Γι αυτό που χάθηκε...

"ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΙΙΙ"
Της Κατερίνας Κορρέ - Ζωγράφου.
Εκδόσεις : Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού
"Παλιά είμαστα οχτώ τσαγκαράδες και η καπιτσαλού η Παναγιώτου που κεντάει τα νυφικά παπούτσια και η Ερασμία το ίδιο(...) Λένε πως ο μυλωνάς ήτανε πάντα καλός άνθρωπος και δεν έκλεβε, μα ο διάολος που καθούντανε σε μια συκιά κοντά στη ζουριδότρυπα τού λεγε συνέχεια "κλέψε, κλέψε" μυλωνά άνε θες να φας και συ αργά και ετσά ήμπαινε ο μυλωνάς στο πειρασμό και κλέβει (..) Τοτεσάς, παιδί μου, δεν
υπήρχανε τα λιπάσματα που είναι σήμερα, όσα θέλει πέψει ο θεός.."
Συγκινητικά κείμενα με πολύτιμες προσωπικές αφηγήσεις πλαισιώνουν τη μελέτη γραπτών πηγών και τις σπάνιες ανέκδοτες φωτογραφίες σε αυτή τη νέα έκδοση του ΙΜΕ, συνέχεια των δύο προηγούμενων τόμων της σειράς ("Αιγαίο Ι" και "Αιγαίο ΙΙ").
Τα ταξίδια μου στην Κρήτη και τη Σκύρο" σημειώνει η συγγραφέας και καθηγήτρια πανεπιστημίου Κατερίνα Κορρέ - Ζωγράφου "μου έδωσαν τη δυνατότητα να γνωρίσω ανθρώπους αληθινούς, ταπεινούς αλλά και σοφούς, εμπειρία που μου χάρισε εκτός από συγκίνηση, βαθιά πίστη στις ανθρώπινες αξίες" Μέσα από την καταγραφή των παραδοσιακών επαγγελμάτων που εξαφανίζονται παρακολουθούμε ταυτόχρονα και τις θεαματικές αλλαγές που επήλθαν στις τοπικές κοινωνίες σε κάθε επίπεδο: αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, στις διατροφικές και ενδυματολογικές συνήθειες, στις σχέσεις των ανθρώπων, κοινωνικές, συγγενικές, οικογενειακές, αλλά και στη νοοτροπία. Είναι φανερό ότι η "παραδοσιακότητα" στην πάλη της με τους κάθε λογής νεωτερισμούς είναι εκ προοιμίου χαμένη. Όμως η συγγραφέας κατορθώνει μέσα από την έρευνά της να διασώσει τουλάχιστον στη μνήμη μας αυτό το τόσο μακρινό, κοντινό χθες.
Α.Μ.- ATHENSvoice