Τετάρτη 1 Σεπτεμβρίου 2010
Η Ηώς και η Σελήνη
Κάποτε η Ηώς ερωτεύτηκε έναν θνητό, τον Τιθωνό και τον απήγαγε. Και ζούσε πολύ ευτυχισμένη με τον άνδρα της στο χρυσό παλάτι της, που ήταν χτισμένο στηνάκρη του Ωκεανού, στα σύνορα με τη Γη. Τόσο πολύ αγαπόυσε η όμορφη Ηώς τον Τιθωνό και φοβόταν μήπως τον χάσει, που παρακάλεσε το Δία να του χαρίσει την αθανασία. Ο Δίας με μια μόνο κίνηση του κεφαλιού του έκανε την ευχή της Ηούς πραγματικότητα. Η φωτόπεπλη κόρη έπλεε σε πελάγη ευτυχίας: τώρα αυτή και ο αγαπημένος της θα ήταν για πάντα μαζί.
Όμως η Ηώς είχε παραβλέψει μια πολύ σημαντική λεπτομέρεια: ξέχασε να ζητήσει από το Δία να προφυλάξει τον άνδρα της από τα γηρατειά. Κι έτσι, με το πέρασμα του χρόνου, εκείνη παρέμενε νέα και ωραία, ενώ ο άνδρας της άρχισε να γερνά και να χάνει την ομορφιά του. Αφότου άσπρισαν τα μαλλιά του η Ηώς αρνιόταν να κοιμηθεί μαζί του. Τον κράτησε βέβαια, στο παλάτι της και τον φρόντιζε. Όταν ο Τιθωνός έφτασε σε σημείο - καταβεβλημένος από τα γερατιά να μην μπορεί να κινείται ούτε να στέκεται όρθιος, η Ηώς αποφάσισε να τον κλειδώσει σε ένα δωμάτιο και να ακούει μόνο την φωνή του, που ήταν το μόνο πράγμα που δεν είχε αλλάξει σε αυτόν. Στο τέλος δεν άντεχε άλλο να τον βλέπει έτσι και τον μεταμόρφωσε σε τζίτζικα.
Η Σελήνη, η αδελφή της Ηούς είχε κι αυτή μια αισθηματική περιπέτεια χωρίς αίσιο τέλος. Κάποτε, ενώ η Σελήνη έκανε το νυχτερινό της περίπατο, το λαμπερό βλέμα της έπεσε πάνω σε έναν όμορφο νέο, τον Ενδυμίωνα, ο οποίος κοιμόταν σε μια σπηλιά στο όρος Λάτμος. Η Σελήνη τον πλησίασε και τον ξύπνησε. Ο νέος σαγηνευμένος από την θεϊκή ομορφιά της κοπέλας, δεν μπόρεσε να αντισταθεί και οι δυό τους ενωθηκαν κάτω από το υπέροχο σεληνόφως. Από την ένωσή τους γεννήθηκαν πενήντΑ ΄όμορφες κόρες.
Τελικά ο Ενδυμίων έγινε δεκτός στον Όλυμπο, όμως τόλμησε να φλερτάρει την Ήρα και γι' αυτό ο Δίας τον τιμώρησε.Επέλεξε ο ίδιος ο Ενδυμίων την τιμωρία του: θέλησε να μείνει αιώνια κοιμώμενος αλλά δεν θα γερνούσε ποτέ. Κι έτσι έγινε. Ο όμορφος νέος επέστρεψε στη σπηλιά του και βυθίστηκε στο αιώνιο ύπνο. Και η Σελήνη, η όμορφη θεά με το ασημένιο στέμμα, δεν έπαψε ποτέ να το αγαπά. Κάθε βράδυ, στη βραδινή της βόλτα, τον επισκεπτόταν, τον χάιδευε με
την λάμψη της και τον γλυκοφιλούσε. Έτσι άδοξα έλειξε αυτός ο έρωτας.
Βέβαια η Σελήνη είχε κι άλλους έρωτες, όπως αυτόν με τον Ήλιο, από τον οποίο γέννησε τις Ώρες. Εξάλλου, η ένωση της Σελήνης με τον Ήλιο θεωρείτο από τους αρχαίους πρότυπο του γάμου.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΕΣ ΤΟ ΜΕ ΔΙΚΑ ΣΟΥ ΛΟΓΙΑ