6 βασικές διευθύνσεις του ανέμου (ετυμολογικά)

6 βασικές διευθύνσεις του ανέμου, αναλυμένοι με ένα διαφορετικό τρόπο, ετυμολογικά:
Βόρειος ( βοριάς, βορράς, βορέας)
Πήρε το όνομα του από τον Βορέα που ήταν γιος του Αστραίου και της Ηούς. Αδελφός του Νότου και του Ζέφυρου. Κατοικούσε στη Θράκη, στην περιοχή του Στρυμόνα. Στην Αττική τον λάτρευαν, γιατί πίστευαν ότι αυτός κατέστρεψε ένα μέρος του στόλου του Ξέρξη. Ο βόρειος άνεμος ονομάζεται, επίσης, και τραμο(υ)ντάνα (από την ιταλική λέξη tramontare: δύω.
Βορειοανατολικός- γρέγος.
Ο λαϊκός προσδιορισμός «γρέγος» είναι μεταφορά του Ιταλικού όρου Greco (: ελληνικός). Άλλωστε, για τους Ιταλούς (και τους Δυτικούς, γενικότερα, αλλά όχι για εμάς) ο ανατολικός άνεμος είναι ο πνέων από την Ελλάδα. Στα αρχαία ελληνικά ονομαζόταν Καικίας.
Ανατολικός, λεβάντες
Στα αρχαία ελληνικά ονομαζόταν απηλιώτης (από + ήλιος: απ΄ εκεί που ανατέλλει ο ήλιος).
Νοτιοανατολικός, ευρονότος, σιρόκος ή σορόκος
Στα αρχαία ελληνικά ονομαζόταν «εύρος».
Νότιος, νοτιάς, νότος, όστρια
Ο Νότος ήταν μυθικό πρόσωπο, αδελφός του Βορέα και του Ζέφυρου. Η λ. όστρια παράγεται από την Ιταλική λ. ostro < λατ: auster (:νότος).
Βορειοδυτικός, Σκίρων, Μαΐστρος, Μαϊστράλι
Ο Σκίρων ήταν ο ληστής που σκότωσε ο Θησέας κάπου κοντά στα Μέγαρα. Αργότερα, οι Αθηναίοι ονόμαζαν την περιοχή Σκιρωνίδες Πέτρες (μάλλον, η σημ. Κακιά Σκάλα), από το όνομα του ληστή αλλά και τον άνεμο που πνέει απ΄ εκεί τον ονόμασαν Σκίρωνα (δυτικός για τους Αθηναίους). Η λ. μαϊστρος παράγεται από τη λατινική λεξη magister:μεγάλος ισχυρός)
πηγη