Ποια είναι η καλύτερη άσκηση; Η «πεταλούδα», που απαιτεί περισσότερη ενέργεια απ’ ό,τι η ποδηλασία; Μήπως είναι η μεταφορά επίπλων από τη σκάλα ή το περπάτημα με πολύ γρήγορο βήμα; Ή είναι το τζόκινγκ;
Το να απαντήσει κανείς μονολεκτικά είναι «σαν να προσπαθεί να συμπυκνώσει σε μία λέξη ολόκληρο το πεδίο της αθλητικής επιστήμης», λέει στην εφημερίδα «Νιου Γιορκ Τάιμς» ο δρ Μάρτιν Γκιμπάλα, επικεφαλής στο Τμήμα Κινησιολογίας του Πανεπιστημίου ΜακΜάστερ, στο Χάμιλτον του Οντάριο. «Κάθε άσκηση ή άθλημα έχει τα υπέρ και τα κατά του και δύσκολα θα βρεθεί ένα που να είναι κατάλληλο για όλους».
Το πρώτο συστατικό της καλύτερης άσκησης είναι να μην τη βαριόμαστε και να μπορούμε να της αφιερώνουμε χρόνο, κατά τον δρα Τίμοθυ Τσερτς, από το Βιοϊατρικό Ερευνητικό Κέντρο Πένινγκτον, της Λουϊζιάνα. Πόσο χρόνο; Μισή ώρα, πέντε μέρες την εβδομάδα, είναι το ελάχιστο απαιτούμενο, συμφωνούν οι ειδικοί.
Από κει και πέρα, ομοφωνία για το είδος της αθλήσεως, δεν υπάρχει. «Νομίζω πως τελικά δεν έχει σημασία τι κάνει κανείς, αλλά πως το κάνει» λέει ο δρ Γκιμπάλα. «Το κλειδί είναι το H.I.T.». Το H.I.T. είναι το ακρωνύμιο του όρου high-intensity interval training και επί τη ουσία σημαίνει διακοπτόμενη, πολύ έντονη προπόνηση: ο ασκούμενος πρέπει «να τα δώσει όλα» για 30-60 δευτερόλεπτα, μετά να γυμνασθεί με ήρεμο ρυθμό για άλλο τόσο, μετά να «ξανασπριντάρει» κ.ο.κ. για 10 συνολικά φορές.
Το Η.Ι.Τ. παρέχει περισσότερα αεροβικά οφέλη απ’ ό,τι οι κλασικές μορφές προπόνησης, μειώνει το σάκχαρο, πιθανώς μας αδυνατίζει, δεν είναι διόλου βαρετό και μπορεί να προσαρμοστεί σε όλες σχεδόν τις ασκήσεις και τα αθλήματα - αρκεί να πιέζει κανείς αρκετά τον εαυτό του, κατά τον δρα Γκιμπάλα.
Το μειονέκτημά του; Δεν αυξάνει αρκετά την μυϊκή δύναμη, επειδή διαρκεί λίγο. Ακόμα κι αυτό διορθώνεται, όμως, κατά τον δρα Γκιμπάλα: «Ανεβαίνοντας τρέχοντας μια σκάλα, κάνουμε ταυτοχρόνως μια πολύ έντονη, αλλά σύντομη άσκηση που μας δυναμώνει». Γεγονός που σημαίνει ότι αυτή μπορεί τελικά να είναι η καλύτερη άσκηση απ’ όλες...