Προεδρικές ευχές σε ομογενή από τη Βόρεια Καρολίνα για τα 103α γενέθλιά της

Μία συγχαρητήρια επιστολή του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα, γεμάτη ευχές και φιλοφρονήσεις για την 103η επέτειο των γενεθλίων της, ήταν η πιο μεγάλη έκπληξη για την κυρία Πότα (Παναγιώτα) Βάλλα, από το Ράλεϊ της Βόρειας Καρολίνας. Την επιστολή της επέδωσε ο γερουσιαστής Ντέιβιντ Πράις, πριν δύο εβδομάδες, στο Ελληνικό Φεστιβάλ της Κοινότητας της Αγίας Τριάδας.
Η κα Βάλλα, που έκλεισε τα 103 χρόνια στις 14 του Σεπτέμβρη, είναι πάντα ακμαία και υγιής και απολαμβάνει τη ζωή με όλη της την καρδιά, όπως αναφέρει ι ίδια στον Εθνικό Κήρυκα. Οδηγεί το αυτοκίνητό της, τύπου «Lincoln Town», με τον αέρα και την άνεση μιας εικοσιπεντάχρονης παιδούλας, χαιρετώντας τους αστυνομικούς, καθώς τους προσπερνά. Ακόμα και σήμερα μαγειρεύει νόστιμη κοτόσουπα και κάθε είδος ελληνικού φαγητού, ενώ μιλά στο τηλέφωνο με καθαρή φωνή και σωστή άρθρωση. Της αρέσει να περπατάει και να περιποιείται τον κήπο του σπιτιού της, όπου έχει επιλέξει να μένει μόνη της.
Μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες, στην ηλικία των 14 ετών, από τη γενέτειρα Σπάρτη.
«Ο πατέρας μου ήταν από τους πρώτους μετανάστες στην Αμερική», αναφέρει, μεταξύ άλλων, η κα Βάλλα στον «Εθνικό Κήρυκα», τον οποίο παρακολουθεί πολλές δεκαετίες. Και συνεχίζει: «Είχε ανοίξει μαγαζί και πουλούσε παγωτό, ενώ έξω από αυτό είχε έναν πάγκο και πουλούσε φρούτα από την Καλιφόρνια. Γι αυτό και το είχε ονομάσει «California Fruit Store». Ο πατέρας μου πήγε στη συνέχεια στην Ελλάδα, όπου παντρεύτηκε τη μητέρα μου. Την άφησε έγκυο σε μένα και γύρισε πίσω στο μαγαζί του, διότι το είχε αφήσει στον αδελφό του και σ’ έναν ανιψιό του».
Η κα Βάλλα πήγε στη Νέα Υόρκη όπου έμαθε λίγο διακόσμηση και επέστρεψε στο Ράλεϊ, όπου άνοιξε μαγαζί με είδη καλλωπισμού σπιτιών, το οποίο διατήρησε μέχρι τα 93 της χρόνια.
Παντρεύτηκε και απόκτησε τέσσερα παιδιά. Ο σύζυγός της απεβίωσε το 1965. Ο θάνατος δύο θυγατέρων της, τής κόστισε πολύ. Εν ζωή σήμερα είναι μία κόρη κι ένας γιος της, δημοσιογράφος στη «Wall Street Journal», ο οποίος τώρα είναι συνταξιούχος. Έχει 12 εγγόνια και 22 δισέγγονα.
Μιλώντας για τα πρώτα χρόνια είπε: «Ήταν πάρα πολύ δύσκολα χρόνια τότε, είχαμε και την οικονομική κρίση. Αυτή που έχομε σήμερα δεν είναι τίποτε και σας παρακαλώ να το γράψετε αυτό. Έριξε κι ο Ομπάμα αρκετά χρήματα. Τότε, με μια πεντάρα αγοράζαμε ένα καρβέλι ψωμί και δεν είχαμε και την πεντάρα. Δεν φοβάμαι καθόλου την σημερινή κρίση, μας έβαλε λιγάκι στη σειρά ο Θεός, διότι είχαμε τρελαθεί».
Τελευταία φορά που πήγε στην Ελλάδα η κα Βάλλα, ήταν το 1973.
«Κάθισα τότε μια εβδομάδα κι έλεγα πότε να φύγω, διότι δεν βρήκα κανέναν από τους συγγενείς και φίλους μου να μιλήσω, όλοι είχαν πεθάνει», θυμάται η πρωτοπόρα Ελληνίδα μετανάστρια.
Όσο για τη διατροφή της, αναφέρει ότι αποφεύγει τα κρέατα. «Τρώγω πολλά λαχανικά, ψάρι, κοτόπουλο και μάλιστα απόψε έχω μαγειρέψει κοτόπουλο σούπα κι έχουν έλθει η κόρη μου κι ο γαμπρός μου να φάμε, μένουν εδώ πλησίον, οπότε κάθε βράδυ μαγειρεύω κι έρχονται και τρώμε».
Η κα Βάλλα διαβεβαιώνει ότι δεν έχω καμία σχέση με τους γιατρούς, ούτε παίρνει φάρμακα. «Μακριά από μας τέτοια πράγματα», λέει, και συμβουλεύει: «όταν πας στο κρεβάτι για ύπνο να σκέπτεσαι κάποιο ωραίο πράγμα, να αφήνεις τον εαυτό σου να ηρεμεί και να κοιμάσαι καλά, αυτό είναι το φάρμακο».
Η κ. Βάλλα μένει μόνη της στο σπίτι, που βρίσκεται δίπλα στην ελληνική εκκλησία της Αγίας Τριάδας, που οικοδομήθηκε σε οικόπεδο που δώρισε η οικογένειά της. «Ο Γιώργης μου (σ.σ. ο σύζυγος της) ήταν πρόεδρος στην εκκλησία. Ήταν δύσκολοι καιροί και η εκκλησία μας ήταν ένα μικρό εκκλησάκι γιατί επτά Έλληνες είμαστε στο Ράλεϊ που την χτίσαμε τότε. Γυρίζαμε με ένα κουτάκι στο χέρι και μαζεύαμε χρήματα κι έβαζε ο καθένας μέσα ό,τι μπορούσε, κι έτσι χτίσαμε το εκκλησάκι. Μεγάλωναν τα παιδιά μου, ήλθαν και μερικοί ακόμα και γίναμε είκοσι Έλληνες, δεν μας χωρούσε το εκκλησάκι, κι έτσι ο Γιώργης μου είπε ότι πρέπει να βγούμε έξω από την πόλη, να χτίσουμε μεγάλη εκκλησία και να έχουμε και μέρος να βάζουμε τα αυτοκίνητά μας».
Ο σύζυγός της ήταν πολύ καλός και προοδευτικός άνθρωπος, «ο καλύτερος άνθρωπος της Αμερικής», όπως λέει. «Ήταν αγράμματος, δεν είχε ευκαιρία να πάει στο σχολείο, αλλά έβλεπε μακριά στο μέλλον και πρόβλεψε ότι το Ράλεϊ μια μέρα θα αναπτυσσόταν και θα γίνει έτσι όπως έγινε», τόνισε.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ