Αλήθεια, αναρωτιέμαι ωρες ωρες, γιατι ζωγραφιζουμε από μικροι καρδιές. Είναι κατι σαν το περπάτημα, ως επόμενο βημα μετα το μπουσουλιμα. 
Ετσι, όταν μαθουμε να κραταμε μολύβι στα δάχτυλα μας, κανουμε τις πρωτες μας μουτζουρες, και μεσα απο αυτές ξεπηδουν καρδιές. Μεγαλες μικρες καλοσχεδιασμενες ή όχι τόσο. Μετα περνουμε χρώμα και τις βαφουμε κόκκινες. Μεσα στις κοκκινες καρδιες κρύβουμε αγαπες και συναισθήματα.
Ένα τοσο ιερο σύμβολο λοιπον, πως έφτασε να εχει την μορφή που του αποδίδουν εκατομμύρια ερωτευμενοι στον κόσμο ?
Συμφωνά με στοιχεια, το σύμβολο της καρδιάς όπως το γνωρίζουμε σημερα εγινε δημοφιλές κατά την βικτωριανή εποχή, όταν οι ρομαντικοί του τοτε λάτρεψαν το σχημα και το χρώμα του.
Η καταγωγή του ωστόσο είναι ακομα παλιότερη. Η καθολικη εκκλησιά υποστηρίζει πως η Αγια Αικατερίνη είδε το συμβολο της καρδιας σε ένα οραμα, και το αποτύπωσε σε ένα κομμάτι χαρτί.
Ακομα, ερευνες φανερωσαν συμβολα ιδια με την σημερινη «καρδιά» σε ανασκαφες στην Αίγυπτο, καθώς και σε ορισμένα ευρήματα προερχόμενα από τους αρχαίους Σουμέριους.
Αλλοι παρομοιάζουν την καρδιά με μια προσπάθεια μίμησης του γυναικείου σώματος, άλλοι με μια εκδοχή της μορφής που εχει στην πραγματικότητα η καρδιά του ανθρώπου.
Ματωμένη, τρυπημένη από βέλη, τσαλακωμένη σε καποιον κάδο, αποτυπωμένη σε καρτες, αχνα ζωγραφισμενη σε θολωμένα τζάμια και σκονισμένες επιφάνειες, φτιαγμένη από ζάχαρη, σοκολάτα, ή δάκρυα…
Γι΄αυτην χάθηκαν ζωες. Χωρίς αυτην δεν αξίζει να τις ζήσεις. 
breathsinging