από τα πιο συμπαθητικά ζώα είναι και ο γάιδαρος . Οι αρχαίοι τούς θεωρούσαν σαν σύμβολο πολλών αρετών και σαν ιερά ζώα . Όταν ένας γάιδαρος φώναζε , προτού αρχίσει μια μάχη , νόμιζαν ότι οι Θεοί τούς προειδοποιούσαν για τη νίκη . Κάποτε ο Φωκίωνας ετοιμαζόταν να επιτεθεί στους Μακεδόνες του Φιλίππου , αλλά δεν ήταν και τόσο βέβαιος για το αποτέλεσμα , επειδή οι στρατιώτες του ήταν λίγοι . Τότε αποφάσισε να αναβάλει για μερικές μέρες την επίθεση , ώσπου να του στείλουν τις επικουρίες , που του είχαν υποσχεθεί οι Αθηναίοι . Πάνω , όμως , που ήταν έτοιμος να διατάξει υποχώρηση , άκουσε ξαφνικά τη φωνή ενός γαϊδάρου από το στρατόπεδό του . " - Κατά φωνή κι ο γάιδαρος !" έκανε ενθουσιασμένος ο Φωκίωνας . Και διέταξε ν' αρχίσει η επίθεση , με την οποία νίκησε τους Μακεδόνες . Από τότε ο λόγος έμεινε , και τον λέμε συχνά , όταν βλέπουμε ξαφνικά κάποιο φίλο μας , που δεν τον περιμέναμε .
ΚΑΤΑΠΙΕ ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥ
Σε κάποιον που πρόκειται να πει κάτι κακό τού λέμε : " δάγκωσε τη γλώσσα σου ή κατάπιε τη γλώσσα σου ή φάε τη γλώσσα σου " . Το λέμε αυτό , γιατί εκείνος που δαγκώνει ή καταπίνει τη γλώσσα του δεν μπορεί να πει τίποτα κακό και αφού δεν μπορεί να πει τίποτα κακό , κατά τη λαϊκή αντίληψη , δε θα γίνει .
ΚΑΝΕΙ ΤΟΥΜΠΕΚΙ ( ΨΙΛΟΚΟΜΜΕΝΟ)
"Τουμπεκί " λέγεται τούρκικα ο καπνός για το ναργιλέ , που τον κάπνιζαν στα διάφορα καφενεία της παλιάς εποχής . Το ναργιλέ τον ετοίμαζαν οι "ταμπήδες " των καφενείων και επειδή αυτοί πιάναν την κουβέντα και αργούσαν να τον πάνε στον πελάτη , εκείνος με τη σειρά του φώναζε : " Κάνε τουμπεκί " . Όσοι κάπνιζαν ναργιλέ ήταν από φυσικού τους λιγομίλητοι και δεν τους άρεσε η " πάρλα " ..Με τις ώρες κρατούσαν στα χείλη τους το "μαρκούτσι " του ναργιλέ , απολαμβάνοντας μακάρια και σιωπηλά το τουμπεκί , που σιγόκαιε στο λουλά . Κι αν κανένας , που κι αυτός κάπνιζε ναργιλέ δίπλα του , άνοιγε πλατιά κουβέντα ,η παρέα του έλεγε: "Κάνε τουμπεκί " δηλαδή κάπνιζε και μη μιλάς ..
Το "ψιλοκομμένο " τουμπεκί ήταν η τέχνη του "ταμπή " να του το προσφέρει ψιλοκομμένο , που ήταν και καλύτερο ....
ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΠΑΠΙΑ
Στη βυζαντινή εποχή , αυτός που κρατούσε τα κλειδιά του παλατιού - ο κλειδάτορας - ονομαζόταν Παπίας . Με τον καιρό αυτό το όνομα έγινε τιμητικός τίτλος , που δίνονταν σε διάφορους έμπιστους αυλικούς . Κάποτε - όταν αυτοκράτορας ήταν ο Βασίλειος Β' - Παπίας του παλατιού έγινε ο Ιωάννης Χανδρινός , άνθρωπος με σκληρά αισθήματα , ύπουλος και ψεύτης . Από τη στιγμή που ανέλαβε καθήκοντα , άρχισε να διαβάλει τους πάντες .. Όταν κάποιος τού παραπονιόταν πως τον αδίκησε έλεγε υποκριτικά .. " Είσαι ο καλύτερός μου φίλος .. Πως μπορούσα να πω εναντίον σου στον αυτοκράτορα ; " Η διπροσωπία του αυτή έμεινε κλασική στο Βυζάντιο . Γι' αυτό , από τότε , όταν κανείς πιανόταν να λέει κανένα ψέμα στη συντροφιά του ή να προσποιείται τον ανήξερο , οι φίλοι του του έλεγαν ειρωνικά .. " Ποιείς τον Παπία ; " .. Φράση που έμεινε ως τα χρόνια μας με μια μικρή παραλλαγή .
ΚΑΛΟ ΚΟΥΜΑΣΙ ΕΙΣΑΙ
Γύρω στα 1895 , η Αγγλία είχε τα καλύτερα υφάσματα ... Δύο ανατολίτες έμποροι από το Γαλατά της Πόλης σκέφτηκαν να πλουτίσουν με το δικό τους τρόπο .. Ταξίδεψαν στην Αγγλία και έφεραν ρετάλια από μία φημισμένη βιομηχανία , αλλά ήταν από το χειρότερο είδος που υπήρχε !!Φυσικά οι έμποροι τα παρουσίασαν για πρώτο πράγμα και όλοι έτρεξαν να προλάβουν να αγοράσουν σε τιμή ευκαιρίας ..Όταν ανακαλύφτηκε η απάτη , ήταν ήδη αργά . Οι δύο συνέταιροι είχαν εξαφανιστεί . Από αυτό το περιστατικό έμεινε και η φράση " είσαι καλό κουμάσι " , που τη λέμε όταν θέλουμε να υποτιμήσουμε κάποιον . Γιατί " κουμάσι " στα τούρκικα σημαίνει κομμάτι υφάσματος . Δηλαδή ρετάλι ..
ΚΑΛΠΙΚΗ ΔΕΚΑΡΑ
" Σε γνωρίζω σαν κάλπικη δεκάρα " ή "είσαι κάλπικος " , "κάλπης " και το θηλυκό "κάλπισσα " (από το τουρκ . kalp) , "κάλπικος παράς " , " κάλπικος χαρακτήρας" δηλαδή μπορείς να τον γνωρίσεις εύκολα , όπως το κάλπικο νόμισμα .
ΚΑΛΟ ΤΣΑΝΑΚΙ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΣΟΥ
"Μεγάλο τσανάκι " , "μικρό τσανάκι " λέμε για κάποιον που είναι " μούτρο " που λέμε , άνθρωπος "λέρα " . Η λέξη "τσανάκι " που χρησιμοποιούμε εμείς προέρχεται από την τουρκική canak . "Τσανάκι " και "τσανάκα " είναι ένα δοχείο πήλινο συνήθως , η γαβάθα που λέμε , πίνακα , σκουτέλα . Αλλά και η ελληνική λέξη είναι "σαννάκιον "= ποτήρι των Περσών .
ΚΑΛΛΙΟ ΑΡΓΑ ΠΑΡΑ ΠΟΤΕ
Παροιμία και σύγχρονα παροιμιακή , αυτή η φράση , θέλουμε να πιστεύουμε πως μας την άφησε ο Σωκράτης . Όταν λοιπόν , ο φιλόσοφος , σε περασμένη ηλικία αποφάσισε να μάθει κιθάρα , τον πείραξαν οι φίλοι του , λέγοντάς του : " Γέρων ων κίθαριν μανθάνεις; .. " Και ο Σωκράτης τότε απάντησε : " Κάλλιον οψιμαθής ή αμαθής (παραμένειν )" .. Δε διαφέρει σε τίποτα από αυτό το "κάλλιο αργά παρά ποτέ "που μεταχειρίζεται σήμερα ο λαός μας . Έκανε μια μετάφραση ....
ΚΑΛΗ ΣΤΑΔΙΟΔΡΟΜΙΑ
Αυτή η φράση έχει την προέλευσή της από το δρόμο του ενός Σταδίου των αρχαίων στην Ολυμπία , εκεί που γινόντουσαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες .
ΚΑΘΟΜΑΙ ΣΤΑ ΑΓΚΑΘΙΑ
Όταν το 1204 οι Φράγκοι Σταυροφόροι ήρθαν να πολιορκήσουν τη Μονεμβασιά με το Βιλλαρδουίνο . Οι πολιορκημένοι όμως άντεχαν παλικαρίσια και οι Φράγκοι δεν κατόρθωναν να μπουν και να καταλάβουν το κάστρο . Μερικοί από αυτούς τότε -περίπου 300 - αποφάσισαν να εγκαταλείψουν τους συντρόφους τους και να φύγουν , γιατί είχαν βαρεθεί το μάταιο αγώνα τους . Αυτό όμως , θεωρήθηκε προδοσία κι ένας Φράγκος ανώτερος αξιωματικός τους συνέλαβε όλους και τους τιμώρησε με ένα πολύ αυστηρό τρόπο : Τους έγδυσε και τους κάθισε πάνω σε μυτερά αγκάθια . Όταν ο Βιλλαρδουίνος έμαθε την απάνθρωπη τιμωρία των στρατιωτικών του , διέταξε τους άλλους αξιωματικούς να τον πιάσουν και να τον τιμωρήσουν με τον ίδιο τρόπο . Οι στρατιώτες που ήθελαν να φύγουν , εκτίμησαν τν πράξη αυτή κι έμειναν .
ΚΑΘΕ ΚΑΤΕΡΓΑΡΗΣ ΣΤΟΝ ΠΑΓΚΟ ΤΟΥ
Στα παλιά τα χρόνια τα κουρσάρικα πλοία είχαν πλήρωμα συνήθως κωπηλάτες , που οι περισσότεροι ήταν συνήθως κατάδικοι ( άνθρωποι των κάτεργων - δηλ . πλοίο που δούλευαν στο πλοίο ) . Όταν λοιπόν ο αέρας έπεφτε και το καράβι έπρεπε να συνεχίσει την πορεία του , μια φωνή δυνατή ξεσήκωνε απ' το ξαπόσταμά τους , τους ανθρώπους αυτούς : " Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του " .... Ήταν η διαταγή να καθίσουν και πάλι στα κουπιά , στους μακρινούς ξύλινους πάγκους ... Υπήρχαν πλοία , επίσης, την εποχή εκείνη , που ονομαζόντουσαν "κάτεργα " ( πλεούμενες φυλακές ) . Έτσι , το πλήρωμα αυτών των πλοίων λεγόταν " κατεργάρηδες " ...
ΤΗΣ Π...ΤΑΝΑΣ ΤΟ ΚΑΓΚΕΛΟ
Το κάγκελο , είτε ξύλινο είτε σιδερένιο με διάφορα σχέδια είναι το χώρισμα που βάζουν για να προστατευθεί ένας χώρος . Η έκφραση ίσως να προήλθε από τα κάγκελα που έβαζαν μπροστά από την πόρτα τους , για να προστατεύονται από τους ανεπιθύμητους ταραξίες .
ΚΑΒΑΛΗΣΕ ΤΟ ΚΑΛΑΜΙ
Είναι μια έκφραση που ίσως προέρχεται από την Αρχαία Ελλάδα . Οι Σπαρτιάτες το έλεγαν για να πειράξουν τον Αγησίλαο . .... Ο Αγησίλαος αγαπούσε πολύ τα παιδιά του και όταν ήταν μικρά έπαιζε μαζί τους , καβαλώντας ,σαν σε άλογο, ένα καλάμι . Κάποια μέρα όμως τον είδε ένας φίλος του σε αυτή την στάση και ο Αγησίλαος τον παρακάλεσε να μην πει τίποτα σε κανέναν . Αλλά εκείνος δεν κράτησε τον λόγο του και το είπε σε άλλους , για να διαδοθεί σιγά - σιγά σε όλους και να φθάσει στις μέρες μας , με αλλαγμένη την ερμηνεία του ( το λέμε όταν θέλουμε να πούμε για κάποιον ότι πήραν τα μυαλά του αέρα ) .
ΚΑΒΑΛΑ ΠΑΝ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ...
"Καβάλα παν στην εκκλησιά , καβάλα προσκυνάνε ... " . Η φράση αυτή είναι παρμένη από ένα δημοτικό μας τραγούδι , γραμμένο για την οικογένεια , τη θρυλική , της Επανάστασης του '21 , των Κολοκοτρωναίων .
ΙΔΟΥ Η ΡΟΔΟΣ , ΙΔΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΠΗΔΗΜΑ
Στους μύθους του Αισώπου , αυτή την απάντηση έδωσε κάποιος σ' έναν , που καυχιόταν για ένα πήδημα καταπληκτικό , που είχε κάνει στη Ρόδο . Λέγεται για εκείνους που καυχιόνται και δε πραγματοποιούν τα λεγόμενά τους .
ΕΓΙΝΕ ΤΗΣ ΚΑΚΟΜΟΙΡΑΣ (ΘΡΗΝΟΣ , ΚΛΑΥΘΜΟΣ ΚΑΙ ΟΔΥΡΜΟ
Όταν πάθουμε καμιά μεγάλη συμφορά , χρησιμοποιούμε τη φράση αυτή . Η έκφραση έχει προέλθει από την Κ . Διαθήκη που αναφέρεται η σφαγή των μωρών από τον Ηρώδη στη Βηθλεέμ .
ΘΑ ΣΟΥ ΠΙΩ ΤΟ ΑΙΜΑ
Πρέπει να πούμε ότι στα πολύ παλιά χρόνια με τα πρωτόγονα έθιμα , οι άνθρωποι βλέποντας τους αντιπάλους τους ν' αφήνουν τη ζωή μαζί με την τελευταία σταγόνα του αίματός του , πίστευαν ότι η ψυχή βρισκόταν μέσα σ' αυτό .. Πιστεύοντας , λοιπόν , πως το αίμα ήταν η έδρα της ψυχής το έπιναν ( αν η ψυχή έμενε ελεύθερη , πάντα θα ενοχλούσε το φονιά ) .....
ΘΑ ΣΟΥ ΜΑΘΩ ΠΟΣΑ ΑΠΙΔΙΑ ΒΑΖΕΙ Ο ΣΑΚΟΣ
Όταν οι Ενετοί κυρίεψαν την Πάργα , έδωσαν το δικαίωμα στους κατοίκους την εποχή που ωριμάζουν τα αχλάδια , να γεμίζουν μ' αυτά τα σακίδιά τους , που είχαν όλα το ίδιο ακριβώς μέγεθος και σχήμα . Μια φορά , λοιπόν , το χρόνο όλοι οι Έλληνες της Πάργας , στέκονταν έξω από το διοικητήριο και περίμεναν ν' αρχίσουν τη διανομή τους . Πολλές φορές όμως τα αχλάδια δεν έφταναν για όλους και έτσι άρχιζαν οι καβγάδες μεταξύ τους . Έτσι αναγκάζονταν να μετρήσουν το μέγεθος των σάκων για να δουν πόσα αχλάδια έπαιρνε ο καθένας . Από το περίεργο αυτό γεγονός , βγήκε η φράση , " θα σου μάθω πόσα απίδια βάζει ο σάκος " που τη λέμε , όταν θέλουμε ν' απειλήσουμε κάποιον .
ΘΑ ΣΕ ΧΟΡΕΨΩ ΣΤΟ ΤΑΨΙ
Οι τσιγγάνοι όταν είναι μικρές οι αρκούδες , τις βάζουν σε ένα ταψί , που από κάτω υπάρχει φωτιά . Όταν αρχίσει να ζεσταίνεται , αρχίζουν να χτυπάνε το "ταμπουρλάκι" τους και να σφυρίζουν με μια " τσαμπούνα " . Η μικρή αρκούδα , αρχίζει να χοροπηδάει , επειδή αρχίζει να καίγεται !!! Αυτό γίνεται πολλές φορές , ώσπου μια μέρα το ταψί δεν έχει από κάτω φωτιά . Η αρκούδα όμως ακούγοντας τα όργανα να παίζουν και έχοντας συνδυάσει τους θορύβους αυτούς με το κάψιμο του ταψιού , αρχίζει να χορεύει μέσα στο ταψί . Τότε είναι έτοιμη για τα πανηγύρια ... Από τη σκληρή , λοιπόν , και απάνθρωπη αυτή συνήθεια , προήλθε η πασίγνωστη φράση : "θα σε χορέψω στο ταψί " .
ΘΑ ΣΕ ΣΧΙΣΩ ΣΤΑ 2
Αυτή η φράση κρατάει από τα πολύ παλιά χρόνια για τον Άγιο Μάμαντα, που τον θεωρούν τον Ηρακλή του Χριστιανισμού . Γράφεται, ότι κάποτε στη σπηλιά που κατοικούσε , του επιτέθηκαν ληστές . Ο άγιος Μάμας τους έπιασε , αλλά καλός όπως ήταν , δε τους τιμώρησε και τους άφησε ελεύθερους . Τη νύχτα όμως ξαναγύρισαν και πάλι ο άγιος τους συγχώρεσε . Αυτό έγινε πολλές φορές , ώσπου θύμωσε ο γέροντας , σηκώθηκε , άρπαξε τον έναν από τους τρεις και τον έσχιζε στα δύο , για να παραδειγματίσει τους άλλους . Έτσι έμεινε και η φράση , που τη λένε οι άνθρωποι του υπόκοσμου , όταν απειλούν κάποιον .
ΘΑ ΣΕ ΦΑΕΙ Η ΜΑΡΜΑΓΚΑ
Η φράση αυτή έχει την αρχή της από μια δηλητηριώδη αράχνη , που τη λένε "μαρμάγκα " και τρώει λαίμαργα τα θύματά της .
ΘΑ ΣΕ ΚΑΝΩ ΤΟΥ ΑΛΑΤΙΟΥ
Η φράση " θα σε κάνω του αλατιού " βγήκε από τον τρόπο που γίνονται οι σαρδέλες και γενικά όλα τα ψάρια , όταν παστώνονται με αλάτι . Ζαρώνουν και χάνουν την όμορφη εμφάνισή τους . Έτσι λοιπόν , θα τον κάνει όταν τον δείρει , όπως το ψάρι στο αλάτι .
ΘΑ ΠΟΥΜΕ ΤΟ ΨΩΜΙ ΨΩΜΑΚΙ
Κατά την εποχή του Κριμαϊκού πολέμου , η Ελλάδα είχε αποκλεισθεί από τους συμμάχους και δεν είχε ούτε ψωμί . Όταν λοιπόν έβλεπαν ότι κρατάει ο αποκλεισμός , έλεγαν οι κάτοικοι : " θα πούμε το ψωμί ψωμάκι " και από τότε η φράση έμεινε παροιμιακή .
ΘΑ ΠΑΡΩ ΤΟ ΑΙΜΑ ΜΟΥ ΠΙΣΩ
Αυτή η φράση έμεινε από τις μανιάτικες βεντέτες που ξεκλήριζαν ολόκληρες οικογένειες . Η εκδίκηση ωστόσο , επιτρεπόταν σε τρεις κυρίως περιπτώσεις : Στη δυσφήμηση , στην απιστία και στο φόνο .
ΘΑΛΑΣΣΟΔΑΝΕΙΟ
Τα "δανεικά και αγύριστα " ή το δάνειο της απελπισίας . Προέρχεται από τον όρο " ναυτικό δάνειο " . Το ναυτοδάνειο το χορηγούσαν στον πλοιοκτήτη ή τον πλοίαρχο με πολύ μεγάλο τόκο , επειδή ο δανειστής συμμετείχε στον κίνδυνο να χάσει τα χρήματά του σε περίπτωση που θα ναυαγούσε το καράβι κλπ .
ΘΑ ΓΥΡΙΣΕΙ ΚΑΙ Ο ΤΡΟΧΟΣ , ΝΑ ΧΟΡΤΑΣΕΙ ΚΑΙ Ο ΦΤΩΧΌΣ
Γύρω στα 1250 , ολόκληρη η Ευρώπη δοκίμασε τρομερή αναβροχιά . Η γη ξεράθηκε , τα σπαρτά κάηκαν και οι φτωχοί κόντευαν να πεθάνουν από την πείνα . Την εποχή εκείνη οι μύλοι , που άλεθαν το στάρι γύριζαν με τροχούς από πέτρες . Αλλά όπως είχαν ξεραθεί τα ποτάμια , οι τροχοί έμεναν σε αδράνεια . Οι άρχοντες όμως είχαν αποθήκες γεμάτες τρόφιμα και χωρίς να λογαριάζουν τους φτωχούς , που λιμοκτονούσαν , το έριχναν σε ολονύχτια γλέντια . Όταν λοιπόν οι φτωχοί άκουγαν τους άρχοντες να διασκεδάζουν , έλεγαν μοιρολατρικά μεταξύ τους : " Θα γυρίσει και για μας ο τροχός " . Δηλαδή θα βρέξει και θα κινηθούν ξανά οι μυλόπετρες , που θα αλέσουν το στάρι , για να χορτάσουν και οι φτωχοί .
ΘΑ ΓΙΝΩ ΧΑΛΙ ΝΑ ΜΕ ΠΑΤΗΣΕΙΣ
Κατά την Βυζαντινή περίοδο , υπήρχαν ειδικοί δάσκαλοι , που δίδασκαν την κολακεία σε διάφορους, που ήθελαν να πετύχουν κάποια θέση στα ανάκτορα . Όλοι αυτοί ονομάζονταν " αυλοκόλακες " ...... Όταν ο κύριός τους ήθελε να καβαλήσει το άλογό του , οι κόλακες μάλωναν μεταξύ τους ποιος θα πρωτοσκύψει , για να πατήσει εκείνος στην πλάτη του . Άλλοτε πάλι , για να μη λερώσει τα ερυθρά του σανδάλια , οι κόλακες έπεφταν κατάχαμα μέσα στις λάσπες και τις ακαθαρσίες , ενώ ο αφέντης πατούσε πάνω τους , για να μπει στο παλάτι του . Από την τελευταία αυτή ταπεινή πράξη των αυλοκολάκων , έμεινε ως τα χρόνια μας , η φράση : " θα γίνω χαλί να με πατήσεις " , που τη λέμε συνήθως , όταν θέλουμε να ευχαριστήσουμε κάποιον .
ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΑΠΟ ΔΥΟ ΧΩΡΙΑ
Από τα πολύ παλιά χρόνια οι Έλληνες είχαμε το διχασμό ..Αυτή η κατάσταση βασίλευε και μεταξύ γειτονικών χωριών . Αφορμή να τσακωθούν δυο χωριά ήταν τα όρια , τα εδάφη βοσκής , η χάραξη καινούργιου δρόμου κλπ . Έτσι έμεινε και η φράση :" θα γίνουμε από δυο χωριά " , δηλαδή θα γίνουμε εχθροί σαν να είμαστε από δυο διαφορετικά χωριά .
ΘΑ ΓΕΛΑΣΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΔΑΛΟ ΚΑΤΣΙΚΙ
Το "παρδαλό κατσίκι " είναι δημιούργημα του σκιτσογράφου Φωκ . Δημητριάδη , που το παρουσίαζε κάθε μέρα σε Αθηναϊκή εφημερίδα σατιρίζοντας τα έργα και τις ημέρες κάποιου υπουργού .