''Γεύσεις στον αφρό''

Τι μπορεί να συνδέει την πρώτη ελληνίδα αρχισέφ, μια συγγραφέα, μια στιχουργό, μια διαιτολόγο, μια τραγουδοποιό, μια σειρά καταξιωμένους ηθοποιούς, ένα ραδιοφωνικό παραγωγό και ορισμένους από τους γνωστότερους σεφ της Αθήνας;
Η απάντηση είναι η κοινή αγάπη τους για τη μαγειρική και τη μπύρα.
Τα δύο αυτά στοιχεία ήταν η βασική ιδέα για την έκδοση ενός βιβλίου με τον τίτλο " Γεύσεις στον αφρό" - Η μπύρα στη μαγειρική, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις "Περίπλους" και παρουσιάστηκε το Σάββατο σε εστιατόριο της περιοχής του Κεραμεικού.
Η πρωτοτυπία του βιβλίου είναι ότι κάθε ένας από τους ανθρώπους που προτείνει τη δική του ή την αγαπημένη του συνταγή αυτοσυστήνεται στο αναγνωστικό κοινό, μιλά για τις συνήθειες του, τη δουλειά του, τις εκτιμήσεις του για το σήμερα και τις εμπειρίες του από το χθες.
Η ελληνίδα πρώτη αρχισέφ Τασία Μακρυκώστα, μιλά για το ξεκίνημα της από τους Γαργαλιάνους της Μεσσηνίας, αλλά και για την εμπιστοσύνη της στη ελληνική κουζίνα και τους Έλληνες σεφ που δεν έχει πάψει να τους στηρίζει και να συνεργάζεται μαζί τους.
Ο ηθοποιός Δημήτρης Πιατάς και ο συνάδελφός του Πάνος Σκουρολιάκος εκτιμούν ότι στο φαγητό όπως και στη ζωή δεν πρέπει να ακολουθούνται συνταγές, πρέπει να υπάρχει αυτοσχεδιασμός. Υποστηρίζουν ότι μαγειρεύουν εξαιρετικά και προτείνουν όχι μια, αλλά περισσότερες συνταγές.
Η στιχουργός και ηθοποιός Ελένη Ζιώγα δηλώνει ότι η σχέση της με το φαγητό είναι "σχέση πάθους και μίσους", μαγειρεύει καλά, αλλά σπάνια και της αρέσει να πίνει μπύρα το μεσημέρι.
Μπύρα ή μάλλον μπύρες, τέσσερις διαφορετικούς τύπους, δοκίμασαν και οι παριστάμενοι στην παρουσίαση του βιβλίου συνοδεία τεσσάρων πιάτων.
Καταξιωμένοι σεφ δεν διστάζουν να ομολογήσουν ότι " η κουζίνα της μαμάς είναι η καλύτερη" και ότι αναγκάζονται να "τσιμπούν στα όρθια".
Σπουδές στο εξωτερικό, συνεργασία με διάσημους ξένους σεφ, σεμινάρια αλλά επιστροφή στην Ελλάδα και δημιουργική εργασία σε μεγάλα ξενοδοχεία και εστιατόρια.
Και η μπύρα;
Ναι, η μπύρα εκτός από απολαυστικό και δροσιστικό ποτό μπορεί να αποτελέσει και βασικό συστατικό πολλών πιάτων όπως αποδεικνύεται κατά την ανάγνωση του βιβλίου.
Η μπύρα, όπως το κρασί έχει την οινογνωσία του, έτσι και εκείνη έχει τη "ζυθογνωσία" της.
Η μπύρα βαφτίστηκε από τους Ρωμαίους με ρίζες στο λατινικό "bibere" που σημαίνει πίνω.
Αρχαιολογικές ανασκαφές αποδεικνύουν την ύπαρξη της ζυθοποιίας στην αρχαία Αίγυπτο.
Οι πρώτες ύλες με τις οποίες παρασκευάζεται η μπύρα είναι η βύνη κριθαριού, η μαγιά, ο λυκίσκος και το νερό. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις όπου η βύνη μπορεί να προέρχεται από σιτάρι, σίκαλη, ρύζι ή κάποιο άλλο δημητριακό , ανάλογα με τη χώρα προέλευσης.
Οι μπύρες ανάλογα με τη βύνη που χρησιμοποιείται για την παρασκευή τους έχουν και το χαρακτηριστικό τους χρώμα.
Οι ξανθές/lager προέρχονται από βύνη κριθαριού. Οι μαύρες/bock, ale, stout οφείλουν το σκούρο χρώμα τους και την ιδιαίτερη γεύση τους στις υψηλές θερμοκρασίες που χρησιμοποιούνται στο καβούρντισμα/φρύξη.
Οι άσπρες/weiss, κυρίως προέλευσης Βελγίου, ζυθοποιούνται με βύνη 50% αποτελούμενη από κριθάρι και 50% από σιτάρι. Τέλος οι κόκκινες /red ale αποκτούν αυτό το ιδιαίτερο χρώμα από την ανάμιξη ξανθιάς και μαύρης βύνης.
Όπως κάθε ποικιλία κρασιού θέλει την κατάλληλη θερμοκρασία και το "δικό του" ποτήρι, το ίδιο ισχύει και για την μπύρα για να αναδειχθούν τα αρώματα και η γεύση της.
Η μπύρα δεν πίνεται πάντα παγωμένη, όπως είναι η επικρατούσα λανθασμένη άποψη.
Η lager και η pilsener πίνονται στους 6-8 βαθμούς Κελσίου. Η ale στους 10-14 βαθμούς, οι stout & trappist στους 9-12 και τέλος οι weiss στους 12-15 βαθμούς.
Τα ποτήρια που ενδείκνυνται για κάθε μπύρα είναι τα ψηλά και λεπτά προς τα κάτω για τις lager και pilsener, τα πιντ με ευθείες γραμμές και στόμιο ελαφρώς με μικρότερη διάμετρο από τον κορμό για τις ale, και πολύ ψηλό ποτήρι με στόμιο που κλείνει προς τα επάνω για τις weiss.
Η μπύρα και η κάθε ποικιλία της συνδυάζονται ιδανικά με συγκεκριμένα πιάτα αλλά και γλυκά. Απόδειξη " Οι Γεύσεις στον Αφρό".
ΑΠΕ